Mark 8
1 In those days, there being again a great crowd, and they having nothing that they could eat, having called his disciples to [him], he says to them,
ตทา ตตฺสมีปํ พหโว โลกา อายาตา อตเสฺตษำ โภชฺยทฺรวฺยาภาวาทฺ ยีศุ: ศิษฺยานาหูย ชคาท, ฯ
2 I have compassion on the crowd, because they have stayed with me already three days and they have not anything they can eat,
โลกนิวเห มม กฺฤปา ชายเต เต ทินตฺรยํ มยา สารฺทฺธํ สนฺติ เตษำ โภชฺยํ กิมปิ นาสฺติฯ
3 and if I should dismiss them to their home fasting, they will faint on the way; for some of them are come from far.
เตษำ มเธฺย'เนเก ทูราทฺ อาคตา: , อภุกฺเตษุ เตษุ มยา สฺวคฺฤหมภิปฺรหิเตษุ เต ปถิ กฺลมิษฺยนฺติฯ
4 And his disciples answered him, Whence shall one be able to satisfy these with bread here in a desert place?
ศิษฺยา อวาทิษุ: , เอตาวโต โลกานฺ ตรฺปยิตุมฺ อตฺร ปฺรนฺตเร ปูปานฺ ปฺราปฺตุํ เกน ศกฺยเต?
5 And he asked them, How many loaves have ye? And they said, Seven.
ตต: ส ตานฺ ปปฺรจฺฉ ยุษฺมากํ กติ ปูปา: สนฺติ? เต'กถยนฺ สปฺตฯ
6 And he commanded the crowd to sit down on the ground. And having taken the seven loaves, he gave thanks, and broke [them] and gave [them] to his disciples, that they might set [them] before [them]; and they set [them] before the crowd.
ตต: ส ตาโลฺลกานฺ ภุวิ สมุปเวษฺฏุมฺ อาทิศฺย ตานฺ สปฺต ปูปานฺ ธฺฤตฺวา อีศฺวรคุณานฺ อนุกีรฺตฺตยามาส, ภํกฺตฺวา ปริเวษยิตุํ ศิษฺยานฺ ปฺรติ ทเทา, ตตเสฺต โลเกภฺย: ปริเวษยามาสุ: ฯ
7 And they had a few small fishes, and having blessed them, he desired these also to be set before [them].
ตถา เตษำ สมีเป เย กฺษุทฺรมตฺสฺยา อาสนฺ ตานปฺยาทาย อีศฺวรคุณานฺ สํกีรฺตฺย ปริเวษยิตุมฺ อาทิษฺฏวานฺฯ
8 And they ate and were satisfied. And they took up of fragments that remained seven baskets.
ตโต โลกา ภุกฺตฺวา ตฺฤปฺตึ คตา อวศิษฺฏขาไทฺย: ปูรฺณา: สปฺตฑลฺลกา คฺฤหีตาศฺจฯ
9 And they [that had eaten] were about four thousand; and he sent them away.
เอเต โภกฺตาร: ปฺรายศฺจตุ: สหสฺรปุรุษา อาสนฺ ตต: ส ตานฺ วิสสรฺชฯ
10 And immediately going on board ship with his disciples, he came into the parts of Dalmanutha.
อถ ส ศิษฺย: สห นาวมารุหฺย ทลฺมานูถาสีมามาคต: ฯ
11 And the Pharisees went out and began to dispute against him, seeking from him a sign from heaven, tempting him.
ตต: ปรํ ผิรูศิน อาคตฺย เตน สห วิวทมานาสฺตสฺย ปรีกฺษารฺถมฺ อากาศียจิหฺนํ ทฺรษฺฏุํ ยาจิตวนฺต: ฯ
12 And groaning in his spirit, he says, Why does this generation seek a sign? Verily I say unto you, A sign shall in no wise be given to this generation.
ตทา โส'นฺตรฺทีรฺฆํ นิศฺวสฺยากถยตฺ, เอเต วิทฺยมานนรา: กุตศฺจินฺหํ มฺฤคยนฺเต? ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ พฺรวีมิ โลกาเนตานฺ กิมปิ จิหฺนํ น ทรฺศยิษฺยเตฯ
13 And he left them, and going again on board ship, went away to the other side.
อถ ตานฺ หิตฺวา ปุน รฺนาวมฺ อารุหฺย ปารมคาตฺฯ
14 And they forgot to take bread, and save one loaf, they had not [any] with them in the ship.
เอตรฺหิ ศิไษฺย: ปูเปษุ วิสฺมฺฤเตษุ นาวิ เตษำ สนฺนิเธา ปูป เอเกอว สฺถิต: ฯ
15 And he charged them, saying, Take heed, beware of the leaven of the Pharisees and [of] the leaven of Herod.
ตทานีํ ยีศุสฺตานฺ อาทิษฺฏวานฺ ผิรูศินำ เหโรทศฺจ กิณฺวํ ปฺรติ สตรฺกา: สาวธานาศฺจ ภวตฯ
16 And they reasoned with one another, [saying], It is because we have no bread.
ตตเสฺต'โนฺยนฺยํ วิเวจนํ กรฺตุมฺ อาเรภิเร, อสฺมากํ สนฺนิเธา ปูโป นาสฺตีติ เหโตริทํ กถยติฯ
17 And Jesus knowing [it], says to them, Why reason ye because ye have no bread? Do ye not yet perceive nor understand? Have ye your heart [yet] hardened?
