Mark 14
1 Now the passover and the [feast of] unleavened bread was after two days. And the chief priests and the scribes were seeking how they might seize him by subtlety and kill him.
ตทา นิสฺตาโรตฺสวกิณฺวหีนปูโปตฺสวโยรารมฺภสฺย ทินทฺวเย 'วศิษฺเฏ ปฺรธานยาชกา อธฺยาปกาศฺจ เกนาปิ ฉเลน ยีศุํ ธรฺตฺตำ หนฺตุญฺจ มฺฤคยาญฺจกฺริเร;
2 For they said, Not in the feast, lest perhaps there be a tumult of the people.
กินฺตุ โลกานำ กลหภยาทูจิเร, นโจตฺสวกาล อุจิตเมตทิติฯ
3 And when he was in Bethany, in the house of Simon the leper, as he lay at table, there came a woman having an alabaster flask of ointment of pure nard, very costly; and having broken the alabaster flask, she poured it out upon his head.
อนนฺตรํ ไพถนิยาปุเร ศิโมนกุษฺฐิโน คฺฤเห โยเศา โภตฺกุมุปวิษฺเฏ สติ กาจิทฺ โยษิตฺ ปาณฺฑรปาษาณสฺย สมฺปุฏเกน มหารฺโฆฺยตฺตมไตลมฺ อานีย สมฺปุฏกํ ภํกฺตฺวา ตโสฺยตฺตมางฺเค ไตลธารำ ปาตยาญฺจเกฺรฯ
4 And there were some indignant in themselves, and saying, Why has this waste been made of the ointment?
ตสฺมาตฺ เกจิตฺ สฺวานฺเต กุปฺยนฺต: กถิตวํนฺต: กุโตยํ ไตลาปวฺยย: ?
5 for this ointment could have been sold for more than three hundred denarii and given to the poor. And they spoke very angrily at her.
ยเทฺยตตฺ ไตล วฺยเกฺรษฺยต ตรฺหิ มุทฺราปาทศตตฺรยาทปฺยธิกํ ตสฺย ปฺราปฺตมูลฺยํ ทริทฺรโลเกโภฺย ทาตุมศกฺษฺยต, กถาเมตำ กถยิตฺวา ตยา โยษิตา สากํ วาจายุหฺยนฺฯ
6 But Jesus said, Let her alone; why do ye trouble her? she has wrought a good work as to me;
กินฺตุ ยีศุรุวาจ, กุต เอตไสฺย กฺฤจฺฉฺรํ ททาสิ? มหฺยมิยํ กรฺมฺโมตฺตมํ กฺฤตวตีฯ
7 for ye have the poor always with you, and whenever ye would ye can do them good; but me ye have not always.
ทริทฺรา: สรฺวฺวทา ยุษฺมาภิ: สห ติษฺฐนฺติ, ตสฺมาทฺ ยูยํ ยเทจฺฉถ ตไทว ตานุปกรฺตฺตำ ศกฺนุถ, กินฺตฺวหํ ยุภาภิ: สห นิรนฺตรํ น ติษฺฐามิฯ
8 What she could she has done. She has beforehand anointed my body for the burial.
อสฺยา ยถาสาธฺยํ ตไถวากโรทิยํ, ศฺมศานยาปนาตฺ ปูรฺวฺวํ สเมตฺย มทฺวปุษิ ไตลมฺ อมรฺทฺทยตฺฯ
9 And verily I say unto you, Wheresoever these glad tidings may be preached in the whole world, what this [woman] has done shall be also spoken of for a memorial of her.
อหํ ยุษฺมภฺยํ ยถารฺถํ กถยามิ, ชคตำ มเธฺย ยตฺร ยตฺร สุสํวาโทยํ ปฺรจารยิษฺยเต ตตฺร ตตฺร โยษิต เอตสฺยา: สฺมรณารฺถํ ตตฺกฺฤตกรฺมฺไมตตฺ ปฺรจารยิษฺยเตฯ
10 And Judas Iscariote, one of the twelve, went away to the chief priests that he might deliver him up to them;
ตต: ปรํ ทฺวาทศานำ ศิษฺยาณาเมก อีษฺกริโยตียยิหูทาโขฺย ยีศุํ ปรกเรษุ สมรฺปยิตุํ ปฺรธานยาชกานำ สมีปมิยายฯ
11 and they, when they heard it, rejoiced, and promised him to give money. And he sought how he could opportunely deliver him up.
