Matthew 9
1 And going on board the ship, he passed over and came to his own city.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ನೌಕಾಮಾರುಹ್ಯ ಪುನಃ ಪಾರಮಾಗತ್ಯ ನಿಜಗ್ರಾಮಮ್ ಆಯಯೌ|
2 And behold, they brought to him a paralytic, laid upon a bed; and Jesus, seeing their faith, said to the paralytic, Be of good courage, child; thy sins are forgiven.
ತತಃ ಕತಿಪಯಾ ಜನಾ ಏಕಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಸ್ವಟ್ಟೋಪರಿ ಶಾಯಯಿತ್ವಾ ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆನಯನ್; ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಪ್ರತೀತಿಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಪುತ್ರ, ಸುಸ್ಥಿರೋ ಭವ, ತವ ಕಲುಷಸ್ಯ ಮರ್ಷಣಂ ಜಾತಮ್|
3 And behold, certain of the scribes said to themselves, This [man] blasphemes.
ತಾಂ ಕಥಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ಕಿಯನ್ತ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾ ಮನಃಸು ಚಿನ್ತಿತವನ್ತ ಏಷ ಮನುಜ ಈಶ್ವರಂ ನಿನ್ದತಿ|
4 And Jesus, seeing their thoughts, said, Why do ye think evil things in your hearts?
ತತಃ ಸ ತೇಷಾಮ್ ಏತಾದೃಶೀಂ ಚಿನ್ತಾಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಯೂಯಂ ಮನಃಸು ಕೃತ ಏತಾದೃಶೀಂ ಕುಚಿನ್ತಾಂ ಕುರುಥ?
5 For which is easier: to say, Thy sins are forgiven; or to say, Rise up and walk?
ತವ ಪಾಪಮರ್ಷಣಂ ಜಾತಂ, ಯದ್ವಾ ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಗಚ್ಛ, ದ್ವಯೋರನಯೋ ರ್ವಾಕ್ಯಯೋಃ ಕಿಂ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಂ ಸುಗಮಂ?
6 But that ye may know that the Son of man has power on earth to forgive sins, (then he says to the paralytic, ) Rise up, take up thy bed and go to thy house.
ಕಿನ್ತು ಮೇದಿನ್ಯಾಂ ಕಲುಷಂ ಕ್ಷಮಿತುಂ ಮನುಜಸುತಸ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಸ್ತೀತಿ ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಜಾನೀಥ, ತದರ್ಥಂ ಸ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಗದಿತವಾನ್, ಉತ್ತಿಷ್ಠ, ನಿಜಶಯನೀಯಂ ಆದಾಯ ಗೇಹಂ ಗಚ್ಛ|
7 And he rose up and went to his house.
ತತಃ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಉತ್ಥಾಯ ನಿಜಗೇಹಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತವಾನ್|
8 But the crowds seeing [it], were in fear, and glorified God who gave such power to men.
ಮಾನವಾ ಇತ್ಥಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮೇನಿರೇ, ಈಶ್ವರೇಣ ಮಾನವಾಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ಈದೃಶಂ ದತ್ತಂ ಇತಿ ಕಾರಣಾತ್ ತಂ ಧನ್ಯಂ ಬಭಾಷಿರೇ ಚ|
9 And Jesus, passing on thence, saw a man sitting at the tax-office, called Matthew, and says to him, Follow me. And he rose up and followed him.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಸ್ಥಾನಾದ್ ಗಚ್ಛನ್ ಗಚ್ಛನ್ ಕರಸಂಗ್ರಹಸ್ಥಾನೇ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಂ ಮಥಿನಾಮಾನಮ್ ಏಕಂ ಮನುಜಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗಚ್ಛ, ತತಃ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಾಜ|
10 And it came to pass, as he lay at table in the house, that behold, many tax-gatherers and sinners came and lay at table with Jesus and his disciples.
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶೌ ಗೃಹೇ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉಪವಿಷ್ಟೇ ಬಹವಃ ಕರಸಂಗ್ರಾಹಿಣಃ ಕಲುಷಿಣಶ್ಚ ಮಾನವಾ ಆಗತ್ಯ ತೇನ ಸಾಕಂ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೈಶ್ಚ ಸಾಕಮ್ ಉಪವಿವಿಶುಃ|
11 And the Pharisees seeing [it], said to his disciples, Why does your teacher eat with tax-gatherers and sinners?
ಫಿರೂಶಿನಸ್ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಬಭಾಷಿರೇ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಗುರುಃ ಕಿಂ ನಿಮಿತ್ತಂ ಕರಸಂಗ್ರಾಹಿಭಿಃ ಕಲುಷಿಭಿಶ್ಚ ಸಾಕಂ ಭುಂಕ್ತೇ?
