Philippians 2
1 If then [there be] any comfort in Christ, if any consolation of love, if any fellowship of [the] Spirit, if any bowels and compassions,
ଖ୍ରୀଷ୍ଟାଦ୍ ଯଦି କିମପି ସାନ୍ତ୍ୱନଂ କଶ୍ଚିତ୍ ପ୍ରେମଜାତୋ ହର୍ଷଃ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଆତ୍ମନଃ ସମଭାଗିତ୍ୱଂ କାଚିଦ୍ ଅନୁକମ୍ପା କୃପା ୱା ଜାଯତେ ତର୍ହି ଯୂଯଂ ମମାହ୍ଲାଦଂ ପୂରଯନ୍ତ
2 fulfil my joy, that ye may think the same thing, having the same love, joined in soul, thinking one thing;
ଏକଭାୱା ଏକପ୍ରେମାଣ ଏକମନସ ଏକଚେଷ୍ଟାଶ୍ଚ ଭୱତ|
3 [let] nothing [be] in the spirit of strife or vain glory, but, in lowliness of mind, each esteeming the other as more excellent than themselves;
ୱିରୋଧାଦ୍ ଦର୍ପାଦ୍ ୱା କିମପି ମା କୁରୁତ କିନ୍ତୁ ନମ୍ରତଯା ସ୍ୱେଭ୍ୟୋଽପରାନ୍ ୱିଶିଷ୍ଟାନ୍ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ|
4 regarding not each his own [qualities], but each those of others also.
କେୱଲମ୍ ଆତ୍ମହିତାଯ ନ ଚେଷ୍ଟମାନାଃ ପରହିତାଯାପି ଚେଷ୍ଟଧ୍ୱଂ|
5 For let this mind be in you which [was] also in Christ Jesus;
ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଯୀଶୋ ର୍ୟାଦୃଶଃ ସ୍ୱଭାୱୋ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅପି ତାଦୃଶୋ ଭୱତୁ|
6 who, subsisting in the form of God, did not esteem it an object of rapine to be on an equality with God;
ସ ଈଶ୍ୱରରୂପୀ ସନ୍ ସ୍ୱକୀଯାମ୍ ଈଶ୍ୱରତୁଲ୍ୟତାଂ ଶ୍ଲାଘାସ୍ପଦଂ ନାମନ୍ୟତ,
7 but emptied himself, taking a bondman's form, taking his place in [the] likeness of men;
କିନ୍ତୁ ସ୍ୱଂ ଶୂନ୍ୟଂ କୃତ୍ୱା ଦାସରୂପୀ ବଭୂୱ ନରାକୃତିଂ ଲେଭେ ଚ|
8 and having been found in figure as a man, humbled himself, becoming obedient even unto death, and [that the] death of [the] cross.
ଇତ୍ଥଂ ନରମୂର୍ତ୍ତିମ୍ ଆଶ୍ରିତ୍ୟ ନମ୍ରତାଂ ସ୍ୱୀକୃତ୍ୟ ମୃତ୍ୟୋରର୍ଥତଃ କ୍ରୁଶୀଯମୃତ୍ୟୋରେୱ ଭୋଗାଯାଜ୍ଞାଗ୍ରାହୀ ବଭୂୱ|
9 Wherefore also God highly exalted him, and granted him a name, that which is above every name,
ତତ୍କାରଣାଦ୍ ଈଶ୍ୱରୋଽପି ତଂ ସର୍ୱ୍ୱୋନ୍ନତଂ ଚକାର ଯଚ୍ଚ ନାମ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ନାମ୍ନାଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠଂ ତଦେୱ ତସ୍ମୈ ଦଦୌ,
10 that at the name of Jesus every knee should bow, of heavenly and earthly and infernal [beings],
ତତସ୍ତସ୍ମୈ ଯୀଶୁନାମ୍ନେ ସ୍ୱର୍ଗମର୍ତ୍ୟପାତାଲସ୍ଥିତୈଃ ସର୍ୱ୍ୱୈ ର୍ଜାନୁପାତଃ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଃ,
11 and every tongue confess that Jesus Christ [is] Lord to God [the] Father's glory.
