Lamentations 3
1 I am the man that hath seen affliction by the rod of his wrath.
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 Me hath he led, and brought into darkness, and not into light.
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 Surely against me hath he turned again and again his hand all the day.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 My flesh and my skin hath he wasted away, he hath broken my bones.
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 He hath built against me, and encompassed [me] with gall and toil.
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 He hath made me to dwell in dark places as those that have been long dead.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 He hath hedged me about that I cannot get out: he hath made my chain heavy.
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 Even when I cry and shout, he shutteth out my prayer.
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 He hath inclosed my ways with hewn stone, he hath made my paths crooked.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 He is unto me [as] a bear lying in wait, a lion in secret places.
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces; he hath made me desolate.
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 He hath caused the arrows of his quiver to enter into my reins.
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 I am become a derision to all my people; their song all the day.
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 He hath sated me with bitterness, he hath made me drunk with wormwood.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 He hath also broken my teeth with gravel stones, he hath covered me with ashes.
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 And thou hast removed my soul far off from peace: I have forgotten prosperity.
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 And I said, My strength is perished, and my hope in Jehovah.
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 Remember thou mine affliction and my wandering, the wormwood and the gall.
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 My soul hath [them] constantly in remembrance, and is humbled in me.
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 — This I recall to heart, therefore have I hope.
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 It is of Jehovah's loving-kindness we are not consumed, because his compassions fail not;
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 they are new every morning: great is thy faithfulness.
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 Jehovah is my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 Jehovah is good unto them that wait for him, to the soul [that] seeketh him.
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 It is good that one should both wait, and that in silence, for the salvation of Jehovah.
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 It is good for a man that he bear the yoke in his youth:
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 He sitteth solitary and keepeth silence, because he hath laid it upon him;
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 he putteth his mouth in the dust, if so be there may be hope;
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 he giveth his cheek to him that smiteth him; he is filled full with reproach.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 For the Lord will not cast off for ever;
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 but if he have caused grief, he will have compassion according to the multitude of his loving-kindnesses:
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 for he doth not willingly afflict or grieve the children of men.
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 To crush under foot all the prisoners of the earth,
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 to turn aside the right of a man before the face of the Most High,
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 to wrong a man in his cause, — will not the Lord see it?
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 Who is he that saith, and there cometh to pass, what the Lord hath not commanded?
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 Out of the mouth of the Most High doth not there proceed evil and good?
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 Wherefore doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Let us search and try our ways, and turn again to Jehovah.
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 Let us lift up our heart with [our] hands unto God in the heavens.
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 We have transgressed and have rebelled: thou hast not pardoned.
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 Thou hast covered thyself with anger, and pursued us; thou hast slain, thou hast not spared.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 Thou hast covered thyself with a cloud, that prayer should not pass through.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 Thou hast made us the offscouring and refuse in the midst of the peoples.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 All our enemies have opened their mouth against us.
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Fear and the pit are come upon us, devastation and ruin.
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 Mine eye runneth down with streams of water for the ruin of the daughter of my people.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 Mine eye poureth down, and ceaseth not, without any intermission,
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 till Jehovah look down and behold from the heavens.
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 Mine eye affecteth my soul, because of all the daughters of my city.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 They that are mine enemies without cause have chased me sore like a bird.
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 They have cut off my life in a pit, and cast a stone upon me.
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 Waters streamed over my head; I said, I am cut off.
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 I called upon thy name, Jehovah, out of the lowest pit.
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 Thou hast heard my voice: hide not thine ear at my sighing, at my cry.
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 Thou drewest near in the day that I called upon thee; thou saidst, Fear not.
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 Lord, thou hast pleaded the cause of my soul, thou hast redeemed my life.
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 Jehovah, thou hast seen my wrong: judge thou my cause.
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 Thou hast seen all their vengeance, all their imaginations against me.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 Thou hast heard their reproach, O Jehovah, all their imaginations against me;
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 the lips of those that rise up against me and their meditation against me all the day.
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 Behold thou their sitting down and their rising up: I am their song.
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 Render unto them a recompence, O Jehovah, according to the work of their hands;
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 give them obduracy of heart, thy curse unto them;
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of Jehovah.
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
