Job 29
1 And Job continued his parable and said,
Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 Oh that I were as in months past, as in the days when God preserved me;
«Аһ, әһвалим илгәрки айлардикидәк болсиди, Тәңри мәндин хәвәр алған күнләрдикидәк болсиди!
3 When his lamp shone over my head, [and] by his light I walked through darkness;
У чағда Униң чириғи бешимға нур чачқан, Униң йоруқлуғи билән қараңғулуқтин өтүп кәткән болаттим!
4 As I was in the days of my youth, when the secret counsel of God was over my tent,
Бу ишлар мән қиран вақтимда, Йәни Тәңри чедиримда маңа сирдаш [дост] болған вақитта болған еди!
5 When the Almighty was yet with me, my young men round about me;
Һәммигә Қадир мән билән биллә болған, Мениң яш балилирим әтрапимда болған;
6 When my steps were bathed in milk, and the rock poured out beside me rivers of oil! ...
Мениң басқан қәдәмлирим сериқ майға чөмүлгән; Йенимдики таш мән үчүн зәйтун май дәрияси болуп аққан;
7 When I went out to the gate by the city, when I prepared my seat on the broadway,
Шәһәр дәрвазисиға чиққан вақтимда, Кәң мәйданда орнум тәйярланғанда,
8 The young men saw me, and hid themselves; and the aged arose [and] stood up;
Яшлар мени көрүпла әйминип өзлирини чәткә алатти, Қерилар болса орнидин туратти,
9 Princes refrained from talking, and laid the hand on their mouth;
Шаһзадиләрму гәптин тохтап, Қоли билән ағзини етивалатти.
10 The voice of the nobles was hushed, and their tongue cleaved to their palate.
Ақсүйәкләрму тиничлинип, Тилини таңлийиға чапливалатти.
11 When the ear heard [me], then it blessed me, and when the eye saw [me], it gave witness to me;
Қулақ сөзүмни аңлисила, маңа бәхит тиләйтти, Көз мени көрсила маңа яхши гувалиқ берәтти.
12 For I delivered the afflicted that cried, and the fatherless who had no helper.
Чүнки мән маңа һимайә бол дәп йелинған езилгүчиләрни, Панаһсиз қалған житим-йесирларниму қутқузуп тураттим.
13 The blessing of him that was perishing came upon me, and I caused the widow's heart to sing for joy.
Һалак болай дегән киши маңа бәхит тиләйтти; Мән тул хотунниң көңлини шатландуруп нахша яңратқузаттим.
14 I put on righteousness, and it clothed me; my justice was as a mantle and a turban.
Мән һәққанийлиқни тон қилип кийивалдим, У мени өз гәвдиси қилди. Адаләтлигим маңа йепинча һәм сәллә болған.
15 I was eyes to the blind, and feet was I to the lame;
Мән корға көз болаттим, Токурға пут болаттим.
16 I was a father to the needy, and the cause which I knew not I searched out;
Йоқсулларға ата болаттим, Маңа натонуш кишиниң дәвасиниму тәкшүрүп чиқаттим.
17 And I broke the jaws of the unrighteous, and plucked the spoil out of his teeth.
Мән адаләтсизниң һиңгайған чишлирини чеқип ташлайттим, Олҗисини чишлиридин елип кетәттим.
18 And I said, I shall die in my nest, and multiply my days as the sand;
Һәм: «Мениң күнлирим қумдәк көп болуп, Өз угамда раһәт ичидә өлимән» дәйттим;
19 My root shall be spread out to the waters, and the dew will lie all night on my branch;
Һәм: «Йилтизим суларғичә тартилип бариду, Шәбнәм пүтүн кечичә шехимға чаплишип ятиду;
20 My glory shall be fresh in me, and my bow be renewed in my hand.
Шөһритим һәрдайим мәндә йеңилинип туриду, Қолумдики оқяйим һәрдайим йеңи болуп туриду» дәйттим.
21 Unto me they listened, and waited, and kept silence for my counsel:
Адәмләр маңа қулақ салатти, күтүп туратти; Несиһәтлирини аңлай дәп сүкүт ичидә туратти.
22 After my words they spoke not again, and my speech dropped upon them;
Мән гәп қилғандин кейин улар қайта гәп қилмайтти, Сөзлирим уларниң үстигә шәбнәм болуп чүшәтти.
23 And they waited for me as for the rain, and they opened their mouth wide as for the latter rain.
Улар ямғурларни күткәндәк мени күтәтти, Кишиләр [вақтида яққан] «кейинки ямғур»ни қарши алғандәк сөзлиримни ағзини ечип ичәтти!
24 [If] I laughed on them, they believed [it] not; and they troubled not the serenity of my countenance.
Үмүтсизләнгинидә мән уларға қарап күлүмсирәйттим, Йүзүмдики нурни улар йәргә чүшурмәйтти.
25 I chose their way, and sat as chief, and dwelt as a king in the army, as one that comforteth mourners.
Мән уларға йолини таллап көрситип берәттим, Уларниң арисида каттиваш болуп олтираттим, Қошунлири арисида турған падишадәк яшайттим, Бирақ буниң билән матәм тутидиғанларға тәсәлли йәткүзгүчиму болаттим».