เต ตสฺย วากฺยํ สมากรฺณฺย สนฺตุษฺฏา: สนฺตสฺตไสฺม มุทฺรา ทาตุํ ปฺรตฺยชานต; ตสฺมาตฺ ส ตํ เตษำ กเรษุ สมรฺปณาโยปายํ มฺฤคยามาสฯ
12 And the first day of unleavened bread, when they slew the passover, his disciples say to him, Where wilt thou that we go and prepare, that thou mayest eat the passover?
อนนฺตรํ กิณฺวศูนฺยปูโปตฺสวสฺย ปฺรถเม'หนิ นิสฺตาโรตฺมวารฺถํ เมษมารณาสมเย ศิษฺยาสฺตํ ปปฺรจฺฉ: กุตฺร คตฺวา วยํ นิสฺตาโรตฺสวสฺย โภชฺยมาสาทยิษฺยาม: ? กิมิจฺฉติ ภวานฺ?
13 And he sends two of his disciples, and says to them, Go into the city, and a man shall meet you carrying a pitcher of water; follow him.
ตทานีํ ส เตษำ ทฺวยํ เปฺรรยนฺ พภาเษ ยุวโย: ปุรมธฺยํ คตโย: สโต โรฺย ชน: สชลกุมฺภํ วหนฺ ยุวำ สากฺษาตฺ กริษฺยติ ตไสฺยว ปศฺจาทฺ ยาตํ;
14 And wheresoever he enters, say to the master of the house, The Teacher says, Where is my guest-chamber where I may eat the passover with my disciples?
ส ยตฺ สทนํ ปฺรเวกฺษฺยติ ตทฺภวนปตึ วทตํ, คุรุราห ยตฺร สศิโษฺยหํ นิสฺตาโรตฺสวียํ โภชนํ กริษฺยามิ, สา โภชนศาลา กุตฺราสฺติ?
15 and he will shew you a large upper room furnished ready. There make ready for us.
ตต: ส ปริษฺกฺฤตำ สุสชฺชิตำ พฺฤหตีจญฺจ ยำ ศาลำ ทรฺศยิษฺยติ ตสฺยามสฺมทรฺถํ โภชฺยทฺรวฺยาณฺยาสาทยตํฯ
16 And his disciples went away and came into the city, and found as he had said to them; and they made ready the passover.
ตต: ศิเษฺยา ปฺรสฺถาย ปุรํ ปฺรวิศฺย ส ยโถกฺตวานฺ ตไถว ปฺราปฺย นิสฺตาโรตฺสวสฺย โภชฺยทฺรวฺยาณิ สมาสาทเยตามฺฯ
17 And when evening was come, he comes with the twelve.
อนนฺตรํ ยีศุ: สายํกาเล ทฺวาทศภิ: ศิไษฺย: สารฺทฺธํ ชคาม;
18 And as they lay at table and were eating, Jesus said, Verily I say to you, One of you shall deliver me up; he who is eating with me.
สรฺเวฺวษุ โภชนาย โปฺรปวิษฺเฏษุ ส ตานุทิตวานฺ ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วฺยาหรามิ, อตฺร ยุษฺมากเมโก ชโน โย มยา สห ภุํกฺเต มำ ปรเกเรษุ สมรฺปยิษฺยเตฯ
19 And they began to be grieved, and to say to him, one by one, Is it I? [and another, Is it I?]
ตทานีํ เต ทุ: ขิตา: สนฺต เอไกกศสฺตํ ปฺรษฺฏุมารพฺธวนฺต: ส กิมหํ? ปศฺจาทฺ อนฺย เอโกภิทเธ ส กิมหํ?
