Job 32
1 And these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Then was kindled the anger of Elihu the son of Barachel, the Buzite, of the family of Ram: against Job was his anger kindled, because he justified himself rather than God;
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 and against his three friends was his anger kindled, because they found no answer, and [yet] condemned Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 But Elihu had waited till Job had finished speaking, because they were older than he.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 And Elihu saw that there was no answer in the mouth of the three men, and his anger was kindled.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 And Elihu the son of Barachel the Buzite answered and said, I am young, and ye are aged; wherefore I was timid, and feared to shew you what I know.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 I said, Let days speak, and multitude of years teach wisdom.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 But there is a spirit which is in man; and the breath of the Almighty giveth them understanding.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 It is not the great that are wise; neither do the aged understand judgment.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Therefore I say, Hearken to me; I also will shew what I know.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Lo, I waited for your words; I gave ear to your reasonings, until ye searched out what to say.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Yea, I gave you mine attention, and behold, there was none of you that confuted Job, that answered his words;
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 That ye may not say, We have found out wisdom; God will make him yield, not man.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 Now he hath not directed [his] words against me; and I will not answer him with your speeches. ...
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 They were amazed, they answered no more; words failed them.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 And I waited, for they spoke not, but stood still, and answered no more; —
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 I will answer, I also in my turn, I also will shew what I know:
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 For I am full of matter, the spirit within me constraineth me.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Behold, my belly is as wine which hath no vent; like new flasks, it is ready to burst.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I will speak, that I may find relief; I will open my lips and answer.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 Let me not, I pray you, accept any man's person; neither will I give flattery to man.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 For I know not how to flatter; my Maker would soon take me away.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