ตทฺ พุทฺวฺวา ยีศุเสฺตโภฺย'กถยตฺ ยุษฺมากํ สฺถาเน ปูปาภาวาตฺ กุต อิตฺถํ วิตรฺกยถ? ยูยํ กิมทฺยาปิ กิมปิ น ชานีถ? โพทฺธุญฺจ น ศกฺนุถ? ยาวททฺย กึ ยุษฺมากํ มนำสิ กฐินานิ สนฺติ?
18 Having eyes, see ye not? and having ears, hear ye not? and do ye not remember?
สตฺสุ เนเตฺรษุ กึ น ปศฺยถ? สตฺสุ กรฺเณษุ กึ น ศฺฤณุถ? น สฺมรถ จ?
19 When I broke the five loaves for the five thousand, how many hand-baskets full of fragments took ye up? They say to him, Twelve.
ยทาหํ ปญฺจปูปานฺ ปญฺจสหสฺราณำ ปุรุษาณำ มเธฺย ภํกฺตฺวา ทตฺตวานฺ ตทานีํ ยูยมฺ อวศิษฺฏปูไป: ปูรฺณานฺ กติ ฑลฺลกานฺ คฺฤหีตวนฺต: ? เต'กถยนฺ ทฺวาทศฑลฺลกานฺฯ
20 And when the seven for the four thousand, the filling of how many baskets of fragments took ye up? And they said, Seven.
อปรญฺจ ยทา จตุ: สหสฺราณำ ปุรุษาณำ มเธฺย ปูปานฺ ภํกฺตฺวาททำ ตทา ยูยมฺ อติริกฺตปูปานำ กติ ฑลฺลกานฺ คฺฤหีตวนฺต: ? เต กถยามาสุ: สปฺตฑลฺลกานฺฯ
21 And he said to them, How do ye not yet understand?
ตทา ส กถิตวานฺ ตรฺหิ ยูยมฺ อธุนาปิ กุโต โพทฺวฺวุํ น ศกฺนุถ?
22 And he comes to Bethsaida; and they bring him a blind man, and beseech him that he might touch him.
อนนฺตรํ ตสฺมินฺ ไพตฺไสทานคเร ปฺราปฺเต โลกา อนฺธเมกํ นรํ ตตฺสมีปมานีย ตํ สฺปฺรษฺฏุํ ตํ ปฺรารฺถยาญฺจกฺริเรฯ
23 And taking hold of the hand of the blind man he led him forth out of the village, and having spit upon his eyes, he laid his hands upon him, and asked him if he beheld anything.
ตทา ตสฺยานฺธสฺย กเรา คฺฤหีตฺวา นคราทฺ พหิรฺเทศํ ตํ นีตวานฺ; ตนฺเนเตฺร นิษฺฐีวํ ทตฺตฺวา ตทฺคาเตฺร หสฺตาวรฺปยิตฺวา ตํ ปปฺรจฺฉ, กิมปิ ปศฺยสิ?
24 And having looked up, he said, I behold men, for I see [them], as trees, walking.
ส เนเตฺร อุนฺมีลฺย ชคาท, วฺฤกฺษวตฺ มนุชานฺ คจฺฉโต นิรีกฺเษฯ
25 Then he laid his hands again upon his eyes, and he saw distinctly, and was restored and saw all things clearly.
ตโต ยีศุ: ปุนสฺตสฺย นยนโย รฺหสฺตาวรฺปยิตฺวา ตสฺย เนเตฺร อุนฺมีลยามาส; ตสฺมาตฺ ส สฺวโสฺถ ภูตฺวา สฺปษฺฏรูปํ สรฺวฺวโลกานฺ ททรฺศฯ
26 And he sent him to his house, saying, Neither enter into the village, nor tell [it] to any one in the village.
ตต: ปรํ ตฺวํ คฺรามํ มา คจฺฉ คฺรามสฺถํ กมปิ จ กิมปฺยนุกฺตฺวา นิชคฺฤหํ ยาหีตฺยาทิศฺย ยีศุสฺตํ นิชคฺฤหํ ปฺรหิตวานฺฯ
27 And Jesus went forth and his disciples, into the villages of Caesarea-Philippi. And by the way he asked his disciples, saying unto them, Who do men say that I am?
