< Job 5 >

1 Call, I pray thee! Is there any that answereth thee? and to which of the holy ones wilt thou turn?
Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo? At sa kanino sa mga banal babalik ka?
2 For vexation killeth the foolish man, and envy slayeth the simple.
Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal, at ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.
3 I myself saw the foolish taking root, but suddenly I cursed his habitation.
Aking nakita ang hangal na umuunlad: nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
4 His children are far from safety, and they are crushed in the gate, and there is no deliverer:
Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan, at sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan, na wala mang magligtas sa kanila.
5 Whose harvest the hungry eateth up, and taketh even out of the thorns; and the snare gapeth for his substance.
Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom, at kinukuha na mula sa mga tinik, at ang silo ay nakabuka sa kanilang pag-aari.
6 For evil cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok, ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;
7 For man is born to trouble, as the sparks fly upwards.
Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan. Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.
8 But as for me I will seek unto God, and unto God commit my cause;
Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios, at sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:
9 Who doeth great things and unsearchable, marvellous things without number;
Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita; ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:
10 Who giveth rain on the face of the earth, and sendeth waters on the face of the fields;
Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa, at nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;
11 Setting up on high those that are low; and mourners are exalted to prosperity.
Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas yaong nangasa mababa; at yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.
12 He disappointeth the devices of the crafty, and their hands carry not out the enterprise.
Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha, na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.
13 He taketh the wise in their own craftiness; and the counsel of the wily is carried headlong:
Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha: at ang payo ng suwail ay napapariwara.
14 They meet with darkness in the daytime, and grope at midday as in the night.
Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw, at nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.
15 And he saveth the needy from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.
Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig, sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.
16 So the poor hath what he hopeth for, and unrighteousness stoppeth her mouth.
Na anopa't ang dukha ay may pagasa, at ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.
17 Behold, happy is the man whom God correcteth; therefore despise not the chastening of the Almighty.
Narito, maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios: kaya't huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.
18 For he maketh sore, and bindeth up; he woundeth, and his hands make whole.
Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal; siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.
19 He will deliver thee in six troubles, and in seven there shall no evil touch thee.
Kaniyang ililigtas ka sa anim na kabagabagan. Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.
20 In famine he will redeem thee from death, and in war from the power of the sword.
Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan; at sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.
21 Thou shalt be hidden from the scourge of the tongue; and thou shalt not be afraid of destruction when it cometh.
Ikaw ay makukubli sa talas ng dila; na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.
22 At destruction and famine thou shalt laugh, and of the beasts of the earth thou shalt not be afraid.
Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka; ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.
23 For thou shalt be in league with the stones of the field, and the beasts of the field shall be at peace with thee.
Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang; at ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.
24 And thou shalt know that thy tent is in peace; and thou wilt survey thy fold, and miss nothing.
At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan; at iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.
25 And thou shalt know that thy seed is numerous, and thine offspring as the herb of the earth.
Iyo rin namang makikilala na ang iyong binhi ay magiging dakila, at ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.
26 Thou shalt come to the grave in a ripe age, as a shock of corn is brought in in its season.
Ikaw ay darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan. Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.
27 Behold this, we have searched it out, so it is; hear it, and know thou it for thyself.
Narito, aming siniyasat, at gayon nga; dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.

< Job 5 >