Luke 16
1 And he said also to [his] disciples, There was a certain rich man who had a steward, and he was accused to him as wasting his goods.
Тунчи Исусо пхэнда Пэхкэрэ сиклярнэнди: — Екхэ барвалэстэ сля бутярно, саво дыкхэлас пала лэхкоро цэр. Екхвар хулаести пхэндэ пэ кан, со бутярно протерэл вса кода, со лэстэ исин.
2 And having called him, he said to him, What [is] this that I hear of thee? give the reckoning of thy stewardship, for thou canst be no longer steward.
Тунчи хулай акхарда бутярнэ и пхэнда: «Со када мэ пала тут шунав? Здэ манди тири бути. Колэсти со ту будэр на терэґа мандэ».
3 And the steward said within himself, What shall I do; for my lord is taking the stewardship from me? I am not able to dig; I am ashamed to beg.
Тунчи бутярно пхэнда еджино пэсти: «Со манди тэ терэ? Муро хулай вытрадэл ман кадэла бутятар. Тэ ґанавэ пхув мандэ зора нэнай, а тэ мангэ ловэ манди ладжяво.
4 I know what I will do, that when I shall have been removed from the stewardship I may be received into their houses.
Джянав, со тэ терэ, соб тэ прылэн ман мануша дэ пэхкэрэн цэрэн, кала хацарава бути!»
5 And having called to [him] each one of the debtors of his own lord, he said to the first, How much owest thou to my lord?
Тунчи акхарда манушэн, савэ сле вуджилэ лэхкэрэ хулаести, тай пхэнда екхэсти: «Скици ту вуджило мурэ хулаести?»
6 And he said, A hundred baths of oil. And he said to him, Take thy writing and sit down quickly and write fifty.
Кодэва пхэнда: «Шэл барэ вакхор зэто». Бутярно пхэнда: «Залэ тиро лил, бэш и чин, со ту вуджило пандэша барэ вакхор».
7 Then he said to another, And thou, how much dost thou owe? And he said, A hundred cors of wheat. And he says to him, Take thy writing and write eighty.
Тунчи пхучля аврэстэ: «А ту скици вуджило?» Кодэва пхэнда: «Екх пхангли гонэ див». Бутярно пхэнда лэсти: «Залэ тиро лил, бэш и чин, со ту вуджило охтошэл гонэ див».
8 And the lord praised the unrighteous steward because he had done prudently. For the sons of this world are, for their own generation, more prudent than the sons of light. (aiōn g165)
И ашарда хулай бипативалэ бутярнэ пала кода, сар годяґа выджиля кадэлэ рындостар. Кадэла люмлякэрэ чявэ лиджян рындуря пэхкэрэ амалэнца годявэдэр, сар чявэ Дэвлэхкэрэ, Саво исин Одуд. (aiōn g165)
9 And I say to you, Make to yourselves friends with the mammon of unrighteousness, that when it fails ye may be received into the eternal tabernacles. (aiōnios g166)
Мэ ж пхэнав тумэнди: азбан пэсти амалэн хасютнэ барвалимаґа. И кала тумаро барвалимо проджяла, тумэн прылэна дэ катунэн, савэ авэна тэ аче вечно. (aiōnios g166)
10 He that is faithful in the least is faithful also in much; and he that is unrighteous in the least is unrighteous also in much.
Ко дэ набарэ исин чячюно, кодэва и дэ барэ авэла чячюно. А ко начячюно дэ набарэ, кодэва и дэ барэ на авэла чячюно.
11 If therefore ye have not been faithful in the unrighteous mammon, who shall entrust to you the true?
И кала нащи тэ допатя тумэнди хасютно барвалимо, ко тумэнди дэла барвалимо чячюно?
12 and if ye have not been faithful in that which is another's, who shall give to you your own?
И кала тумэ на сле чячюнэ на дэ пэхкэрэ барвалима, ко тумэнди дэла тумаро?
13 No servant can serve two masters, for either he will hate the one and will love the other, or he will cleave to the one and despise the other. Ye cannot serve God and mammon.
Нисаво бутярно на авэла тэ терэ бути дуе хулаендэ. Важ кода со вов екхэ хулае на камэла, а аврэ камэла, екхэ хулаести авэла чячюно, ай пэ аврэ авэла тэ чюнгардэ. Нащи дэ екх вряма тэ тэрэ бути важ Дэвлэ и важ барвалима.
14 And the Pharisees also, who were covetous, heard all these things, and mocked him.
Шундэ вса откада фарисея, савэ камле ловэ, тай ваздэне Исусо пэ асама.
15 And he said to them, Ye are they who justify themselves before men, but God knows your hearts; for what amongst men is highly thought of is an abomination before God.
Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ камэн тэ сикавэпэ пативалэ манушэнца, нэ Дэвэл джянэл тумарэ їлэ. И кода, со драго важ манушэн, исин гряцимо важ Дэвлэ.
