Job 6
1 And Job answered and said,
Ijob respondis kaj diris:
2 Oh that my grief were thoroughly weighed, and all my calamity laid in the balances!
Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
3 For now it would be heavier than the sand of the seas; therefore my words are vehement.
Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
4 For the arrows of the Almighty are within me, their poison drinketh up my spirit: the terrors of God are arrayed against me.
Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
5 Doth the wild ass bray by the grass? loweth an ox over his fodder?
Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
6 Shall that which is insipid be eaten without salt? Is there any taste in the white of an egg?
Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
7 What my soul refuseth to touch, that is as my loathsome food.
Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
8 Oh that I might have my request, and that God would grant my desire!
Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
9 And that it would please God to crush me, that he would let loose his hand and cut me off!
Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
10 Then should I yet have comfort; and in the pain which spareth not I would rejoice that I have not denied the words of the Holy One.
Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
11 What is my strength, that I should hope? and what is mine end, that I should have patience?
Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
12 Is my strength the strength of stones? is my flesh of brass?
Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
13 Is it not that there is no help in me, and soundness is driven away from me?
Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
14 For him that is fainting kindness [is meet] from his friend; or he forsaketh the fear of the Almighty.
Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
15 My brethren have dealt deceitfully as a stream, as the channel of streams which pass away,
Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
16 Which are turbid by reason of the ice, in which the snow hideth itself:
Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
17 At the time they diminish, they are dried up; when heat affecteth them, they vanish from their place:
En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
18 They wind about in the paths of their course, they go off into the waste and perish.
Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
19 The caravans of Tema looked, the companies of Sheba counted on them:
Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
20 They are ashamed at their hope; they come thither, and are confounded.
Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
21 So now ye are nothing; ye see a terrible object and are afraid.
Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
22 Did I say, Bring unto me, and make me a present from your substance?
Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
23 Or, rescue me from the hand of the oppressor, and redeem me from the hand of the violent?
Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
24 Teach me, and I will hold my tongue; and cause me to understand wherein I have erred.
Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
25 How forcible are right words! but what doth your upbraiding reprove?
Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
26 Do ye imagine to reprove words? The speeches of one that is desperate are indeed for the wind.
Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
27 Yea, ye overwhelm the fatherless, and dig [a pit] for your friend.
Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
28 Now therefore if ye will, look upon me; and it shall be to your face if I lie.
Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
29 Return, I pray you, let there be no wrong; yea, return again, my righteousness shall be in it.
Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
30 Is there wrong in my tongue? cannot my taste discern mischievous things?
Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