ତାତସ୍ଥେଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହିମ୍ନେ ଚ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ ପ୍ରଭୁରିତି ଜିହ୍ୱାଭିଃ ସ୍ୱୀକର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|
12 So that, my beloved, even as ye have always obeyed, not as in my presence only, but now much rather in my absence, work out your own salvation with fear and trembling,
ଅତୋ ହେ ପ୍ରିଯତମାଃ, ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ୟଦ୍ୱତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଦା କ୍ରିଯତେ ତଦ୍ୱତ୍ କେୱଲେ ମମୋପସ୍ଥିତିକାଲେ ତନ୍ନହି କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀମ୍ ଅନୁପସ୍ଥିତେଽପି ମଯି ବହୁତରଯତ୍ନେନାଜ୍ଞାଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଭଯକମ୍ପାଭ୍ୟାଂ ସ୍ୱସ୍ୱପରିତ୍ରାଣଂ ସାଧ୍ୟତାଂ|
13 for it is God who works in you both the willing and the working according to [his] good pleasure.
ଯତ ଈଶ୍ୱର ଏୱ ସ୍ୱକୀଯାନୁରୋଧାଦ୍ ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେ ମନସ୍କାମନାଂ କର୍ମ୍ମସିଦ୍ଧିଞ୍ଚ ୱିଦଧାତି|
14 Do all things without murmurings and reasonings,
ଯୂଯଂ କଲହୱିୱାଦର୍ୱିଜତମ୍ ଆଚାରଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତୋଽନିନ୍ଦନୀଯା ଅକୁଟିଲା
15 that ye may be harmless and simple, irreproachable children of God in the midst of a crooked and perverted generation; among whom ye appear as lights in [the] world,
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ନିଷ୍କଲଙ୍କାଶ୍ଚ ସନ୍ତାନାଇୱ ୱକ୍ରଭାୱାନାଂ କୁଟିଲାଚାରିଣାଞ୍ଚ ଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ତିଷ୍ଠତ,
16 holding forth [the] word of life, so as to be a boast for me in Christ's day, that I have not run in vain nor laboured in vain.
ଯତସ୍ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେ ଯୂଯଂ ଜୀୱନୱାକ୍ୟଂ ଧାରଯନ୍ତୋ ଜଗତୋ ଦୀପକା ଇୱ ଦୀପ୍ୟଧ୍ୱେ| ଯୁଷ୍ମାଭିସ୍ତଥା କୃତେ ମମ ଯତ୍ନଃ ପରିଶ୍ରମୋ ୱା ନ ନିଷ୍ଫଲୋ ଜାତ ଇତ୍ୟହଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଦିନେ ଶ୍ଲାଘାଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ଷ୍ୟାମି|
17 But if also I am poured out as a libation on the sacrifice and ministration of your faith, I rejoice, and rejoice in common with you all.
ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସାର୍ଥକାଯ ବଲିଦାନାଯ ସେୱନାଯ ଚ ଯଦ୍ୟପ୍ୟହଂ ନିୱେଦିତୱ୍ୟୋ ଭୱେଯଂ ତଥାପି ତେନାନନ୍ଦାମି ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଆନନ୍ଦସ୍ୟାଂଶୀ ଭୱାମି ଚ|
18 In like manner do ye also rejoice, and rejoice with me.
ତଦ୍ୱଦ୍ ଯୂଯମପ୍ୟାନନ୍ଦତ ମଦୀଯାନନ୍ଦସ୍ୟାଂଶିନୋ ଭୱତ ଚ|
19 But I hope in [the] Lord Jesus to send Timotheus to you shortly, that I also may be refreshed, knowing how ye get on.
ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅୱସ୍ଥାମ୍ ଅୱଗତ୍ୟାହମପି ଯତ୍ ସାନ୍ତ୍ୱନାଂ ପ୍ରାପ୍ନୁଯାଂ ତଦର୍ଥଂ ତୀମଥିଯଂ ତ୍ୱରଯା ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପଂ ପ୍ରେଷଯିଷ୍ୟାମୀତି ପ୍ରଭୌ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଂ କୁର୍ୱ୍ୱେ|
20 For I have no one like-minded who will care with genuine feeling how ye get on.
ଯଃ ସତ୍ୟରୂପେଣ ଯୁଷ୍ମାକଂ ହିତଂ ଚିନ୍ତଯତି ତାଦୃଶ ଏକଭାୱସ୍ତସ୍ମାଦନ୍ୟଃ କୋଽପି ମମ ସନ୍ନିଧୌ ନାସ୍ତି|
