Luke 24
1 But on the morrow of the sabbath, very early indeed in the morning, they came to the tomb, bringing the aromatic spices which they had prepared.
អថ សប្តាហប្រថមទិនេៜតិប្រត្យូឞេ តា យោឞិតះ សម្បាទិតំ សុគន្ធិទ្រវ្យំ គ្ឫហីត្វា តទន្យាភិះ កិយតីភិះ ស្ត្រីភិះ សហ ឝ្មឝានំ យយុះ។
2 And they found the stone rolled away from the sepulchre.
កិន្តុ ឝ្មឝានទ្វារាត៑ បាឞាណមបសារិតំ ទ្ឫឞ្ដ្វា
3 And when they had entered they found not the body of the Lord Jesus.
តាះ ប្រវិឝ្យ ប្រភោ រ្ទេហមប្រាប្យ
4 And it came to pass as they were in perplexity about it, that behold, two men suddenly stood by them in shining raiment.
វ្យាកុលា ភវន្តិ ឯតហ៌ិ តេជោមយវស្ត្រាន្វិតៅ ទ្វៅ បុរុឞៅ តាសាំ សមីបេ សមុបស្ថិតៅ
5 And as they were filled with fear and bowed their faces to the ground, they said to them, Why seek ye the living one among the dead?
តស្មាត្តាះ ឝង្កាយុក្តា ភូមាវធោមុខ្យស្យស្ថុះ។ តទា តៅ តា ឩចតុ រ្ម្ឫតានាំ មធ្យេ ជីវន្តំ កុតោ ម្ឫគយថ?
6 He is not here, but is risen: remember how he spoke to you, being yet in Galilee,
សោត្រ នាស្តិ ស ឧទស្ថាត៑។
7 saying, The Son of man must be delivered up into the hands of sinners, and be crucified, and rise the third day.
បាបិនាំ ករេឞុ សមប៌ិតេន ក្រុឝេ ហតេន ច មនុឞ្យបុត្រេណ ត្ឫតីយទិវសេ ឝ្មឝានាទុត្ថាតវ្យម៑ ឥតិ កថាំ ស គលីលិ តិឞ្ឋន៑ យុឞ្មភ្យំ កថិតវាន៑ តាំ ស្មរត។
8 And they remembered his words;
តទា តស្យ សា កថា តាសាំ មនះសុ ជាតា។
9 and, returning from the sepulchre, related all these things to the eleven and to all the rest.
អនន្តរំ ឝ្មឝានាទ៑ គត្វា តា ឯកាទឝឝិឞ្យាទិភ្យះ សវ៌្វេភ្យស្តាំ វាត៌្តាំ កថយាមាសុះ។
10 Now it was Mary of Magdala, and Johanna, and Mary the [mother] of James, and the others with them, who told these things to the apostles.
មគ្ទលីនីមរិយម៑, យោហនា, យាកូពោ មាតា មរិយម៑ តទន្យាះ សង្គិន្យោ យោឞិតឝ្ច ប្រេរិតេភ្យ ឯតាះ សវ៌្វា វាត៌្តាះ កថយាមាសុះ
11 And their words appeared in their eyes as an idle tale, and they disbelieved them.
កិន្តុ តាសាំ កថាម៑ អនត៌្ហកាខ្យានមាត្រំ ពុទ្ធ្វា កោបិ ន ប្រត្យៃត៑។
12 But Peter, rising up, ran to the sepulchre, and stooping down he sees the linen clothes lying there alone, and went away home, wondering at what had happened.
តទា បិតរ ឧត្ថាយ ឝ្មឝានាន្តិកំ ទធាវ, តត្រ ច ប្រហ្វោ ភូត្វា បាឝ៌្វៃកស្ថាបិតំ កេវលំ វស្ត្រំ ទទឝ៌; តស្មាទាឝ្ចយ៌្យំ មន្យមានោ យទឃដត តន្មនសិ វិចារយន៑ ប្រតស្ថេ។
13 And behold, two of them were going on the same day to a village distant sixty stadia from Jerusalem, called Emmaus;
តស្មិន្នេវ ទិនេ ទ្វៅ ឝិយ្យៅ យិរូឝាលមឝ្ចតុឞ្ក្រោឝាន្តរិតម៑ ឥម្មាយុគ្រាមំ គច្ឆន្តៅ
14 and they conversed with one another about all these things which had taken place.