20 But he answered and said to them, One of the twelve, he who dips with me in the dish.
ตต: ส ปฺรตฺยวททฺ เอเตษำ ทฺวาทศานำ โย ชโน มยา สมํ โภชนาปาเตฺร ปาณึ มชฺชยิษฺยติ ส เอวฯ
21 The Son of man goes indeed as it is written concerning him, but woe to that man by whom the Son of man is delivered up; [it were] good for that man if he had not been born.
มนุชตนยมธิ ยาทฺฤศํ ลิขิตมาเสฺต ตทนุรูปา คติสฺตสฺย ภวิษฺยติ, กินฺตุ โย ชโน มานวสุตํ สมรฺปยิษฺยเต หนฺต ตสฺย ชนฺมาภาเว สติ ภทฺรมภวิษฺยตฺฯ
22 And as they were eating, Jesus, having taken bread, when he had blessed, broke [it], and gave [it] to them, and said, Take [this]: this is my body.
อปรญฺจ เตษำ โภชนสมเย ยีศุ: ปูปํ คฺฤหีเตฺวศฺวรคุณานฺ อนุกีรฺตฺย ภงฺกฺตฺวา เตโภฺย ทตฺตฺวา พภาเษ, เอตทฺ คฺฤหีตฺวา ภุญฺชีธฺวมฺ เอตนฺมม วิคฺรหรูปํฯ
23 And having taken [the] cup, when he had given thanks, he gave [it] to them, and they all drank out of it.
อนนฺตรํ ส กํสํ คฺฤหีเตฺวศฺวรสฺย คุณานฺ กีรฺตฺตยิตฺวา เตโภฺย ทเทา, ตตเสฺต สรฺเวฺว ปปุ: ฯ
24 And he said to them, This is my blood, that of the [new] covenant, that shed for many.
อปรํ ส ตานวาทีทฺ พหูนำ นิมิตฺตํ ปาติตํ มม นวีนนิยมรูปํ โศณิตเมตตฺฯ
25 Verily I say to you, I will no more drink at all of the fruit of the vine, until that day when I drink it new in the kingdom of God.
ยุษฺมานหํ ยถารฺถํ วทามิ, อีศฺวรสฺย ราเชฺย ยาวตฺ สโทฺยชาตํ ทฺรากฺษารสํ น ปาสฺยามิ, ตาวทหํ ทฺรากฺษาผลรสํ ปุน รฺน ปาสฺยามิฯ
26 And having sung a hymn, they went out to the mount of Olives.
ตทนนฺตรํ เต คีตเมกํ สํคีย พหิ ไรฺชตุนํ ศิขริณํ ยยุ:
27 And Jesus says to them, All ye shall be offended, for it is written, I will smite the shepherd, and the sheep shall be scattered abroad.
อถ ยีศุสฺตานุวาจ นิศายามสฺยำ มยิ ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ ปฺรตฺยูโห ภวิษฺยติ ยโต ลิขิตมาเสฺต ยถา, เมษาณำ รกฺษกญฺจาหํ ปฺรหริษฺยามิ ไว ตต: ฯ เมษาณำ นิวโห นูนํ ปฺรวิกีรฺโณ ภวิษฺยติฯ
28 But after I am risen, I will go before you into Galilee.
กนฺตุ มทุตฺถาเน ชาเต ยุษฺมากมเคฺร'หํ คาลีลํ วฺรชิษฺยามิฯ
29 But Peter said to him, Even if all should be offended, yet not I.
ตทา ปิตร: ปฺรติพภาเษ, ยทฺยปิ สรฺเวฺวษำ ปฺรตฺยูโห ภวติ ตถาปิ มม ไนว ภวิษฺยติฯ
30 And Jesus says to him, Verily I say to thee, that thou to-day, in this night, before [the] cock shall crow twice, thou shalt thrice deny me.
