Philippians 1
1 Paul and Timotheus, bondmen of Jesus Christ, to all the saints in Christ Jesus who are in Philippi, with [the] overseers and ministers;
เปาลตีมถินามาเนา ยีศุขฺรีษฺฏสฺย ทาเสา ผิลิปินครสฺถานฺ ขฺรีษฺฏยีโศ: สรฺวฺวานฺ ปวิตฺรโลกานฺ สมิเตรธฺยกฺษานฺ ปริจารกำศฺจ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขต: ฯ
2 grace to you, and peace from God our Father and [the] Lord Jesus Christ.
อสฺมากํ ตาต อีศฺวร: ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ยุษฺมภฺยํ ปฺรสาทสฺย ศานฺเตศฺจ โภคํ เทยาสฺตำฯ
3 I thank my God for my whole remembrance of you,
อหํ นิรนฺตรํ นิชสรฺวฺวปฺรารฺถนาสุ ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ กฺฤเต สานนฺทํ ปฺรารฺถนำ กุรฺวฺวนฺ
4 constantly in my every supplication, making the supplication for you all with joy,
ยติ วารานฺ ยุษฺมากํ สฺมรามิ ตติ วารานฺ อา ปฺรถมาทฺ อทฺย ยาวทฺ
5 because of your fellowship with the gospel, from the first day until now;
ยุษฺมากํ สุสํวาทภาคิตฺวการณาทฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทามิฯ
6 having confidence of this very thing, that he who has begun in you a good work will complete it unto Jesus Christ's day:
ยุษฺมนฺมเธฺย เยโนตฺตมํ กรฺมฺม กรฺตฺตุมฺ อารมฺภิ เตไนว ยีศุขฺรีษฺฏสฺย ทินํ ยาวตฺ ตตฺ สาธยิษฺยต อิตฺยสฺมินฺ ทฺฤฒวิศฺวาโส มมาเสฺตฯ
7 as it is righteous for me to think this as to you all, because ye have me in your hearts, and that both in my bonds and in the defence and confirmation of the glad tidings ye are all participators in my grace.
ยุษฺมานฺ สรฺวฺวานฺ อธิ มม ตาทฺฤโศ ภาโว ยถารฺโถ ยโต'หํ การาวสฺถายำ ปฺรตฺยุตฺตรกรเณ สุสํวาทสฺย ปฺรามาณฺยกรเณ จ ยุษฺมานฺ สรฺวฺวานฺ มยา สารฺทฺธมฺ เอกานุคฺรหสฺย ภาคิโน มตฺวา สฺวหฺฤทเย ธารยามิฯ
8 For God is my witness how I long after you all in [the] bowels of Christ Jesus.
อปรมฺ อหํ ขฺรีษฺฏยีโศ: เสฺนหวตฺ เสฺนเหน ยุษฺมานฺ กีทฺฤศํ กางฺกฺษามิ ตทธีศฺวโร มม สากฺษี วิทฺยเตฯ
9 And this I pray, that your love may abound yet more and more in full knowledge and all intelligence,
มยา ยตฺ ปฺรารฺถฺยเต ตทฺ อิทํ ยุษฺมากํ เปฺรม นิตฺยํ วฺฤทฺธึ คตฺวา
10 that ye may judge of and approve the things that are more excellent, in order that ye may be pure and without offence for Christ's day,
ชฺญานสฺย วิศิษฺฏานำ ปรีกฺษิกายาศฺจ สรฺวฺววิธพุทฺเธ รฺพาหุลฺยํ ผลตุ,
11 being complete as regards the fruit of righteousness, which [is] by Jesus Christ, to God's glory and praise.
