Proverbs 11

1 A false balance is an abomination to Jehovah; but a just weight is his delight.

خداوند از تقلب و کلاهبرداری متنفر است، ولی درستکاری و صداقت را دوست دارد.

2 [When] pride cometh, then cometh shame; but with the lowly is wisdom.

تکبر باعث سرافکندگی می‌شود، پس دانا کسی است که فروتن باشد.

3 The integrity of the upright guideth them; but the crookedness of the unfaithful destroyeth them.

صداقت مرد درستکار راهنمای اوست، اما نادرستی شخص بدکار، او را به نابودی می‌کشاند.

4 Wealth profiteth not in the day of wrath; but righteousness delivereth from death.

در روز داوری مال و ثروت به داد تو نمی‌رسد، اما عدالت تو می‌تواند تو را از مرگ برهاند.

5 The righteousness of the perfect maketh plain his way; but the wicked falleth by his own wickedness.

عدالت درستکاران راهشان را هموار می‌کند، اما بدکاران در زیر بار سنگین گناهان خود از پا در می‌آیند.

6 The righteousness of the upright delivereth them; but the treacherous are taken in their own craving.

عدالت نیکان آنها را نجات می‌دهد، ولی بدکاران در دام خیانت خود گرفتار می‌شوند.

7 When a wicked man dieth, [his] expectation shall perish; and the hope of evil [men] perisheth.

آدم خدانشناس وقتی بمیرد همهٔ امیدهایش از بین می‌رود وانتظاری که از قدرتش داشت نقش بر آب می‌شود.

8 The righteous is delivered out of trouble, and the wicked cometh in his stead.

مرد عادل از تنگنا رهایی می‌یابد و مرد بدکار به جای او گرفتار می‌شود.

9 With his mouth a hypocrite destroyeth his neighbour; but through knowledge are the righteous delivered.

سخنان مرد خدانشناس انسان را به هلاکت می‌کشاند، اما حکمت شخص درستکار او را از هلاکت می‌رهاند.

10 When it goeth well with the righteous, the city rejoiceth; and when the wicked perish, there is shouting.

مردمان شهر برای موفقیت عادلان شادی می‌کنند و از مرگ بدکاران خوشحال می‌شوند.

11 By the blessing of the upright the city is exalted; but it is overthrown by the mouth of the wicked.

از برکت وجود خداشناسان شهر ترقی می‌کند، اما شرارت بدکاران موجب تباهی آن می‌شود.

12 He that despiseth his neighbour is void of heart; but a man of understanding holdeth his peace.

کسی که دربارهٔ دیگران با تحقیر صحبت می‌کند آدم نادانی است. آدم عاقل جلوی زبان خود را می‌گیرد.

13 He that goeth about talebearing revealeth secrets; but he that is of a faithful spirit concealeth the matter.

خبرچین هر جا می‌رود اسرار دیگران را فاش می‌کند، ولی شخص امین، اسرار را در دل خود مخفی نگه می‌دارد.

14 Where no advice is, the people fall; but in the multitude of counsellors there is safety.

بدون رهبری خردمندانه، مملکت سقوط می‌کند؛ اما وجود مشاوران زیاد امنیت کشور را تضمین می‌کند.

15 It goeth ill with him that is surety for another; but he that hateth suretyship is secure.

ضامن شخص غریب نشو چون ضرر خواهی دید. اگر می‌خواهی گرفتار نشوی ضامن کسی نشو.

16 A gracious woman retaineth honour; and the violent retain riches.

زن نیکو سیرت، عزت و احترام به دست می‌آورد، اما مردان بی‌رحم فقط می‌توانند ثروت به چنگ آورند.

17 The merciful man doeth good to his own soul; but the cruel troubleth his own flesh.

مرد رحیم به خودش نفع می‌رساند، اما آدم ستمگر به خودش لطمه می‌زند.

18 The wicked worketh a deceitful work; but he that soweth righteousness hath a sure reward.

ثروت شخص بدکار، موقتی و ناپایدار است، ولی اجرت شخص عادل جاودانی است.

19 As righteousness [tendeth] to life, so he that pursueth evil [doeth it] to his own death.

شخص درستکار از حیات برخوردار می‌شود، اما آدم بدکار به سوی مرگ می‌رود.

20 The perverse in heart are abomination to Jehovah; but they that are perfect in [their] way are his delight.

خداوند از افراد بدسرشت متنفر است، ولی از درستکاران خشنود می‌باشد.

21 Hand for hand! an evil [man] shall not be held innocent; but the seed of the righteous shall be delivered.

مطمئن باش بدکاران مجازات خواهند شد، اما درستکاران رهایی خواهند یافت.

22 A fair woman who is without discretion, is [as] a gold ring in a swine's snout.

زیبایی در زن نادان مانند حلقهٔ طلا در پوزهٔ گراز است.

23 The desire of the righteous is only good; the expectation of the wicked is wrath.

آرزوی نیکان همیشه برآورده می‌شود، اما خشم خدا در انتظار بدکاران است.

24 There is that scattereth, and yet increaseth; and there is that withholdeth more than is right, but [it tendeth] only to want.

هستند کسانی که با سخاوت خرج می‌کنند و با وجود این ثروتمند می‌شوند؛ و هستند کسانی که بیش از اندازه جمع می‌کنند، اما عاقبت نیازمند می‌گردند.

25 The liberal soul shall be made fat, and he that watereth shall be watered also himself.

شخص سخاوتمند کامیاب می‌شود و هر که دیگران را سیراب کند خود نیز سیراب خواهد شد.

26 He that withholdeth corn, the people curse him; but blessing shall be upon the head of him that selleth it.

کسی که غله‌اش را احتکار می‌کند، مورد نفرین مردم قرار خواهد گرفت، ولی دعای خیر مردم همراه کسی خواهد بود که غله خود را در زمان احتیاج به آنها می‌فروشد.

27 He that is earnest after good seeketh favour; but he that searcheth for mischief, it shall come upon him.

اگر در پی نیکی باشی مورد لطف خدا خواهی بود، ولی اگر به دنبال بدی بروی جز بدی چیزی نصیبت نخواهد شد.

28 He that trusteth in his riches shall fall; but the righteous shall flourish as a leaf.

کسی که بر ثروت خود تکیه کند خواهد افتاد، اما عادلان مانند درخت سبز شکوفه خواهند آورد.

29 He that troubleth his own house shall inherit wind; and the fool shall be servant to the wise of heart.

شخص نادانی که باعث ناراحتی خانواده‌اش می‌شود سرانجام هستی خود را از دست خواهد داد و برده دانایان خواهد شد.

30 The fruit of the righteous is a tree of life; and the wise winneth souls.

ثمره کار خداشناسان حیات‌بخش است و تمام کسانی که مردم را به سوی نجات هدایت می‌کنند دانا هستند.

31 Behold, the righteous shall be requited on the earth: how much more the wicked and the sinner.

اگر عادلان پاداش اعمال خود را در این دنیا می‌یابند، بدون شک گناهکاران و بدکاران نیز به سزای اعمال خود می‌رسند.