ตโต ยีศุรุกฺตาวานฺ อหํ ตุภฺยํ ตถฺยํ กถยามิ, กฺษณาทายามทฺย กุกฺกุฏสฺย ทฺวิตียวารรวณาตฺ ปูรฺวฺวํ ตฺวํ วารตฺรยํ มามปโหฺนษฺยเสฯ
31 But he said [so much] exceedingly the more, If I should have to die with thee, I will in no wise deny thee. And likewise said they all too.
กินฺตุ ส คาฒํ วฺยาหรทฺ ยทฺยปิ ตฺวยา สารฺทฺธํ มม ปฺราโณ ยาติ ตถาปิ กถมปิ ตฺวำ นาปโหฺนเษฺย; สรฺเวฺว'ปีตเร ตไถว พภาษิเรฯ
32 And they come to a place of which the name [is] Gethsemane, and he says to his disciples, Sit here while I shall pray.
อปรญฺจ เตษุ เคตฺศิมานีนามกํ สฺถาน คเตษุ ส ศิษฺยานฺ ชคาท, ยาวทหํ ปฺรารฺถเย ตาวทตฺร สฺถาเน ยูยํ สมุปวิศตฯ
33 And he takes with him Peter and James and John, and he began to be amazed and oppressed in spirit.
อถ ส ปิตรํ ยากูพํ โยหนญฺจ คฺฤหีตฺวา ววฺราช; อตฺยนฺตํ ตฺราสิโต วฺยากุลิตศฺจ เตภฺย: กถยามาส,
34 And he says to them, My soul is full of grief even unto death; abide here and watch.
นิธนกาลวตฺ ปฺราโณ เม'ตีว ท: ขเมติ, ยูยํ ชาคฺรโตตฺร สฺถาเน ติษฺฐตฯ
35 And, going forward a little, he fell upon the earth; and he prayed that, if it were possible, the hour might pass away from him.
ตต: ส กิญฺจิทฺทูรํ คตฺวา ภูมาวโธมุข: ปติตฺวา ปฺรารฺถิตวาเนตตฺ, ยทิ ภวิตุํ ศกฺยํ ตรฺหิ ทุ: ขสมโยยํ มตฺโต ทูรีภวตุฯ
36 And he said, Abba, Father, all things are possible to thee: take away this cup from me; but not what I will, but what thou [wilt].
อปรมุทิตวานฺ เห ปิต เรฺห ปิต: สรฺเวฺวํ ตฺวยา สาธฺยํ, ตโต เหโตริมํ กํสํ มตฺโต ทูรีกุรุ, กินฺตุ ตนฺ มเมจฺฉาโต น ตเวจฺฉาโต ภวตุฯ
37 And he comes and finds them sleeping. And he says to Peter, Simon, dost thou sleep? Hast thou not been able to watch one hour?
ตต: ปรํ ส เอตฺย ตานฺ นิทฺริตานฺ นิรีกฺษฺย ปิตรํ โปฺรวาจ, ศิโมนฺ ตฺวํ กึ นิทฺราสิ? ฆฏิกาเมกามฺ อปิ ชาคริตุํ น ศกฺโนษิ?
38 Watch and pray, that ye enter not into temptation. The spirit indeed [is] willing, but the flesh weak.
ปรีกฺษายำ ยถา น ปตถ ตทรฺถํ สเจตนา: สนฺต: ปฺรารฺถยธฺวํ; มน อุทฺยุกฺตมิติ สตฺยํ กินฺตุ วปุรศกฺติกํฯ
39 And going away, he prayed again, saying the same thing.
อถ ส ปุนรฺวฺรชิตฺวา ปูรฺวฺววตฺ ปฺรารฺถยาญฺจเกฺรฯ
40 And returning, he found them again sleeping, for their eyes were heavy; and they knew not what they should answer him.
ปราวฺฤตฺยาคตฺย ปุนรปิ ตานฺ นิทฺริตานฺ ททรฺศ ตทา เตษำ โลจนานิ นิทฺรยา ปูรฺณานิ, ตสฺมาตฺตไสฺม กา กถา กถยิตวฺยา ต เอตทฺ โพทฺธุํ น เศกุ: ฯ
41 And he comes the third time and says to them, Sleep on now, and take your rest. It is enough; the hour is come; behold, the Son of man is delivered up into the hands of sinners.
