Job 6
1 And Job answered and said,
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 Oh that my grief were thoroughly weighed, and all my calamity laid in the balances!
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 For now it would be heavier than the sand of the seas; therefore my words are vehement.
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 For the arrows of the Almighty are within me, their poison drinketh up my spirit: the terrors of God are arrayed against me.
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 Doth the wild ass bray by the grass? loweth an ox over his fodder?
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 Shall that which is insipid be eaten without salt? Is there any taste in the white of an egg?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 What my soul refuseth to touch, that is as my loathsome food.
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 Oh that I might have my request, and that God would grant my desire!
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 And that it would please God to crush me, that he would let loose his hand and cut me off!
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 Then should I yet have comfort; and in the pain which spareth not I would rejoice that I have not denied the words of the Holy One.
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 What is my strength, that I should hope? and what is mine end, that I should have patience?
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 Is my strength the strength of stones? is my flesh of brass?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 Is it not that there is no help in me, and soundness is driven away from me?
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 For him that is fainting kindness [is meet] from his friend; or he forsaketh the fear of the Almighty.
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 My brethren have dealt deceitfully as a stream, as the channel of streams which pass away,
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 Which are turbid by reason of the ice, in which the snow hideth itself:
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 At the time they diminish, they are dried up; when heat affecteth them, they vanish from their place:
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 They wind about in the paths of their course, they go off into the waste and perish.
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 The caravans of Tema looked, the companies of Sheba counted on them:
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 They are ashamed at their hope; they come thither, and are confounded.
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 So now ye are nothing; ye see a terrible object and are afraid.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 Did I say, Bring unto me, and make me a present from your substance?
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 Or, rescue me from the hand of the oppressor, and redeem me from the hand of the violent?
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 Teach me, and I will hold my tongue; and cause me to understand wherein I have erred.
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 How forcible are right words! but what doth your upbraiding reprove?
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 Do ye imagine to reprove words? The speeches of one that is desperate are indeed for the wind.
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 Yea, ye overwhelm the fatherless, and dig [a pit] for your friend.
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 Now therefore if ye will, look upon me; and it shall be to your face if I lie.
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 Return, I pray you, let there be no wrong; yea, return again, my righteousness shall be in it.
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 Is there wrong in my tongue? cannot my taste discern mischievous things?
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