តាសាំ ឃដនានាំ កថាមកថយតាំ
15 And it came to pass as they conversed and reasoned, that Jesus himself drawing nigh, went with them;
តយោរាលាបវិចារយោះ កាលេ យីឝុរាគត្យ តាភ្យាំ សហ ជគាម
16 but their eyes were holden so as not to know him.
កិន្តុ យថា តៅ តំ ន បរិចិនុតស្តទត៌្ហំ តយោ រ្ទ្ឫឞ្ដិះ សំរុទ្ធា។
17 And he said to them, What discourses are these which pass between you as ye walk, and are downcast?
ស តៅ ប្ឫឞ្ដវាន៑ យុវាំ វិឞណ្ណៅ កិំ វិចារយន្តៅ គច្ឆថះ?
18 And one [of them], named Cleopas, answering said to him, Thou sojournest alone in Jerusalem, and dost not know what has taken place in it in these days?
តតស្តយោះ ក្លិយបានាមា ប្រត្យុវាច យិរូឝាលមបុរេៜធុនា យាន្យឃដន្ត ត្វំ កេវលវិទេឝី កិំ តទ្វ្ឫត្តាន្តំ ន ជានាសិ?
19 And he said to them, What things? And they said to him, The things concerning Jesus the Nazaraean, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
ស បប្រច្ឆ កា ឃដនាះ? តទា តៅ វក្តុមារេភាតេ យីឝុនាមា យោ នាសរតីយោ ភវិឞ្យទ្វាទី ឦឝ្វរស្យ មានុឞាណាញ្ច សាក្ឞាត៑ វាក្យេ កម៌្មណិ ច ឝក្តិមានាសីត្
20 and how the chief priests and our rulers delivered him up to [the] judgment of death and crucified him.
តម៑ អស្មាកំ ប្រធានយាជកា វិចារកាឝ្ច កេនាបិ ប្រការេណ ក្រុឝេ វិទ្ធ្វា តស្យ ប្រាណាននាឝយន៑ តទីយា ឃដនាះ;
21 But we had hoped that he was [the one] who is about to redeem Israel. But then, besides all these things, it is now, to-day, the third day since these things took place.
កិន្តុ យ ឥស្រាយេលីយលោកាន៑ ឧទ្ធារយិឞ្យតិ ស ឯវាយម៑ ឥត្យាឝាស្មាភិះ ក្ឫតា។ តទ្យថា តថាស្តុ តស្យា ឃដនាយា អទ្យ ទិនត្រយំ គតំ។
22 And withal, certain women from amongst us astonished us, having been very early at the sepulchre,
អធិកន្ត្វស្មាកំ សង្គិនីនាំ កិយត្ស្ត្រីណាំ មុខេភ្យោៜសម្ភវវាក្យមិទំ ឝ្រុតំ;
23 and, not having found his body, came, saying that they also had seen a vision of angels, who say that he is living.
តាះ ប្រត្យូឞេ ឝ្មឝានំ គត្វា តត្រ តស្យ ទេហម៑ អប្រាប្យ វ្យាឃុដ្យេត្វា ប្រោក្តវត្យះ ស្វគ៌ីសទូតៅ ទ្ឫឞ្ដាវស្មាភិស្តៅ ចាវាទិឞ្ដាំ ស ជីវិតវាន៑។
24 And some of those with us went to the sepulchre, and found it so, as the women also had said, but him they saw not.
តតោស្មាកំ កៃឝ្ចិត៑ ឝ្មឝានមគម្យត តេៜបិ ស្ត្រីណាំ វាក្យានុរូបំ ទ្ឫឞ្ដវន្តះ កិន្តុ តំ នាបឝ្យន៑។
25 And he said to them, O senseless and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
តទា ស តាវុវាច, ហេ អពោធៅ ហេ ភវិឞ្យទ្វាទិភិរុក្តវាក្យំ ប្រត្យេតុំ វិលម្ពមានៅ;
26 Ought not the Christ to have suffered these things and to enter into his glory?
ឯតត្សវ៌្វទុះខំ ភុក្ត្វា ស្វភូតិប្រាប្តិះ កិំ ខ្រីឞ្ដស្យ ន ន្យាយ្យា?