ตต: ปรํ ตฺฤตียวารํ อาคตฺย เตโภฺย 'กถยทฺ อิทานีมปิ ศยิตฺวา วิศฺรามฺยถ? ยเถษฺฏํ ชาตํ, สมยศฺโจปสฺถิต: ปศฺยต มานวตนย: ปาปิโลกานำ ปาณิษุ สมรฺปฺยเตฯ
42 Arise, let us go; behold, he that delivers me up has drawn nigh.
อุตฺติษฺฐต, วยํ วฺรชาโม โย ชโน มำ ปรปาณิษุ สมรฺปยิษฺยเต ปศฺยต ส สมีปมายาต: ฯ
43 And immediately, while he was yet speaking, Judas comes up, [being] one of the twelve, and with him a great crowd, with swords and sticks, from the chief priests and the scribes and the elders.
อิมำ กถำ กถยติ ส, เอตรฺหิทฺวาทศานาเมโก ยิหูทา นามา ศิษฺย: ปฺรธานยาชกานามฺ อุปาธฺยายานำ ปฺราจีนโลกานาญฺจ สนฺนิเธ: ขงฺคลคุฑธาริโณ พหุโลกานฺ คฺฤหีตฺวา ตสฺย สมีป อุปสฺถิตวานฺฯ
44 Now he that delivered him up had given them a sign between them, saying, Whomsoever I shall kiss, that is he; seize him, and lead [him] away safely.
อปรญฺจาเสา ปรปาณิษุ สมรฺปยิตา ปูรฺวฺวมิติ สงฺเกตํ กฺฤตวานฺ ยมหํ จุมฺพิษฺยามิ ส เอวาเสา ตเมว ธฺฤตฺวา สาวธานํ นยตฯ
45 And being come, straightway coming up to him, he says, Rabbi, Rabbi; and he covered him with kisses.
อโต เหโต: ส อาคไตฺยว โยโศ: สวิธํ คตฺวา เห คุโร เห คุโร, อิตฺยุกฺตฺวา ตํ จุจุมฺพฯ
46 And they laid their hands upon him and seized him.
ตทา เต ตทุปริ ปาณีนรฺปยิตฺวา ตํ ทธฺนุ: ฯ
47 But a certain one of those who stood by, having drawn his sword, struck the bondman of the high priest, and took off his ear.
ตตสฺตสฺย ปารฺศฺวสฺถานำ โลกานาเมก: ขงฺคํ นิษฺโกษยนฺ มหายาชกสฺย ทาสเมกํ ปฺรหฺฤตฺย ตสฺย กรฺณํ จิจฺเฉทฯ
48 And Jesus answering said to them, Are ye come out as against a robber, with swords and sticks to take me?
ปศฺจาทฺ ยีศุสฺตานฺ วฺยาชหาร ขงฺคานฺ ลคุฑำศฺจ คฺฤหีตฺวา มำ กึ เจารํ ธรฺตฺตำ สมายาตา: ?
49 I was daily with you teaching in the temple, and ye did not seize me; but [it is] that the scriptures may be fulfilled.
มเธฺยมนฺทิรํ สมุปทิศนฺ ปฺรตฺยหํ ยุษฺมาภิ: สห สฺถิตวานตหํ, ตสฺมินฺ กาเล ยูยํ มำ นาทีธรต, กินฺตฺวเนน ศาสฺตฺรียํ วจนํ เสธนียํฯ
50 And all left him and fled.
ตทา สรฺเวฺว ศิษฺยาสฺตํ ปริตฺยชฺย ปลายาญฺจกฺริเรฯ
51 And a certain young man followed him with a linen cloth cast about his naked [body]; and [the young men] seize him;
อไถโก ยุวา มานโว นคฺนกาเย วสฺตฺรเมกํ นิธาย ตสฺย ปศฺจาทฺ วฺรชนฺ ยุวโลไก รฺธฺฤโต
52 but he, leaving the linen cloth behind [him], fled from them naked.
