Proverbs 17
1 Better is a dry morsel, and quietness therewith, than a house full of feasting [with] strife.
Huzur içinde kuru bir lokma, Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
2 A wise servant shall rule over a son that causeth shame, and shall have part in the inheritance among the brethren.
Sağduyulu köle, Ailesini utanca sokan oğula egemen olur Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
3 The fining-pot is for silver, and the furnace for gold; but Jehovah trieth the hearts.
Altın ocakta, gümüş potada arıtılır, Yüreği arıtansa RAB'dir.
4 The evil-doer giveth heed to iniquitous lips; the liar giveth ear to a mischievous tongue.
Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler, Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
5 Whoso mocketh a poor [man] reproacheth his Maker; he that is glad at calamity shall not be held innocent.
Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür. Felakete sevinen cezasız kalmaz.
6 Children's children are the crown of old men; and the glory of children are their fathers.
Torunlar yaşlıların tacıdır, Çocukların övüncü anne babalarıdır.
7 Excellent speech becometh not a vile [man]; how much less do lying lips a noble!
Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa, Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
8 A gift is a precious stone in the eyes of the possessor: whithersoever it turneth it prospereth.
Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır. Ne yapsa başarılı olur.
9 He that covereth transgression seeketh love; but he that bringeth a matter up again separateth very friends.
Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar, Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
10 A reproof entereth more deeply into him that hath understanding than a hundred stripes into a fool.
Akıllı kişiyi azarlamak, Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
11 An evil [man] seeketh only rebellion; but a cruel messenger shall be sent against him.
Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir, Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
12 Let a bear robbed of her whelps meet a man rather than a fool in his folly.
Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak, Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
13 Whoso rewardeth evil for good, evil shall not depart from his house.
İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin Evinden kötülük eksik olmaz.
14 The beginning of contention is [as] when one letteth out water; therefore leave off strife before it become vehement.
Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
15 He that justifieth the wicked, and he that condemneth the righteous, even they both are abomination to Jehovah.
Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de RAB'bi tiksindirir.
16 To what purpose is there a price in the hand of a fool to get wisdom, seeing [he] hath no sense?
Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın? Zaten sağduyudan yoksun!
17 The friend loveth at all times, and a brother is born for adversity.
Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
18 A senseless man striketh hands, becoming surety for his neighbour.
Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp Başkasına kefil olur.
19 He loveth transgression that loveth a quarrel; he that maketh high his gate seeketh destruction.
Başkaldırıyı seven kavgayı sever, Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
20 He that hath a perverse heart findeth no good; and he that shifteth about with his tongue falleth into evil.
Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli. Diliyle aldatan da belaya düşer.
21 He that begetteth a fool [doeth it] to his sorrow, and the father of a vile [man] hath no joy.
Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
22 A joyful heart promoteth healing; but a broken spirit drieth up the bones.
İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
23 A wicked [man] taketh a gift out of the bosom, to pervert the paths of judgment.
Kötü kişi adaleti saptırmak için Gizlice rüşvet alır.
24 Wisdom is before him that hath understanding; but the eyes of a fool are in the ends of the earth.
Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz, Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
25 A foolish son is a grief to his father, and bitterness to her that bore him.
Akılsız çocuk babasına üzüntü, Annesine acı verir.
26 To punish a righteous [man] is not good, nor to strike nobles because of [their] uprightness.
Ne suçsuza ceza kesmek iyidir, Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...
27 He that hath knowledge spareth his words; and a man of understanding is of a cool spirit.
Bilgili kişi az konuşur, Akıllı kişi sakin ruhludur.
28 Even a fool when he holdeth his peace is reckoned wise, [and] he that shutteth his lips, intelligent.
Çenesini tutup susan ahmak bile Bilge ve akıllı sayılır.