12 But [Jesus] hearing it, said, They that are strong have not need of a physician, but those that are ill.
ಯೀಶುಸ್ತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ನಿರಾಮಯಲೋಕಾನಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಕೇನ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಸಾಮಯಲೋಕಾನಾಂ ಪ್ರಯೋಜನಮಾಸ್ತೇ|
13 But go and learn what [that] is — I will have mercy and not sacrifice; for I have not come to call righteous [men] but sinners.
ಅತೋ ಯೂಯಂ ಯಾತ್ವಾ ವಚನಸ್ಯಾಸ್ಯಾರ್ಥಂ ಶಿಕ್ಷಧ್ವಮ್, ದಯಾಯಾಂ ಮೇ ಯಥಾ ಪ್ರೀತಿ ರ್ನ ತಥಾ ಯಜ್ಞಕರ್ಮ್ಮಣಿ| ಯತೋಽಹಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಆಹ್ವಾತುಂ ನಾಗತೋಽಸ್ಮಿ ಕಿನ್ತು ಮನಃ ಪರಿವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ಪಾಪಿನ ಆಹ್ವಾತುಮ್ ಆಗತೋಽಸ್ಮಿ|
14 Then come to him the disciples of John, saying, Why do we and the Pharisees often fast, but thy disciples fast not?
ಅನನ್ತರಂ ಯೋಹನಃ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಫಿರೂಶಿನೋ ವಯಞ್ಚ ಪುನಃ ಪುನರುಪವಸಾಮಃ, ಕಿನ್ತು ತವ ಶಿಷ್ಯಾ ನೋಪವಸನ್ತಿ, ಕುತಃ?
15 And Jesus said to them, Can the sons of the bridechamber mourn so long as the bridegroom is with them? But days will come when the bridegroom will have been taken away from them, and then they will fast.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಅವೋಚತ್ ಯಾವತ್ ಸಖೀನಾಂ ಸಂಙ್ಗೇ ಕನ್ಯಾಯಾ ವರಸ್ತಿಷ್ಠತಿ, ತಾವತ್ ಕಿಂ ತೇ ವಿಲಾಪಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ಲುವನ್ತಿ? ಕಿನ್ತು ಯದಾ ತೇಷಾಂ ಸಂಙ್ಗಾದ್ ವರಂ ನಯನ್ತಿ, ತಾದೃಶಃ ಸಮಯ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ, ತದಾ ತೇ ಉಪವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
16 But no one puts a patch of new cloth on an old garment, for its filling up takes from the garment and a worse rent takes place.
ಪುರಾತನವಸನೇ ಕೋಪಿ ನವೀನವಸ್ತ್ರಂ ನ ಯೋಜಯತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತೇನ ಯೋಜಿತೇನ ಪುರಾತನವಸನಂ ಛಿನತ್ತಿ ತಚ್ಛಿದ್ರಞ್ಚ ಬಹುಕುತ್ಸಿತಂ ದೃಶ್ಯತೇ|
17 Nor do men put new wine into old skins, otherwise the skins burst and the wine is poured out, and the skins will be destroyed; but they put new wine into new skins, and both are preserved together.
ಅನ್ಯಞ್ಚ ಪುರಾತನಕುತ್ವಾಂ ಕೋಪಿ ನವಾನಗೋಸ್ತನೀರಸಂ ನ ನಿದಧಾತಿ, ಯಸ್ಮಾತ್ ತಥಾ ಕೃತೇ ಕುತೂ ರ್ವಿದೀರ್ಯ್ಯತೇ ತೇನ ಗೋಸ್ತನೀರಸಃ ಪತತಿ ಕುತೂಶ್ಚ ನಶ್ಯತಿ; ತಸ್ಮಾತ್ ನವೀನಾಯಾಂ ಕುತ್ವಾಂ ನವೀನೋ ಗೋಸ್ತನೀರಸಃ ಸ್ಥಾಪ್ಯತೇ, ತೇನ ದ್ವಯೋರವನಂ ಭವತಿ|
18 As he spoke these things to them, behold, a ruler coming in did homage to him, saying, My daughter has by this died; but come and lay thy hand upon her and she shall live.