27 And having begun from Moses and from all the prophets, he interpreted to them in all the scriptures the things concerning himself.
តតះ ស មូសាគ្រន្ថមារភ្យ សវ៌្វភវិឞ្យទ្វាទិនាំ សវ៌្វឝាស្ត្រេ ស្វស្មិន៑ លិខិតាខ្យានាភិប្រាយំ ពោធយាមាស។
28 And they drew near to the village where they were going, and he made as though he would go farther.
អថ គម្យគ្រាមាភ្យណ៌ំ ប្រាប្យ តេនាគ្រេ គមនលក្ឞណេ ទឝ៌ិតេ
29 And they constrained him, saying, Stay with us, for it is toward evening and the day is declining. And he entered in to stay with them.
តៅ សាធយិត្វាវទតាំ សហាវាភ្យាំ តិឞ្ឋ ទិនេ គតេ សតិ រាត្រិរភូត៑; តតះ ស តាភ្យាំ សាទ៌្ធំ ស្ថាតុំ គ្ឫហំ យយៅ។
30 And it came to pass as he was at table with them, having taken the bread, he blessed, and having broken it, gave it to them.
បឝ្ចាទ្ភោជនោបវេឝកាលេ ស បូបំ គ្ឫហីត្វា ឦឝ្វរគុណាន៑ ជគាទ តញ្ច ភំក្ត្វា តាភ្យាំ ទទៅ។
31 And their eyes were opened, and they recognised him. And he disappeared from them.
តទា តយោ រ្ទ្ឫឞ្ដៅ ប្រសន្នាយាំ តំ ប្រត្យភិជ្ញតុះ កិន្តុ ស តយោះ សាក្ឞាទន្តទ៌ធេ។
32 And they said to one another, Was not our heart burning in us as he spoke to us on the way, [and] as he opened the scriptures to us?
តតស្តៅ មិថោភិធាតុម៑ អារព្ធវន្តៅ គមនកាលេ យទា កថាមកថយត៑ ឝាស្ត្រាត៌្ហញ្ចពោធយត៑ តទាវយោ រ្ពុទ្ធិះ កិំ ន ប្រាជ្វលត៑?
33 And rising up the same hour, they returned to Jerusalem. And they found the eleven, and those with them, gathered together,
តៅ តត្ក្ឞណាទុត្ថាយ យិរូឝាលមបុរំ ប្រត្យាយយតុះ, តត្ស្ថានេ ឝិឞ្យាណាម៑ ឯកាទឝានាំ សង្គិនាញ្ច ទឝ៌នំ ជាតំ។
34 saying, The Lord is indeed risen and has appeared to Simon.
តេ ប្រោចុះ ប្រភុរុទតិឞ្ឋទ៑ ឥតិ សត្យំ ឝិមោនេ ទឝ៌នមទាច្ច។
35 And they related what [had happened] on the way, and how he was made known to them in the breaking of bread.
តតះ បថះ សវ៌្វឃដនាយាះ បូបភញ្ជនេន តត្បរិចយស្យ ច សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ តៅ វក្តុមារេភាតេ។
36 And as they were saying these things, he himself stood in their midst, and says to them, Peace [be] unto you.
ឥត្ថំ តេ បរស្បរំ វទន្តិ តត្កាលេ យីឝុះ ស្វយំ តេឞាំ មធ្យ ប្រោត្ថយ យុឞ្មាកំ កល្យាណំ ភូយាទ៑ ឥត្យុវាច,
37 But they, being confounded and being frightened, supposed they beheld a spirit.
កិន្តុ ភូតំ បឝ្យាម ឥត្យនុមាយ តេ សមុទ្វិវិជិរេ ត្រេឞុឝ្ច។
38 And he said to them, Why are ye troubled? and why are thoughts rising in your hearts?
ស ឧវាច, កុតោ ទុះខិតា ភវថ? យុឞ្មាកំ មនះសុ សន្ទេហ ឧទេតិ ច កុតះ?
39 behold my hands and my feet, that it is I myself. Handle me and see, for a spirit has not flesh and bones as ye see me having.
