Lamentations 5
1 Remember, O Jehovah, what is come upon us; consider, and see our reproach.
Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
2 Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.
Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
3 We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.
Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
4 Our water have we to drink for money, our wood cometh unto us for a price.
Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
5 Our pursuers are on our necks: we are weary, we have no rest.
Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
6 We have given the hand to Egypt, [and] to Asshur, to be satisfied with bread.
Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
7 Our fathers have sinned, [and] they are not; and we bear their iniquities.
Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
8 Bondmen rule over us: there is no deliverer out of their hand.
Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
9 We have to get our bread at the risk of our lives, because of the sword of the wilderness.
Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
10 Our skin gloweth like an oven, because of the burning heat of the famine.
Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
11 They have ravished the women in Zion, the maids in the cities of Judah.
Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
12 Princes were hanged up by their hand; the faces of elders were not honoured.
Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
13 The young men have borne the mill, and the youths have stumbled under the wood.
Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
14 The elders have ceased from the gate, the young men from their music.
Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
15 The joy of our heart hath ceased; our dance is turned into mourning.
Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
16 The crown is fallen from our head: woe unto us, for we have sinned!
Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
17 For this our heart is faint; for these things our eyes have grown dim,
Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
18 Because of the mountain of Zion, which is desolate: foxes walk over it.
Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
19 Thou, Jehovah, dwellest for ever; thy throne is from generation to generation.
Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
20 Wherefore dost thou forget us for ever, dost thou forsake us so long time?
Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
21 Turn thou us unto thee, Jehovah, and we shall be turned; renew our days as of old.
Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
22 Or is it that thou hast utterly rejected us? Wouldest thou be exceeding wroth against us?
Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