ಅಪರಂ ತೇನೈತತ್ಕಥಾಕಥನಕಾಲೇ ಏಕೋಽಧಿಪತಿಸ್ತಂ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಬಭಾಷೇ, ಮಮ ದುಹಿತಾ ಪ್ರಾಯೇಣೈತಾವತ್ಕಾಲೇ ಮೃತಾ, ತಸ್ಮಾದ್ ಭವಾನಾಗತ್ಯ ತಸ್ಯಾ ಗಾತ್ರೇ ಹಸ್ತಮರ್ಪಯತು, ತೇನ ಸಾ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ|
19 And Jesus rose up and followed him, and [so did] his disciples.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾಕಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಾಜ|
20 And behold, a woman, who had had a bloody flux [for] twelve years, came behind and touched the hem of his garment;
ಇತ್ಯನನ್ತರೇ ದ್ವಾದಶವತ್ಸರಾನ್ ಯಾವತ್ ಪ್ರದರಾಮಯೇನ ಶೀರ್ಣೈಕಾ ನಾರೀ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ವಸನಸ್ಯ ಗ್ರನ್ಥಿಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ;
21 for she said within herself, If I should only touch his garment I shall be healed.
ಯಸ್ಮಾತ್ ಮಯಾ ಕೇವಲಂ ತಸ್ಯ ವಸನಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೇ, ಸಾ ನಾರೀತಿ ಮನಸಿ ನಿಶ್ಚಿತವತೀ|
22 But Jesus turning and seeing her, said, Be of good courage, daughter; thy faith has healed thee. And the woman was healed from that hour.
ತತೋ ಯೀಶುರ್ವದನಂ ಪರಾವರ್ತ್ತ್ಯ ತಾಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಕನ್ಯೇ, ತ್ವಂ ಸುಸ್ಥಿರಾ ಭವ, ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಾಮಕಾರ್ಷೀತ್| ಏತದ್ವಾಕ್ಯೇ ಗದಿತಏವ ಸಾ ಯೋಷಿತ್ ಸ್ವಸ್ಥಾಭೂತ್|
23 And when Jesus was come to the house of the ruler, and saw the flute-players and the crowd making a tumult,
ಅಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯಾಧ್ಯಕ್ಷಸ್ಯ ಗೇಹಂ ಗತ್ವಾ ವಾದಕಪ್ರಭೃತೀನ್ ಬಹೂನ್ ಲೋಕಾನ್ ಶಬ್ದಾಯಮಾನಾನ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಾನ್ ಅವದತ್,
24 he said, Withdraw, for the damsel is not dead, but sleeps. And they derided him.
ಪನ್ಥಾನಂ ತ್ಯಜ, ಕನ್ಯೇಯಂ ನಾಮ್ರಿಯತ ನಿದ್ರಿತಾಸ್ತೇ; ಕಥಾಮೇತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ತಮುಪಜಹಸುಃ|
25 But when the crowd had been put out, he went in and took her hand; and the damsel rose up.
ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇಷು ಬಹಿಷ್ಕೃತೇಷು ಸೋಽಭ್ಯನ್ತರಂ ಗತ್ವಾ ಕನ್ಯಾಯಾಃ ಕರಂ ಧೃತವಾನ್, ತೇನ ಸೋದತಿಷ್ಠತ್;
26 And the fame of it went out into all that land.
ತತಸ್ತತ್ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ಯಶಃ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ತಂ ದೇಶಂ ವ್ಯಾಪ್ತವತ್|
27 And as Jesus passed on thence, two blind [men] followed him, crying and saying, Have mercy on us, Son of David.
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾದ್ ಯಾತ್ರಾಂ ಚಕಾರ; ತದಾ ಹೇ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ, ಅಸ್ಮಾನ್ ದಯಸ್ವ, ಇತಿ ವದನ್ತೌ ದ್ವೌ ಜನಾವನ್ಧೌ ಪ್ರೋಚೈರಾಹೂಯನ್ತೌ ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಜತುಃ|
28 And when he was come to the house, the blind [men] came to him. And Jesus says to them, Do ye believe that I am able to do this? They say to him, Yea, Lord.