อนนฺตรํ ศิไษฺย: สหิโต ยีศุ: ไกสรียาผิลิปิปุรํ ชคาม, ปถิ คจฺฉนฺ ตานปฺฤจฺฉตฺ โก'หมฺ อตฺร โลกา: กึ วทนฺติ?
28 And they answered him, saying, John the baptist; and others, Elias; but others, One of the prophets.
เต ปฺรตฺยูจุ: ตฺวำ โยหนํ มชฺชกํ วทนฺติ กินฺตุ เกปิ เกปิ เอลิยํ วทนฺติ; อปเร เกปิ เกปิ ภวิษฺยทฺวาทินามฺ เอโก ชน อิติ วทนฺติฯ
29 And he asked them, But ye, who do ye say that I am? And Peter answering says to him, Thou art the Christ.
อถ ส ตานปฺฤจฺฉตฺ กินฺตุ โกหมฺ? อิตฺยตฺร ยูยํ กึ วทถ? ตทา ปิตร: ปฺรตฺยวทตฺ ภวานฺ อภิษิกฺตสฺตฺราตาฯ
30 And he charged them straitly, in order that they should tell no man about him.
ตต: ส ตานฺ คาฒมาทิศทฺ ยูยํ มม กถา กไสฺมจิทปิ มา กถยตฯ
31 And he began to teach them that the Son of man must suffer many things, and be rejected of the elders and of the chief priests and of the scribes, and be killed, and after three days rise [again].
มนุษฺยปุเตฺรณาวศฺยํ พหโว ยาตนา โภกฺตวฺยา: ปฺราจีนโลไก: ปฺรธานยาชไกรธฺยาปไกศฺจ ส นินฺทิต: สนฺ ฆาตยิษฺยเต ตฺฤตียทิเน อุตฺถาสฺยติ จ, ยีศุ: ศิษฺยานุปเทษฺฏุมารภฺย กถามิมำ สฺปษฺฏมาจษฺฏฯ
32 And he spoke the thing openly. And Peter, taking him to [him], began to rebuke him.
ตสฺมาตฺ ปิตรสฺตสฺย หเสฺตา ธฺฤตฺวา ตํ ตรฺชฺชิตวานฺฯ
33 But he, turning round and seeing his disciples, rebuked Peter, saying, Get away behind me, Satan, for thy mind is not on the things that are of God, but on the things that are of men.
กินฺตุ ส มุขํ ปราวรฺตฺย ศิษฺยคณํ นิรีกฺษฺย ปิตรํ ตรฺชยิตฺวาวาทีทฺ ทูรีภว วิฆฺนการินฺ อีศฺวรียการฺยฺยาทปิ มนุษฺยการฺยฺยํ ตุภฺยํ โรจตตรำฯ
34 And having called the crowd with his disciples, he said to them, Whoever desires to come after me, let him deny himself, and take up his cross and follow me.
อถ ส โลกานฺ ศิษฺยำศฺจาหูย ชคาท ย: กศฺจินฺ มามนุคนฺตุมฺ อิจฺฉติ ส อาตฺมานํ ทามฺยตุ, สฺวกฺรุศํ คฺฤหีตฺวา มตฺปศฺจาทฺ อายาตุฯ
35 For whosoever shall desire to save his life shall lose it, but whosoever shall lose his life for my sake and the gospel's shall save it.
ยโต ย: กศฺจิตฺ สฺวปฺราณํ รกฺษิตุมิจฺฉติ ส ตํ หารยิษฺยติ, กินฺตุ ย: กศฺจินฺ มทรฺถํ สุสํวาทารฺถญฺจ ปฺราณํ หารยติ ส ตํ รกฺษิษฺยติฯ
36 For what shall it profit a man if he gain the whole world and suffer the loss of his soul?
อปรญฺจ มนุช: สรฺวฺวํ ชคตฺ ปฺราปฺย ยทิ สฺวปฺราณํ หารยติ ตรฺหิ ตสฺย โก ลาภ: ?
37 for what should a man give in exchange for his soul?
นร: สฺวปฺราณวินิมเยน กึ ทาตุํ ศกฺโนติ?
38 For whosoever shall be ashamed of me and of my words in this adulterous and sinful generation, of him shall the Son of man also be ashamed when he shall come in the glory of his Father with the holy angels.
เอเตษำ วฺยภิจาริณำ ปาปินาญฺจ โลกานำ สากฺษาทฺ ยทิ โกปิ มำ มตฺกถาญฺจ ลชฺชาสฺปทํ ชานาติ ตรฺหิ มนุชปุโตฺร ยทา ธรฺมฺมทูไต: สห ปิตุ: ปฺรภาเวณาคมิษฺยติ ตทา โสปิ ตํ ลชฺชาสฺปทํ ชฺญาสฺยติฯ