16 The law and the prophets [were] until John: from that time the glad tidings of the kingdom of God are announced, and every one forces his way into it.
Упхэнимо тай англунаря сле англа Иоанно, нэ кана пхэнэлпэ Бахтало Лав пала Дэвлэхкэрэ Тхагарима, и всавэрэ прытховэн зора, соб тэ заджя дэ лэ.
17 But it is easier that the heaven and the earth should pass away than that one tittle of the law should fail.
Нэ сигэр пхув и упралимо хасявэна, а Упхэнимастар на хасявэла ни екх цыкно лаворо.
18 Every one who puts away his wife and marries another commits adultery; and every one that marries one put away from a husband commits adultery.
Кожно мануш, саво чувэл пэхкиря ромня и уджял аврятэ, терэл бэзимо и прэдэл пэхкиря ромня. И кодэва, ко лэл джювля, сави розлиджялдапэ, терэл бэзимо.
19 Now there was a rich man and he was clothed in purple and fine linen, making good cheer in splendour every day.
Сля екх барвало мануш, саво урявэласпэ дэ фартэ кучутни їда санэ похтаностар тай кожно диво джювда шукар дэ пэхкэрэ барвалима.
20 And [there was] a poor man, by name Lazarus, [who] was laid at his gateway full of sores,
И паша вударэн лэстэ аври пашлёлас чёро мануш, савэ акхарэнас Лазари, и трупо лэхкоро сля помардо насвалимастар.
21 and desiring to be filled with the crumbs which fell from the table of the rich man; but the dogs also coming licked his sores.
Вов фартэ камля тэ чялё хамаґа, саво тэлэдэлас скаминдэстар. Авэнас лэстэ риконэ и чибэнца тиндярэнас лэхкэрэ дукха.
22 And it came to pass that the poor man died, and that he was carried away by the angels into the bosom of Abraham. And the rich man also died and was buried.
Тай акэ, муля чёро, и ангелуря отлиджялдэ лэ Авраамостэ. Муля и барвало мануш, тай заґанавдэ лэ.
23 And in hades lifting up his eyes, being in torments, he sees Abraham afar off, and Lazarus in his bosom. (Hadēs g86)
И кала барвало халас грыжа дэ адо, вов подыкхля упрал и удыкхля дур пэстар Авраамо и Лазаре, саво сля паша лэстэ. (Hadēs g86)
24 And he crying out said, Father Abraham, have compassion on me, and send Lazarus that he may dip the tip of his finger in water and cool my tongue, for I am suffering in this flame.
А тунчи акхарда: «Дадэ Авраамо! Ковлисар тиро їло важ ман! Бичал Лазаре, соб вов тэ тиндярэл пэхкоро ангушт дэ пани и тэ подлиджял муря чибатэ, колэсти со мэ хав бари грыжа».
25 But Abraham said, Child, recollect that thou hast fully received thy good things in thy lifetime, and likewise Lazarus evil things. But now he is comforted here, and thou art in suffering.
Нэ Авраамо пхэнда: «Чяво! Взгинисар, со дэ тирэ джювима ту лилян лачимо, а Лазарестэ сля екх бида. Кана Лазари катэ улэлпэ грыжатар и лошавэл, а ту прылэх бари грыжа.
26 And besides all this, between us and you a great chasm is fixed, so that those who desire to pass hence to you cannot, nor do they who [desire to cross] from there pass over unto us.
Када инте на вса, нэ машкар тумэн и амэн стердэ бари выґанавди, соб тумэндар нащи сля тэ пэрэджя амэндэ и амэндар — тумэндэ».
27 And he said, I beseech thee then, father, that thou wouldest send him to the house of my father,
Тунчи барвало пхэнда: «Мангав тут, дадэ, бичал Лазаре мурэ дадэстэ дэ цэр.
28 for I have five brothers, so that he may earnestly testify to them, that they also may not come to this place of torment.
Мандэ исин панч пхрала. Мэк Лазари розпхэнэла лэнди, соб и вонэ тэ на попэрэн дэ кадэва тхан, тев хан грыжа».
29 But Abraham says to him, They have Moses and the prophets: let them hear them.
Авраамо пхэнда: «Лэндэ исин Моисеи и англунаря, мэк шунэн лэн».
30 But he said, Nay, father Abraham, but if one from the dead should go to them, they will repent.
Нэ барвало пхэнда: «Нат, дадэ Авраамо! Нэ кала ко мулэндар вщела и авэла лэндэ, тунчи вонэ ачявэна бэзимо».
31 And he said to him, If they hear not Moses and the prophets, not even if one rise from among [the] dead will they be persuaded.
Авраамо пхэнда лэсти: «Кала вонэ на шунэн Моисее тай англунарен, тунчи вонэ на патяна, кала и муло отджювдёла».