21 For all seek their own things, not the things of Jesus Christ.
ଯତୋଽପରେ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯୀଶୋଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ୱିଷଯାନ୍ ନ ଚିନ୍ତଯନ୍ତ ଆତ୍ମୱିଷଯାନ୍ ଚିନ୍ତଯନ୍ତି|
22 But ye know the proof of him, that, as a child a father, he has served with me in the work of the glad tidings.
କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ପରୀକ୍ଷିତତ୍ୱଂ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ଜ୍ଞାଯତେ ଯତଃ ପୁତ୍ରୋ ଯାଦୃକ୍ ପିତୁଃ ସହକାରୀ ଭୱତି ତଥୈୱ ସୁସଂୱାଦସ୍ୟ ପରିଚର୍ୟ୍ୟାଯାଂ ସ ମମ ସହକାରୀ ଜାତଃ|
23 Him therefore I hope to send immediately, as soon as I shall see how it goes with me:
ଅତଏୱ ମମ ଭାୱିଦଶାଂ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ତମେୱ ପ୍ରେଷଯିତୁଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଂ କୁର୍ୱ୍ୱେ
24 but I trust in [the] Lord that I myself also shall soon come;
ସ୍ୱଯମ୍ ଅହମପି ତୂର୍ଣଂ ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପଂ ଗମିଷ୍ୟାମୀତ୍ୟାଶାଂ ପ୍ରଭୁନା କୁର୍ୱ୍ୱେ|
25 but I have thought it necessary to send to you Epaphroditus, my brother and fellow-workman and fellow-soldier, but your messenger and minister to my need,
ଅପରଂ ଯ ଇପାଫ୍ରଦୀତୋ ମମ ଭ୍ରାତା କର୍ମ୍ମଯୁଦ୍ଧାଭ୍ୟାଂ ମମ ସହାଯଶ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଦୂତୋ ମଦୀଯୋପକାରାଯ ପ୍ରତିନିଧିଶ୍ଚାସ୍ତି ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପେ ତସ୍ୟ ପ୍ରେଷଣମ୍ ଆୱଶ୍ୟକମ୍ ଅମନ୍ୟେ|
26 since he had a longing desire after you all, and was distressed because ye had heard that he was sick;
ଯତଃ ସ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଅକାଙ୍କ୍ଷତ ଯୁଷ୍ମାଭିସ୍ତସ୍ୟ ରୋଗସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାଶ୍ରାୱୀତି ବୁଦ୍ଧ୍ୱା ପର୍ୟ୍ୟଶୋଚଚ୍ଚ|
27 for he was also sick close to death, but God had mercy on him, and not indeed on him alone, but also on me, that I might not have sorrow upon sorrow.
ସ ପୀଡଯା ମୃତକଲ୍ପୋଽଭୱଦିତି ସତ୍ୟଂ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ତଂ ଦଯିତୱାନ୍ ମମ ଚ ଦୁଃଖାତ୍ ପରଂ ପୁନର୍ଦୁଃଖଂ ଯନ୍ନ ଭୱେତ୍ ତଦର୍ଥଂ କେୱଲଂ ତଂ ନ ଦଯିତ୍ୱା ମାମପି ଦଯିତୱାନ୍|
28 I have sent him therefore the more diligently, that seeing him ye might again rejoice, and that I might be the less sorrowful.
ଅତଏୱ ଯୂଯଂ ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ଯତ୍ ପୁନରାନନ୍ଦେତ ମମାପି ଦୁଃଖସ୍ୟ ହ୍ରାସୋ ଯଦ୍ ଭୱେତ୍ ତଦର୍ଥମ୍ ଅହଂ ତ୍ୱରଯା ତମ୍ ଅପ୍ରେଷଯଂ|
29 Receive him therefore in [the] Lord with all joy, and hold such in honour;
ଅତୋ ଯୂଯଂ ପ୍ରଭୋଃ କୃତେ ସମ୍ପୂର୍ଣେନାନନ୍ଦେନ ତଂ ଗୃହ୍ଲୀତ ତାଦୃଶାନ୍ ଲୋକାଂଶ୍ଚାଦରଣୀଯାନ୍ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ|
30 because for the sake of the work he drew near even to death, venturing his life that he might fill up what lacked in your ministration toward me.
ଯତୋ ମମ ସେୱନେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ତ୍ରୁଟିଂ ପୂରଯିତୁଂ ସ ପ୍ରାଣାନ୍ ପଣୀକୃତ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ କାର୍ୟ୍ୟାର୍ଥଂ ମୃତପ୍ରାଯେଽଭୱତ୍|
