Job 32
1 And these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2 Then was kindled the anger of Elihu the son of Barachel, the Buzite, of the family of Ram: against Job was his anger kindled, because he justified himself rather than God;
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3 and against his three friends was his anger kindled, because they found no answer, and [yet] condemned Job.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4 But Elihu had waited till Job had finished speaking, because they were older than he.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5 And Elihu saw that there was no answer in the mouth of the three men, and his anger was kindled.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6 And Elihu the son of Barachel the Buzite answered and said, I am young, and ye are aged; wherefore I was timid, and feared to shew you what I know.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7 I said, Let days speak, and multitude of years teach wisdom.
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8 But there is a spirit which is in man; and the breath of the Almighty giveth them understanding.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 It is not the great that are wise; neither do the aged understand judgment.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10 Therefore I say, Hearken to me; I also will shew what I know.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11 Lo, I waited for your words; I gave ear to your reasonings, until ye searched out what to say.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12 Yea, I gave you mine attention, and behold, there was none of you that confuted Job, that answered his words;
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13 That ye may not say, We have found out wisdom; God will make him yield, not man.
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14 Now he hath not directed [his] words against me; and I will not answer him with your speeches. ...
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15 They were amazed, they answered no more; words failed them.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16 And I waited, for they spoke not, but stood still, and answered no more; —
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17 I will answer, I also in my turn, I also will shew what I know:
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18 For I am full of matter, the spirit within me constraineth me.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19 Behold, my belly is as wine which hath no vent; like new flasks, it is ready to burst.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20 I will speak, that I may find relief; I will open my lips and answer.
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21 Let me not, I pray you, accept any man's person; neither will I give flattery to man.
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22 For I know not how to flatter; my Maker would soon take me away.
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