วสฺตฺรํ วิหาย นคฺน: ปลายาญฺจเกฺรฯ
53 And they led away Jesus to the high priest. And there come together to him all the chief priests and the elders and the scribes.
อปรญฺจ ยสฺมินฺ สฺถาเน ปฺรธานยาชกา อุปาธฺยายา: ปฺราจีนโลกาศฺจ มหายาชเกน สห สทสิ สฺถิตาสฺตสฺมินฺ สฺถาเน มหายาชกสฺย สมีปํ ยีศุํ นินฺยุ: ฯ
54 And Peter followed him at a distance, till [he was] within the court of the high priest's palace; and he was sitting with the officers and warming himself in the light [of the fire].
ปิตโร ทูเร ตตฺปศฺจาทฺ อิตฺวา มหายาชกสฺยาฏฺฏาลิกำ ปฺรวิศฺย กิงฺกไร: สโหปวิศฺย วหฺนิตาปํ ชคฺราหฯ
55 And the chief priests and the whole sanhedrim sought testimony against Jesus to cause him to be put to death, and did not find [any].
ตทานีํ ปฺรธานยาชกา มนฺตฺริณศฺจ ยีศุํ ฆาตยิตุํ ตตฺปฺราติกูเลฺยน สากฺษิโณ มฺฤคยาญฺจกฺริเร, กินฺตุ น ปฺราปฺตา: ฯ
56 For many bore false witness against him, and their testimony did not agree.
อเนไกสฺตทฺวิรุทฺธํ มฺฤษาสากฺเษฺย ทตฺเตปิ เตษำ วากฺยานิ น สมคจฺฉนฺตฯ
57 And certain persons rose up and bore false witness against him, saying,
สรฺวฺวเศเษ กิยนฺต อุตฺถาย ตสฺย ปฺราติกูเลฺยน มฺฤษาสากฺษฺยํ ทตฺตฺวา กถยามาสุ: ,
58 We heard him saying, I will destroy this temple which is made with hands, and in the course of three days I will build another not made with hands.
อิทํ กรกฺฤตมนฺทิรํ วินาศฺย ทินตฺรยมเธฺย ปุนรปรมฺ อกรกฺฤตํ มนฺทิรํ นิรฺมฺมาสฺยามิ, อิติ วากฺยมฺ อสฺย มุขาตฺ ศฺรุตมสฺมาภิริติฯ
59 And neither thus did their testimony agree.
กินฺตุ ตตฺราปิ เตษำ สากฺษฺยกถา น สงฺคาตา: ฯ
60 And the high priest, rising up before them all, asked Jesus, saying, Answerest thou nothing? What do these testify against thee?
อถ มหายาชโก มเธฺยสภมฺ อุตฺถาย ยีศุํ วฺยาชหาร, เอเต ชนาสฺตฺวยิ ยตฺ สากฺษฺยมทุ: ตฺวเมตสฺย กิมปฺยุตฺตรํ กึ น ทาสฺยสิ?
61 But he was silent, and answered nothing. Again the high priest asked him, and says to him, Thou art the Christ, the Son of the Blessed?
กินฺตุ ส กิมปฺยุตฺตรํ น ทตฺวา เมานีภูย ตเสฺยา; ตโต มหายาชก: ปุนรปิ ตํ ปฺฤษฺฏาวานฺ ตฺวํ สจฺจิทานนฺทสฺย ตนโย 'ภิษิกฺตสฺตฺรตา?
62 And Jesus said, I am, and ye shall see the Son of man sitting at the right hand of power, and coming with the clouds of heaven.
