< Job 38 >

1 And Jehovah answered Job out of the whirlwind and said,
آنگاه خداوند از درون گردباد به ایوب چنین پاسخ داد:
2 Who is this that darkeneth counsel by words without knowledge?
این کیست که با حرفهای پوچ و بی‌معنی حکمت مرا رد می‌کند؟
3 Gird up now thy loins like a man; and I will demand of thee, and inform thou me.
حال، مثل یک مرد بایست و به پرسش من پاسخ بده.
4 Where wast thou when I founded the earth? Declare, if thou hast understanding.
وقتی زمین را بنیاد نهادم تو کجا بودی؟ اگر می‌دانی به من بگو.
5 Who set the measures thereof — if thou knowest? or who stretched a line upon it?
آیا می‌دانی اندازه‌های زمین چگونه تعیین شد و چه کسی آن را با شاقول اندازه گرفت؟
6 Whereupon were the foundations thereof sunken? or who laid its corner-stone,
آیا می‌دانی وقتی در میان بانگ شادی ستارگان صبح و فرشتگان آسمان، زمین بنیاد نهاده می‌شد، پایه‌های آن بر چه چیز قرار گرفت و سنگ زاویهٔ آن را چه کسی کار گذاشت؟
7 When the morning stars sang together, and all the sons of God shouted for joy?
8 And who shut up the sea with doors, when it burst forth, issuing out of the womb?
وقتی دریا از شکم زمین بیرون آمد چه کسی برای آن حد گذاشت؟
9 When I made the cloud its garment, and thick darkness a swaddling band for it;
این من بودم که دریا را با ابرها پوشاندم و با تاریکی غلیظ آن را قنداق کردم،
10 When I cut out for it my boundary, and set bars and doors,
حدود آن را تعیین نمودم و با سواحل، آن را محصور کردم.
11 And said, Hitherto shalt thou come and no further, and here shall thy proud waves be stayed?
به دریا گفتم: «از اینجا جلوتر نیا و موجهای سرکش تو از این حد تجاوز نکنند!»
12 Hast thou since thy days commanded the morning? hast thou caused the dawn to know its place,
آیا در تمام عمرت هرگز به خورشید فرمان داده‌ای که طلوع کند؟
13 That it might take hold of the ends of the earth, and the wicked might be shaken out of it?
آیا هرگز به روشنایی روز گفته‌ای که کرانه‌های زمین را در بر بگیرد تا شرارت شب رخت بربندد؟
14 It is changed like the signet-clay; and [all things] stand forth as in a garment:
زمین مثل موم زیرِ مُهر تغییر شکل می‌دهد، و نقشهای آن مانند نقشهای لباس، نمایان می‌شود.
15 And from the wicked their light is withholden, and the uplifted arm is broken.
نورِ شریران از آنها گرفته می‌شود، و دستشان که برای ظلم دراز شده، می‌شکند.
16 Hast thou entered as far as the springs of the sea? and hast thou walked in the recesses of the deep?
آیا چشمه‌هایی را که دریاها از آن جاری می‌گردند کشف کرده‌ای و یا به اعماق دریاها قدم گذاشته‌ای؟
17 Have the gates of death been revealed unto thee? and hast thou seen the gates of the shadow of death?
آیا دروازه‌های دنیای تاریک مردگان را دیده‌ای؟
18 Hath thine understanding compassed the breadths of the earth? Declare if thou knowest it all.
آیا می‌دانی پهنای زمین چقدر است؟ اگر می‌دانی به من بگو!
19 Where is the way to where light dwelleth? and the darkness, where is its place,
آیا می‌دانی روشنایی و تاریکی از کجا می‌آیند؟
20 That thou shouldest take it to its bound, and that thou shouldest know the paths to its house?
آیا می‌توانی حدودشان را پیدا کنی و به سرچشمهٔ آنها برسی؟
21 Thou knowest, for thou wast then born, and the number of thy days is great!
البته تو همهٔ این چیزها را می‌دانی! مگر نه این است که تو هنگام خلقت دنیا وجود داشته‌ای!
