Job 39
1 Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? dost thou mark the calving of the hinds?
१रानशेळी कधी व्यायतात ते तुला माहीत आहे का? हरीणी आपल्या बछड्याला जन्म देताना तू पाहिले आहेस का?
2 Dost thou number the months that they fulfil? and knowest thou the time when they bring forth?
२पहाडी बकरी आणि हरीणी किती महिने आपल्या पिलांना पोटात वाढवतात ते तुला माहीत आहे का? त्यांची जन्माला यायची वेळ कोणती ते तुला माहीत आहे का?
3 They bow themselves, they give birth to their young ones, they cast out their pains;
३ते प्राणी लोळतात प्रसूतिवेदना सहन करतात आणि त्यांची पिल्ले जन्माला येतात.
4 Their young ones become strong, they grow up in the open field, they go forth, and return not unto them.
४ती बछडी शेतात मोठी होतात. नंतर ती सोडून जातात आणि पुन्हा कधीही परतून येत नाहीत.
5 Who hath sent out the wild ass free? and who hath loosed the bands of the onager,
५रानटी गाढवांना कोणी सोडून दिले? त्यांची दोरी सोडून त्यांना कोणी मोकळे केले?
6 Whose house I made the wilderness, and the salt plain his dwellings?
६ज्याला मी वाळवंटात घर दिले, मी त्यांना राहण्यासाठी क्षारभूमी दिली.
7 He laugheth at the tumult of the city, and heareth not the shouts of the driver;
७गजबजलेल्या शहरांना हसतात (त्याला शहरातला गजबजाट आवडत नाही) आणि त्यांना कुठलाही मनुष्य आव घालू शकत नाही.
8 The range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing.
८ते डोंगरात राहतात तेच त्यांचे कुरण आहे. ते आपले अन्न तिथेच शोधतात.
9 Will the buffalo be willing to serve thee, or will he lodge by thy crib?
९रानटी बैल तुझी सेवा करायला तयार होईल का? तो रात्री तुझ्या खळ्यावर राहील का?
10 Canst thou bind the buffalo with his cord in the furrow? or will he harrow the valleys after thee?
१०दोरीने तुला रानटी बैलाला ताब्यात करता येईल काय? आणि तू त्यास तुझे शेत नांगरायला लावू शकशील का?
11 Wilt thou put confidence in him, because his strength is great? and wilt thou leave thy labour to him?
११तो खूप बलवान असतो त्याच्यावर तू भरवसा ठेवशील काय, तू तुझे काम त्यांच्यानवर सोपवशील का?
12 Wilt thou trust him to bring home thy seed, and gather it into thy threshing-floor?
१२तो तुझे धान्य शेतातून गोळा करेल आणि खळ्यात नेईल असा भरवसा तुला वाटतो का?
13 The wing of the ostrich beats joyously — But is it the stork's pinion and plumage?
१३“शहामृगी आपले पंख आनंदाने फडफडवते परंतु तिला उडता येत नाही तिचे पंख आणि पिसे माया करायच्या कामी पडतात काय?
14 For she leaveth her eggs to the earth, and warmeth them in the dust,
१४ती आपली अंडी जमिनीत घालते आणि ती वाळूत उबदार होतात.
15 And forgetteth that the foot may crush them, or that the beast of the field may trample them.
१५आपल्या अंड्यांवरुन कोणी चालत जाईल किंवा रानटी प्राणी ती फोडतील हे ती विसरते.
16 She is hardened against her young ones, as though they were not hers; her labour is in vain, without her concern.
१६ती आपल्या पिलांना सोडून जाते ती जणू स्वत: ची नाहीतच असे ती वागते. तिची पिल्ले मरण पावली तरी तिला त्याची पर्वा नसते काम निष्कळ झाल्याचे सुखदु: ख तिला नसते.
17 For God hath deprived her of wisdom, and hath not furnished her with understanding.
१७कारण मी देवाने तिला शहाणे केले नाही. आणि मीच तिला समज दिली नाही.
18 What time she lasheth herself on high, she scorneth the horse and his rider.
१८परंतु ती जेव्हा पळण्यासाठी उठते तेव्हा ती घोड्याला आणि घोडेस्वाराला हसते,
19 Hast thou given strength to the horse? hast thou clothed his neck with the quivering mane?
१९तू घोड्याला त्याची शक्ती दिलीस का? तू त्याच्या मानेवर त्याची आयाळ ठेवलीस का?
20 Dost thou make him to leap as a locust? His majestic snorting is terrible.
२०तू त्यास टोळाप्रमाणे लांब उडी मारायला सांगितलेस का? तो जोरात फुरफुरतो आणि लोक त्यास घाबरतात.
21 He paweth in the valley, and rejoiceth in [his] strength; he goeth forth to meet the armed host.
२१तो बलवान आहे म्हणून आनंदात असतो. तो आपल्या खुराने जमीन उकरतो आणि धावत युध्दभूमीवर जातो.
22 He laugheth at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from before the sword.
२२तो भीतीला हसतो, तो कशालाही भीत नाही तो युध्दातून कधीही पळ काढीत नाही.
23 The quiver rattleth upon him, the glittering spear and the javelin.
२३सैनिकाचा भाता त्याच्या बाजूला हलत असतो त्याचा स्वार जे भाले आणि इतर शस्त्रे बाळगतो ते उन्हात चमकतात.
24 He swalloweth the ground with fierceness and rage, and cannot contain himself at the sound of the trumpet:
२४तो फार अनावर होतो. तो जमिनीवर जोरात धावतो तो जेव्हा रणशिंग फुंकलेले ऐकतो तेव्हा तो एका स्थळी स्थिर राहू शकत नाही.
25 At the noise of the trumpets he saith, Aha! and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
२५रणशिंग ऐकू येते तेव्हा घोडा घाई करतो. त्यास दुरुनही लढाईचा वास येतो. सेनापतींनी दिलेल्या आज्ञा आणि युध्दातले इतर अनेक आवाज त्यास ऐकू येतात.
26 Doth the hawk fly by thine intelligence, [and] stretch his wings toward the south?
२६तू ज्ञानाने तू ससाण्याला पंख पसरुन दक्षिणेकडे उडायला शिकवलेस का?
27 Doth the eagle mount up at thy command, and make his nest on high?
२७आकाशात गरुडाला उंच उडायला शिकवणारा तूच का? तूच त्यास त्याचे घरटे उंच पहाडावर बांधायला सांगितलेस का?
28 He inhabiteth the rock and maketh his dwelling on the point of the cliff, and the fastness:
२८तो उंच सुळक्यावर राहतो तीच त्याची तटबंदी आहे
29 From thence he spieth out the prey, his eyes look into the distance;
२९त्याच्या तटबंदीवरुन आपले भक्ष्य शोधतो. गरुडाला एवढ्या उंचीवरुन आपले भक्ष्य दिसू शकते.
30 And his young ones suck up blood; and where the slain are, there is he.
३०जेथे लोक मरण पावलेले असतात तेथे त्यांची पिल्ले रक्त पितात.”
