< Job 29 >

1 And Job continued his parable and said,
Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon:
2 Oh that I were as in months past, as in the days when God preserved me;
Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako;
3 When his lamp shone over my head, [and] by his light I walked through darkness;
Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit;
4 As I was in the days of my youth, when the secret counsel of God was over my tent,
Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong;
5 When the Almighty was yet with me, my young men round about me;
Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut;
6 When my steps were bathed in milk, and the rock poured out beside me rivers of oil! ...
Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana!
7 When I went out to the gate by the city, when I prepared my seat on the broadway,
Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan,
8 The young men saw me, and hid themselves; and the aged arose [and] stood up;
Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok;
9 Princes refrained from talking, and laid the hand on their mouth;
Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba;
10 The voice of the nobles was hushed, and their tongue cleaved to their palate.
Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba.
11 When the ear heard [me], then it blessed me, and when the eye saw [me], it gave witness to me;
Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako:
12 For I delivered the afflicted that cried, and the fatherless who had no helper.
Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang.
13 The blessing of him that was perishing came upon me, and I caused the widow's heart to sing for joy.
Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay.
14 I put on righteousness, and it clothed me; my justice was as a mantle and a turban.
Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong.
15 I was eyes to the blind, and feet was I to the lame;
Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil.
16 I was a father to the needy, and the cause which I knew not I searched out;
Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita.
17 And I broke the jaws of the unrighteous, and plucked the spoil out of his teeth.
Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon.
18 And I said, I shall die in my nest, and multiply my days as the sand;
Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas:
19 My root shall be spread out to the waters, and the dew will lie all night on my branch;
Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii:
20 My glory shall be fresh in me, and my bow be renewed in my hand.
Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot.
21 Unto me they listened, and waited, and kept silence for my counsel:
Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag.
22 After my words they spoke not again, and my speech dropped upon them;
Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila.
23 And they waited for me as for the rain, and they opened their mouth wide as for the latter rain.
Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan.
24 [If] I laughed on them, they believed [it] not; and they troubled not the serenity of my countenance.
Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway.
25 I chose their way, and sat as chief, and dwelt as a king in the army, as one that comforteth mourners.
Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on.

< Job 29 >