ตทา ยีศุสฺตํ โปฺรวาจ ภวามฺยหมฺ ยูยญฺจ สรฺวฺวศกฺติมโต ทกฺษีณปารฺเศฺว สมุปวิศนฺตํ เมฆ มารุหฺย สมายานฺตญฺจ มนุษฺยปุตฺรํ สนฺทฺรกฺษฺยถฯ
63 And the high priest, having rent his clothes, says, What need have we any more of witnesses?
ตทา มหายาชก: สฺวํ วมนํ ฉิตฺวา วฺยาวหรตฺ
64 Ye have heard the blasphemy; what think ye? And they all condemned him to be guilty of death.
กิมสฺมากํ สากฺษิภิ: ปฺรโยชนมฺ? อีศฺวรนินฺทาวากฺยํ ยุษฺมาภิรศฺราวิ กึ วิจารยถ? ตทานีํ สรฺเวฺว ชคทุรยํ นิธนทณฺฑมรฺหติฯ
65 And some began to spit upon him, and cover up his face, and buffet him, and say to him, Prophesy; and the officers struck him with the palms of their hands.
ตต: กศฺจิตฺ กศฺจิตฺ ตทฺวปุษิ นิษฺฐีวํ นิจิกฺเษป ตถา ตนฺมุขมาจฺฉาทฺย จเปเฏน หตฺวา คทิตวานฺ คณยิตฺวา วท, อนุจราศฺจ จเปไฏสฺตมาชฆฺนุ:
66 And Peter being below in the palace-court, there comes one of the maids of the high priest,
ตต: ปรํ ปิตเร'ฏฺฏาลิกาธ: โกษฺเฐ ติษฺฐติ มหายาชกไสฺยกา ทาสี สเมตฺย
67 and seeing Peter warming himself, having looked at him, says, And thou wast with the Nazarene, Jesus.
ตํ วิหฺนิตาปํ คฺฤหฺลนฺตํ วิโลกฺย ตํ สุนิรีกฺษฺย พภาเษ ตฺวมปิ นาสรตียยีโศ: สงฺคินามฺ เอโก ชน อาสี: ฯ
68 But he denied, saying, I know not nor understand what thou sayest. And he went out into the vestibule; and a cock crew.
กินฺตุ โสปหฺนุตฺย ชคาท ตมหํ น วทฺมิ ตฺวํ ยตฺ กถยมิ ตทปฺยหํ น พุทฺเธฺยฯ ตทานีํ ปิตเร จตฺวรํ คตวติ กุกฺกุโฏ รุราวฯ
69 And the maid, seeing him, again began to say to those that stood by, This is [one] of them.
อถานฺยา ทาสี ปิตรํ ทฺฤษฺฏฺวา สมีปสฺถานฺ ชนานฺ ชคาท อยํ เตษาเมโก ชน: ฯ
70 And he again denied. And again, after a little, those that stood by said to Peter, Truly thou art [one] of them, for also thou art a Galilean.
ตต: ส ทฺวิตียวารมฺ อปหฺนุตวานฺ ปศฺจาตฺ ตตฺรสฺถา โลกา: ปิตรํ โปฺรจุสฺตฺวมวศฺยํ เตษาเมโก ชน: ยตสฺตฺวํ คาลีลีโย นร อิติ ตโวจฺจารณํ ปฺรกาศยติฯ
71 But he began to curse and to swear, I know not this man of whom ye speak.
ตทา ส ศปถาภิศาเปา กฺฤตฺวา โปฺรวาจ ยูยํ กถำ กถยถ ตํ นรํ น ชาเน'หํฯ
72 And the second time a cock crew. And Peter remembered the word that Jesus said to him, Before [the] cock crow twice, thou shalt deny me thrice; and when he thought thereon he wept.
ตทานีํ ทฺวิตียวารํ กุกฺกุโฏ 'ราวีตฺฯ กุกฺกุฏสฺย ทฺวิตียรวาตฺ ปูรฺวฺวํ ตฺวํ มำ วารตฺรยมฺ อปโหฺนษฺยสิ, อิติ ยทฺวากฺยํ ยีศุนา สมุทิตํ ตตฺ ตทา สํสฺมฺฤตฺย ปิตโร โรทิตุมฺ อารภตฯ
