Lamentations 5
1 Remember, O Jehovah, what is come upon us; consider, and see our reproach.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Our water have we to drink for money, our wood cometh unto us for a price.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Our pursuers are on our necks: we are weary, we have no rest.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 We have given the hand to Egypt, [and] to Asshur, to be satisfied with bread.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Our fathers have sinned, [and] they are not; and we bear their iniquities.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Bondmen rule over us: there is no deliverer out of their hand.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 We have to get our bread at the risk of our lives, because of the sword of the wilderness.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Our skin gloweth like an oven, because of the burning heat of the famine.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 They have ravished the women in Zion, the maids in the cities of Judah.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Princes were hanged up by their hand; the faces of elders were not honoured.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 The young men have borne the mill, and the youths have stumbled under the wood.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 The elders have ceased from the gate, the young men from their music.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 The joy of our heart hath ceased; our dance is turned into mourning.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 The crown is fallen from our head: woe unto us, for we have sinned!
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 For this our heart is faint; for these things our eyes have grown dim,
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 Because of the mountain of Zion, which is desolate: foxes walk over it.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 Thou, Jehovah, dwellest for ever; thy throne is from generation to generation.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Wherefore dost thou forget us for ever, dost thou forsake us so long time?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Turn thou us unto thee, Jehovah, and we shall be turned; renew our days as of old.
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 Or is it that thou hast utterly rejected us? Wouldest thou be exceeding wroth against us?
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