ತತೋ ಯೀಶೌ ಗೇಹಮಧ್ಯಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ತಾವಪಿ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಉಪಸ್ಥಿತವನ್ತೌ, ತದಾನೀಂ ಸ ತೌ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಕರ್ಮ್ಮೈತತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ಆಸ್ತೇ, ಯುವಾಂ ಕಿಮಿತಿ ಪ್ರತೀಥಃ? ತದಾ ತೌ ಪ್ರತ್ಯೂಚತುಃ, ಸತ್ಯಂ ಪ್ರಭೋ|
29 Then he touched their eyes, saying, According to your faith, be it unto you.
ತದಾನೀಂ ಸ ತಯೋ ರ್ಲೋಚನಾನಿ ಸ್ಪೃಶನ್ ಬಭಾಷೇ, ಯುವಯೋಃ ಪ್ರತೀತ್ಯನುಸಾರಾದ್ ಯುವಯೋ ರ್ಮಙ್ಗಲಂ ಭೂಯಾತ್| ತೇನ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಯೋ ರ್ನೇತ್ರಾಣಿ ಪ್ರಸನ್ನಾನ್ಯಭವನ್,
30 And their eyes were opened; and Jesus charged them sharply, saying, See, let no man know it.
ಪಶ್ಚಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತೌ ದೃಢಮಾಜ್ಞಾಪ್ಯ ಜಗಾದ, ಅವಧತ್ತಮ್ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಕೋಪಿ ಮನುಜೋ ಮ ಜಾನೀಯಾತ್|
31 But they, when they were gone out, spread his name abroad in all that land.
ಕಿನ್ತು ತೌ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತಸ್ಮಿನ್ ಕೃತ್ಸ್ನೇ ದೇಶೇ ತಸ್ಯ ಕೀರ್ತ್ತಿಂ ಪ್ರಕಾಶಯಾಮಾಸತುಃ|
32 But as these were going out, behold, they brought to him a dumb man possessed by a demon.
ಅಪರಂ ತೌ ಬಹಿರ್ಯಾತ ಏತಸ್ಮಿನ್ನನ್ತರೇ ಮನುಜಾ ಏಕಂ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಮೂಕಂ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆನೀತವನ್ತಃ|
33 And the demon having been cast out, the dumb spake. And the crowds were astonished, saying, It has never been seen thus in Israel.
ತೇನ ಭೂತೇ ತ್ಯಾಜಿತೇ ಸ ಮೂಕಃ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತುಂ ಪ್ರಾರಭತ, ತೇನ ಜನಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶೇ ಕದಾಪಿ ನೇದೃಗದೃಶ್ಯತ;
34 But the Pharisees said, He casts out the demons through the prince of the demons.
ಕಿನ್ತು ಫಿರೂಶಿನಃ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ ಭೂತಾಧಿಪತಿನಾ ಸ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯತಿ|
35 And Jesus went round all the cities and the villages, teaching in their synagogues, and preaching the glad tidings of the kingdom, and healing every disease and every bodily weakness.
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಭಜನಭವನ ಉಪದಿಶನ್ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಲೋಕಾನಾಂ ಯಸ್ಯ ಯ ಆಮಯೋ ಯಾ ಚ ಪೀಡಾಸೀತ್, ತಾನ್ ಶಮಯನ್ ಶಮಯಂಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ನಗರಾಣಿ ಗ್ರಾಮಾಂಶ್ಚ ಬಭ್ರಾಮ|
36 But when he saw the crowds he was moved with compassion for them, because they were harassed, and cast away as sheep not having a shepherd.
ಅನ್ಯಞ್ಚ ಮನುಜಾನ್ ವ್ಯಾಕುಲಾನ್ ಅರಕ್ಷಕಮೇಷಾನಿವ ಚ ತ್ಯಕ್ತಾನ್ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ತೇಷು ಕಾರುಣಿಕಃ ಸನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಅವದತ್,
37 Then saith he to his disciples, The harvest [is] great and the workmen [are] few;
ಶಸ್ಯಾನಿ ಪ್ರಚುರಾಣಿ ಸನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಛೇತ್ತಾರಃ ಸ್ತೋಕಾಃ|
38 supplicate therefore the Lord of the harvest, that he send forth workmen unto his harvest.
ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಪ್ರತ್ಯಪರಾನ್ ಛೇದಕಾನ್ ಪ್ರಹೇತುಂ ಶಸ್ಯಸ್ವಾಮಿನಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವಮ್|
