Lamentations 3
1 I am the man that hath seen affliction by the rod of his wrath.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 Me hath he led, and brought into darkness, and not into light.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Surely against me hath he turned again and again his hand all the day.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 My flesh and my skin hath he wasted away, he hath broken my bones.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 He hath built against me, and encompassed [me] with gall and toil.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 He hath made me to dwell in dark places as those that have been long dead.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 He hath hedged me about that I cannot get out: he hath made my chain heavy.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Even when I cry and shout, he shutteth out my prayer.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 He hath inclosed my ways with hewn stone, he hath made my paths crooked.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 He is unto me [as] a bear lying in wait, a lion in secret places.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces; he hath made me desolate.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 He hath caused the arrows of his quiver to enter into my reins.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 I am become a derision to all my people; their song all the day.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 He hath sated me with bitterness, he hath made me drunk with wormwood.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 He hath also broken my teeth with gravel stones, he hath covered me with ashes.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 And thou hast removed my soul far off from peace: I have forgotten prosperity.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 And I said, My strength is perished, and my hope in Jehovah.
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Remember thou mine affliction and my wandering, the wormwood and the gall.
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 My soul hath [them] constantly in remembrance, and is humbled in me.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 — This I recall to heart, therefore have I hope.
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 It is of Jehovah's loving-kindness we are not consumed, because his compassions fail not;
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 they are new every morning: great is thy faithfulness.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 Jehovah is my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 Jehovah is good unto them that wait for him, to the soul [that] seeketh him.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 It is good that one should both wait, and that in silence, for the salvation of Jehovah.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 It is good for a man that he bear the yoke in his youth:
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 He sitteth solitary and keepeth silence, because he hath laid it upon him;
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 he putteth his mouth in the dust, if so be there may be hope;
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 he giveth his cheek to him that smiteth him; he is filled full with reproach.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 For the Lord will not cast off for ever;
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 but if he have caused grief, he will have compassion according to the multitude of his loving-kindnesses:
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 for he doth not willingly afflict or grieve the children of men.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 To crush under foot all the prisoners of the earth,
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 to turn aside the right of a man before the face of the Most High,
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 to wrong a man in his cause, — will not the Lord see it?
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Who is he that saith, and there cometh to pass, what the Lord hath not commanded?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 Out of the mouth of the Most High doth not there proceed evil and good?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Wherefore doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Let us search and try our ways, and turn again to Jehovah.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Let us lift up our heart with [our] hands unto God in the heavens.
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 We have transgressed and have rebelled: thou hast not pardoned.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 Thou hast covered thyself with anger, and pursued us; thou hast slain, thou hast not spared.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Thou hast covered thyself with a cloud, that prayer should not pass through.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Thou hast made us the offscouring and refuse in the midst of the peoples.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 All our enemies have opened their mouth against us.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Fear and the pit are come upon us, devastation and ruin.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Mine eye runneth down with streams of water for the ruin of the daughter of my people.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 Mine eye poureth down, and ceaseth not, without any intermission,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 till Jehovah look down and behold from the heavens.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 Mine eye affecteth my soul, because of all the daughters of my city.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 They that are mine enemies without cause have chased me sore like a bird.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 They have cut off my life in a pit, and cast a stone upon me.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Waters streamed over my head; I said, I am cut off.
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 I called upon thy name, Jehovah, out of the lowest pit.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 Thou hast heard my voice: hide not thine ear at my sighing, at my cry.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Thou drewest near in the day that I called upon thee; thou saidst, Fear not.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 Lord, thou hast pleaded the cause of my soul, thou hast redeemed my life.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 Jehovah, thou hast seen my wrong: judge thou my cause.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Thou hast seen all their vengeance, all their imaginations against me.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Thou hast heard their reproach, O Jehovah, all their imaginations against me;
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 the lips of those that rise up against me and their meditation against me all the day.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Behold thou their sitting down and their rising up: I am their song.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 Render unto them a recompence, O Jehovah, according to the work of their hands;
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 give them obduracy of heart, thy curse unto them;
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of Jehovah.
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