ឯឞោហំ, មម ករៅ បឝ្យត វរំ ស្ប្ឫឞ្ដ្វា បឝ្យត, មម យាទ្ឫឝានិ បឝ្យថ តាទ្ឫឝានិ ភូតស្យ មាំសាស្ថីនិ ន សន្តិ។
40 And having said this he shewed them his hands and his feet.
ឥត្យុក្ត្វា ស ហស្តបាទាន៑ ទឝ៌យាមាស។
41 But while they yet did not believe for joy, and were wondering, he said to them, Have ye anything here to eat?
តេៜសម្ភវំ ជ្ញាត្វា សានន្ទា ន ប្រត្យយន៑។ តតះ ស តាន៑ បប្រច្ឆ, អត្រ យុឞ្មាកំ សមីបេ ខាទ្យំ កិញ្ចិទស្តិ?
42 And they gave him part of a broiled fish and of a honeycomb;
តតស្តេ កិយទ្ទគ្ធមត្ស្យំ មធុ ច ទទុះ
43 and he took it and ate before them.
ស តទាទាយ តេឞាំ សាក្ឞាទ៑ ពុភុជេ
44 And he said to them, These [are] the words which I spoke to you while I was yet with you, that all that is written concerning me in the law of Moses and prophets and psalms must be fulfilled.
កថយាមាស ច មូសាវ្យវស្ថាយាំ ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ គ្រន្ថេឞុ គីតបុស្តកេ ច មយិ យានិ សវ៌្វាណិ វចនានិ លិខិតានិ តទនុរូបាណិ ឃដិឞ្យន្តេ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធំ ស្ថិត្វាហំ យទេតទ្វាក្យម៑ អវទំ តទិទានីំ ប្រត្យក្ឞមភូត៑។
45 Then he opened their understanding to understand the scriptures,
អថ តេភ្យះ ឝាស្ត្រពោធាធិការំ ទត្វាវទត៑,
46 and said to them, Thus it is written, and thus it behoved the Christ to suffer, and to rise from among the dead the third day;
ខ្រីឞ្ដេនេត្ថំ ម្ឫតិយាតនា ភោក្តវ្យា ត្ឫតីយទិនេ ច ឝ្មឝានាទុត្ថាតវ្យញ្ចេតិ លិបិរស្តិ;
47 and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations beginning at Jerusalem.
តន្នាម្នា យិរូឝាលមមារភ្យ សវ៌្វទេឝេ មនះបរាវត៌្តនស្យ បាបមោចនស្យ ច សុសំវាទះ ប្រចារយិតវ្យះ,
48 And ye are witnesses of these things.
ឯឞុ សវ៌្វេឞុ យូយំ សាក្ឞិណះ។
49 And behold, I send the promise of my Father upon you; but do ye remain in the city till ye be clothed with power from on high.
អបរញ្ច បឝ្យត បិត្រា យត៑ ប្រតិជ្ញាតំ តត៑ ប្រេឞយិឞ្យាមិ, អតឯវ យាវត្កាលំ យូយំ ស្វគ៌ីយាំ ឝក្តិំ ន ប្រាប្ស្យថ តាវត្កាលំ យិរូឝាលម្នគរេ តិឞ្ឋត។
50 And he led them out as far as Bethany, and having lifted up his hands, he blessed them.
អថ ស តាន៑ ពៃថនីយាបយ៌្យន្តំ នីត្វា ហស្តាវុត្តោល្យ អាឝិឞ វក្តុមារេភេ
51 And it came to pass as he was blessing them, he was separated from them and was carried up into heaven.
អាឝិឞំ វទន្នេវ ច តេភ្យះ ប្ឫថគ៑ ភូត្វា ស្វគ៌ាយ នីតោៜភវត៑។
52 And they, having done him homage, returned to Jerusalem with great joy,
តទា តេ តំ ភជមានា មហានន្ទេន យិរូឝាលមំ ប្រត្យាជគ្មុះ។
53 and were continually in the temple praising and blessing God.
តតោ និរន្តរំ មន្ទិរេ តិឞ្ឋន្ត ឦឝ្វរស្យ ប្រឝំសាំ ធន្យវាទញ្ច កត៌្តម៑ អារេភិរេ។ ឥតិ៕