22 Hast thou entered into the storehouses of the snow, and hast thou seen the treasuries of the hail,
آیا تو مخزنهای برف را دیده‌ای؟ آیا می‌دانی تگرگ در کجا ساخته و انبار می‌شود؟
23 Which I have reserved for the time of distress, for the day of battle and war?
من آنها را برای زمان جنگ و بلا ذخیره کرده‌ام.
24 By what way is the light parted, [and] the east wind scattered upon the earth?
آیا می‌دانی روشنایی از کجا می‌تابد و باد شرقی از کجا می‌وزد؟
25 Who hath divided a channel for the rain-flood, and a way for the thunder's flash;
چه کسی دره‌ها را برای سیلابها حفر نمود و مسیر برق آسمان را تعیین کرد؟ چه کسی باران را بر بیابانهای خشک و متروک می‌باراند تا زمین ویران و بایر سیراب گشته گیاهان تازه برویاند؟
26 To cause it to rain on the earth, where no one is; on the wilderness wherein there is not a man;
27 To satisfy the desolate and waste [ground], and to cause the sprout of the grass to spring forth?
28 Hath the rain a father? or who begetteth the drops of dew?
آیا باران یا شبنم پدری دارد؟
29 Out of whose womb cometh the ice? and the hoary frost of heaven, who bringeth it forth?
کیست که یخ را به وجود می‌آورد و شبنم را تولید می‌کند،
30 When the waters lie hidden as in stone, and the face of the deep holdeth fast together.
آب را به یخ مبدل می‌سازد و سطح دریا را مانند سنگ، منجمد می‌نماید؟
31 Canst thou fasten the bands of the Pleiades, or loosen the cords of Orion?
آیا می‌توانی مجموعهٔ ستارگان پروین را به هم ببندی؟ یا رشتهٔ منظومهٔ جبار را باز کنی؟
32 Dost thou bring forth the constellations each in its season? or dost thou guide the Bear with her sons?
آیا می‌توانی گردش منظم فصول را اداره کنی و دب اکبر را با ستارگانش در آسمان هدایت نمایی؟
33 Knowest thou the ordinances of the heavens? dost thou determine their rule over the earth?
آیا از قوانین آسمان سر در می‌آوری و می‌دانی اینها چه تأثیری بر زمین دارند؟
34 Dost thou lift up thy voice to the clouds, that floods of waters may cover thee?
آیا می‌توانی بر سر ابرها فریاد بزنی تا که سیلابها تو را بپوشاند؟
35 Dost thou send forth lightnings that they may go, and say unto thee, Here we are?
آیا می‌توانی به برق آسمان دستور دهی در مسیرش روانه شود؟ و آیا او فرمان تو را اطاعت خواهد کرد؟
36 Who hath put wisdom in the inward parts? or who hath given understanding to the mind?
کیست که فهم و شعور به انسان می‌دهد؟
37 Who numbereth the clouds with wisdom? or who poureth out the bottles of the heavens,
کیست که با حکمتش ابرها را می‌شمارد و مشکهای آب آسمان را بر زمین خالی می‌کند
38 When the dust runneth as into a molten mass, and the clods cleave fast together?
و خاک را به صورت کلوخهای گلی درمی‌آورد؟
39 Dost thou hunt the prey for the lioness, and dost thou satisfy the appetite of the young lions,
آیا می‌توانی برای ماده شیر و بچه‌هایش که در لانهٔ خود لمیده و یا در جنگل به کمین نشسته‌اند، خوراک تهیه کنی تا شکمشان را سیر کنند؟
40 When they crouch in [their] dens, [and] abide in the thicket to lie in wait?
41 Who provideth for the raven his food, when his young ones cry unto God, [and] they wander for lack of meat?
وقتی کلاغها به این سو و آن سو پرواز می‌کنند تا شکم گرسنهٔ خود و جوجه‌هایشان را که نزد خدا فریاد برمی‌آورند سیر کنند، چه کسی برایشان خوراک تهیه می‌کند؟

< Job 38 >