ขฺรีษฺฏสฺย ทินํ ยาวทฺ ยุษฺมากํ สารลฺยํ นิรฺวิฆฺนตฺวญฺจ ภวตุ, อีศฺวรสฺย เคารวาย ปฺรศํสาไย จ ยีศุนา ขฺรีษฺเฏน ปุณฺยผลานำ ปูรฺณตา ยุษฺมภฺยํ ทียตามฺ อิติฯ
12 But I would have you know, brethren, that the circumstances in which I am have turned out rather to the furtherance of the glad tidings,
เห ภฺราตร: , มำ ปฺรติ ยทฺ ยทฺ ฆฏิตํ เตน สุสํวาทปฺรจารสฺย พาธา นหิ กินฺตุ วฺฤทฺธิเรว ชาตา ตทฺ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยิตุํ กามเย'หํฯ
13 so that my bonds have become manifest [as being] in Christ in all the praetorium and to all others;
อปรมฺ อหํ ขฺรีษฺฏสฺย กฺฤเต พทฺโธ'สฺมีติ ราชปุรฺยฺยามฺ อนฺยสฺถาเนษุ จ สรฺเวฺวษำ นิกเฏ สุสฺปษฺฏมฺ อภวตฺ,
14 and that the most of the brethren, trusting in [the] Lord through my bonds, dare more abundantly to speak the word of God fearlessly.
ปฺรภุสมฺพนฺธียา อเนเก ภฺราตรศฺจ มม พนฺธนาทฺ อาศฺวาสํ ปฺราปฺย วรฺทฺธมาเนโนตฺสาเหน นิ: กฺโษภํ กถำ ปฺรจารยนฺติฯ
15 Some indeed also for envy and strife, but some also for good will, preach the Christ.
เกจิทฺ เทฺวษาทฺ วิโรธาจฺจาปเร เกจิจฺจ สทฺภาวาตฺ ขฺรีษฺฏํ โฆษยนฺติ;
16 These indeed out of love, knowing that I am set for the defence of the glad tidings;
เย วิโรธาตฺ ขฺรีษฺฏํ โฆษยนฺติ เต ปวิตฺรภาวาตฺ ตนฺน กุรฺวฺวนฺโต มม พนฺธนานิ พหุตรโกฺลศทายีนิ กรฺตฺตุมฺ อิจฺฉนฺติฯ
17 but those out of contention, announce the Christ, not purely, supposing to arouse tribulation for my bonds.
เย จ เปฺรมฺนา โฆษยนฺติ เต สุสํวาทสฺย ปฺรามาณฺยกรเณ'หํ นิยุกฺโต'สฺมีติ ชฺญาตฺวา ตตฺ กุรฺวฺวนฺติฯ
18 What is it then? at any rate, in every way, whether in pretext or in truth, Christ is announced; and in this I rejoice, yea, also I will rejoice;
กึ พหุนา? กาปฏฺยาตฺ สรลภาวาทฺ วา ภเวตฺ, เยน เกนจิตฺ ปฺรกาเรณ ขฺรีษฺฏสฺย โฆษณา ภวตีตฺยสฺมินฺ อหมฺ อานนฺทามฺยานนฺทิษฺยามิ จฯ
19 for I know that this shall turn out for me to salvation, through your supplication and [the] supply of the Spirit of Jesus Christ;
ยุษฺมากํ ปฺรารฺถนยา ยีศุขฺรีษฺฏสฺยาตฺมนศฺโจปกาเรณ ตตฺ มนฺนิสฺตารชนกํ ภวิษฺยตีติ ชานามิฯ
20 according to my earnest expectation and hope, that in nothing I shall be ashamed, but in all boldness, as always, now also Christ shall be magnified in my body whether by life or by death.
ตตฺร จ มมากางฺกฺษา ปฺรตฺยาศา จ สิทฺธึ คมิษฺยติ ผลโต'หํ เกนาปิ ปฺรกาเรณ น ลชฺชิเษฺย กินฺตุ คเต สรฺวฺวสฺมินฺ กาเล ยทฺวตฺ ตทฺวทฺ อิทานีมปิ สมฺปูรฺโณตฺสาหทฺวารา มม ศรีเรณ ขฺรีษฺฏสฺย มหิมา ชีวเน มรเณ วา ปฺรกาศิษฺยเตฯ
21 For for me to live [is] Christ, and to die gain;
ยโต มม ชีวนํ ขฺรีษฺฏาย มรณญฺจ ลาภายฯ
22 but if to live in flesh [is my lot], this is for me worth the while: and what I shall choose I cannot tell.
