Job 41
1 Wilt thou draw out the leviathan with the hook, and press down his tongue with a cord?
Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
2 Wilt thou put a rush-rope into his nose, and pierce his jaw with a spike?
Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
3 Will he make many supplications unto thee? or will he speak softly unto thee?
Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
4 Will he make a covenant with thee? wilt thou take him as a bondman for ever?
Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
5 Wilt thou play with him as with a bird, and wilt thou bind him for thy maidens?
Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
6 Shall partners make traffic of him, will they divide him among merchants?
Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
7 Wilt thou fill his skin with darts, and his head with fish-spears?
Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
8 Lay thy hand upon him; remember the battle, — do no more!
Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
9 Lo, hope as to him is belied: is not one cast down even at the sight of him?
Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
10 None is so bold as to stir him up; and who is he that will stand before me?
Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
11 Who hath first given to me, that I should repay [him]? [Whatsoever is] under the whole heaven is mine.
Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
12 I will not be silent as to his parts, the story of his power, and the beauty of his structure.
Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
13 Who can uncover the surface of his garment? who can come within his double jaws?
Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
14 Who can open the doors of his face? Round about his teeth is terror.
Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
15 The rows of his shields are a pride, shut up together [as with] a close seal.
Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
16 One is so near to another that no air can come between them;
Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
17 They are joined each to its fellow; they stick together, and cannot be sundered.
Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
18 His sneezings flash light, and his eyes are like the eyelids of the morning.
Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
19 Out of his mouth go forth flames; sparks of fire leap out:
Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
20 Out of his nostrils goeth smoke, as out of a boiling pot and cauldron.
Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
21 His breath kindleth coals, and a flame goeth out of his mouth.
Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
22 In his neck lodgeth strength, and terror danceth before him.
Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
23 The flakes of his flesh are joined together: they are fused upon him, they cannot be moved.
Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
24 His heart is firm as a stone, yea, firm as the nether [millstone].
Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
25 When he raiseth himself up, the mighty are afraid: they are beside themselves with consternation.
Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
26 If any reach him with a sword, it cannot hold; neither spear, nor dart, nor harpoon.
Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
27 He esteemeth iron as straw, bronze as rotten wood.
Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
28 The arrow will not make him flee; slingstones are turned with him into stubble.
O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
29 Clubs are counted as stubble; he laugheth at the shaking of a javelin.
Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
30 His under parts are sharp potsherds: he spreadeth a threshing-sledge upon the mire.
Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
31 He maketh the deep to boil like a pot; he maketh the sea like a pot of ointment;
Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
32 He maketh the path to shine after him: one would think the deep to be hoary.
Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
33 Upon earth there is not his like, who is made without fear.
Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
34 He beholdeth all high things; he is king over all the proud beasts.
Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
