< Job 4 >

1 And Eliphaz the Temanite answered and said,
Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,
2 If a word were essayed to thee, wouldest thou be grieved? But who can refrain from speaking?
“Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?
3 Behold, thou hast instructed many, and thou hast strengthened the weak hands;
Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.
4 Thy words have upholden him that was stumbling, and thou hast braced up the bending knees:
Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.
5 But now it is come upon thee, and thou grievest; it toucheth thee, and thou art troubled.
Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.
6 Hath not thy piety been thy confidence, and the perfection of thy ways thy hope?
Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?
7 Remember, I pray thee, who that was innocent has perished? and where were the upright cut off?
Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?
8 Even as I have seen, they that plough iniquity and sow mischief, reap the same.
Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.
9 By the breath of God they perish, and by the blast of his nostrils are they consumed.
Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.
10 The roar of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken;
Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.
11 The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered.
Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.
12 Now to me a word was secretly brought, and mine ear received a whisper thereof.
Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.
13 In thoughts from visions of the night, when deep sleep falleth on men: —
Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.
14 Fear came on me, and trembling, and made all my bones to shake;
Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.
15 And a spirit passed before my face — the hair of my flesh stood up —
Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.
16 It stood still; I could not discern the appearance thereof: a form was before mine eyes; I heard a slight murmur and a voice:
Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,
17 Shall [mortal] man be more just than God? Shall a man be purer than his Maker?
“Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?
18 Lo, he trusteth not his servants, and his angels he chargeth with folly:
Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,
19 How much more them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed as the moth!
ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?
20 From morning to evening are they smitten: without any heeding it, they perish for ever.
Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.
21 Is not their tent-cord torn away in them? they die, and without wisdom.
Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.

< Job 4 >