Lamentations 5
1 Remember, O Jehovah, what is come upon us; consider, and see our reproach.
Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
2 Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.
İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
3 We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.
Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
4 Our water have we to drink for money, our wood cometh unto us for a price.
Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
5 Our pursuers are on our necks: we are weary, we have no rest.
Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
6 We have given the hand to Egypt, [and] to Asshur, to be satisfied with bread.
Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
7 Our fathers have sinned, [and] they are not; and we bear their iniquities.
Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
8 Bondmen rule over us: there is no deliverer out of their hand.
Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
9 We have to get our bread at the risk of our lives, because of the sword of the wilderness.
Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
10 Our skin gloweth like an oven, because of the burning heat of the famine.
Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
11 They have ravished the women in Zion, the maids in the cities of Judah.
Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
12 Princes were hanged up by their hand; the faces of elders were not honoured.
Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
13 The young men have borne the mill, and the youths have stumbled under the wood.
Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
14 The elders have ceased from the gate, the young men from their music.
Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
15 The joy of our heart hath ceased; our dance is turned into mourning.
Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
16 The crown is fallen from our head: woe unto us, for we have sinned!
Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
17 For this our heart is faint; for these things our eyes have grown dim,
Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
18 Because of the mountain of Zion, which is desolate: foxes walk over it.
Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
19 Thou, Jehovah, dwellest for ever; thy throne is from generation to generation.
Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
20 Wherefore dost thou forget us for ever, dost thou forsake us so long time?
Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
21 Turn thou us unto thee, Jehovah, and we shall be turned; renew our days as of old.
Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
22 Or is it that thou hast utterly rejected us? Wouldest thou be exceeding wroth against us?
Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