กินฺตุ ยทิ ศรีเร มยา ชีวิตวฺยํ ตรฺหิ ตตฺ กรฺมฺมผลํ ผลิษฺยติ ตสฺมาตฺ กึ วริตวฺยํ ตนฺมยา น ชฺญายเตฯ
23 But I am pressed by both, having the desire for departure and being with Christ, [for] [it is] very much better,
ทฺวาภฺยามฺ อหํ สมฺปีเฑฺย, เทหวาสตฺยชนาย ขฺรีษฺเฏน สหวาสาย จ มมาภิลาโษ ภวติ ยตสฺตตฺ สรฺโวฺวตฺตมํฯ
24 but remaining in the flesh [is] more necessary for your sakes;
กินฺตุ เทเห มมาวสฺถิตฺยา ยุษฺมากมฺ อธิกปฺรโยชนํฯ
25 and having confidence of this, I know that I shall remain and abide along with you all, for your progress and joy in faith;
อหมฺ อวสฺถาเสฺย ยุษฺมาภิ: สรฺไวฺว: สารฺทฺธมฺ อวสฺถิตึ กริเษฺย จ ตยา จ วิศฺวาเส ยุษฺมากํ วฺฤทฺธฺยานนฺเทา ชนิเษฺยเต ตทหํ นิศฺจิตํ ชานามิฯ
26 that your boasting may abound in Christ Jesus through me by my presence again with you.
เตน จ มตฺโต'รฺถโต ยุษฺมตฺสมีเป มม ปุนรุปสฺถิตตฺวาตฺ ยูยํ ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา พหุตรมฺ อาหฺลาทํ ลปฺสฺยเธฺวฯ
27 Only conduct yourselves worthily of the glad tidings of the Christ, in order that whether coming and seeing you, or absent, I may hear of what concerns you, that ye stand firm in one spirit, with one soul, labouring together in the same conflict with the faith of the glad tidings;
ยูยํ สาวธานา ภูตฺวา ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทโสฺยปยุกฺตมฺ อาจารํ กุรุธฺวํ ยโต'หํ ยุษฺมานฺ อุปาคตฺย สากฺษาตฺ กุรฺวฺวนฺ กึ วา ทูเร ติษฺฐนฺ ยุษฺมากํ ยำ วารฺตฺตำ โศฺรตุมฺ อิจฺฉามิ เสยํ ยูยมฺ เอกาตฺมานสฺติษฺฐถ, เอกมนสา สุสํวาทสมฺพนฺธียวิศฺวาสสฺย ปกฺเษ ยตเธฺว, วิปกฺไษศฺจ เกนาปิ ปฺรกาเรณ น วฺยากุลีกฺริยธฺว อิติฯ
28 and not frightened in anything by the opposers, which is to them a demonstration of destruction, but of your salvation, and that from God;
ตตฺ เตษำ วินาศสฺย ลกฺษณํ ยุษฺมากญฺเจศฺวรทตฺตํ ปริตฺราณสฺย ลกฺษณํ ภวิษฺยติฯ
29 because to you has been given, as regards Christ, not only the believing on him but the suffering for him also,
ยโต เยน ยุษฺมาภิ: ขฺรีษฺเฏ เกวลวิศฺวาส: กฺริยเต ตนฺนหิ กินฺตุ ตสฺย กฺฤเต เกฺลโศ'ปิ สหฺยเต ตาทฺฤโศ วร: ขฺรีษฺฏสฺยานุโรธาทฺ ยุษฺมาภิ: ปฺราปิ,
30 having the same conflict which ye have seen in me, and now hear of in me.
ตสฺมาตฺ มม ยาทฺฤศํ ยุทฺธํ ยุษฺมาภิรทรฺศิ สามฺปฺรตํ ศฺรูยเต จ ตาทฺฤศํ ยุทฺธํ ยุษฺมากมฺ อปิ ภวติฯ
