Job 27
1 And Job continued his parable and said,
Əyyub misal çəkərək dedi:
2 [As] God liveth, who hath taken away my right, and the Almighty, who hath embittered my soul,
«Haqqımı əlimdən alan var olan Allaha and olsun, Canımı dərdə salan Külli-İxtiyara and olsun,
3 All the while my breath is in me, and the spirit of God is in my nostrils,
Nə qədər canımda can, Burnumda Allahın nəfəsi varsa,
4 My lips shall not speak unrighteousness, nor my tongue utter deceit!
Ağzımdan pis söz çıxmayacaq, Dilim yalan danışmayacaq!
5 Be it far from me that I should justify you; till I die I will not remove my blamelessness from me.
Sizin sözlərinizi əsla təsdiq etməyəcəyəm, Son nəfəsimə qədər kamilliyimdən əl çəkməyəcəyəm.
6 My righteousness I hold fast, and will not let it go: my heart reproacheth [me] not one of my days.
Salehliyimdən bərk yapışmışam, Onu buraxmaram, Elə gün keçirməmişəm ki, ürəyim tərəfindən ittiham olunum.
7 Let mine enemy be as the wicked, and he that riseth up against me as the unrighteous.
Qoy düşmən pis adamların gününə düşsün, Haqsız adamlara nə edilirsə, əleyhdarlarıma da elə edilsin.
8 For what is the hope of the ungodly, when [God] cutteth him off, when God taketh away his soul?
Allahsız insanı Allah kəsib atanda, Canını alanda ümidi olarmı?
9 Will God hear his cry when distress cometh upon him?
Dara düşəndə fəryadını Allah eşidəcəkmi?
10 Doth he delight himself in the Almighty? will he at all times call upon God?
O, Külli-İxtiyardan zövq alırmı? O hər zaman Allaha yalvarırmı?
11 I will teach you concerning the hand of God; what is with the Almighty will I not conceal.
Allahın qolu haqqında sizə bilik verəcəyəm, Külli-İxtiyarın niyyətini sizdən gizlətməyəcəyəm.
12 Behold, ye yourselves have all seen [it]; and why are ye thus altogether vain?
Əslində hamınız bunu görmüsünüz, Bəs niyə boş sözlər söyləyirsiniz?
13 This is the portion of the wicked man with God, and the heritage of the violent, which they receive from the Almighty: —
Pis adam Allahdan belə pay alar, Külli-İxtiyardan zorakı adamlara bu nəsib olar:
14 If his children be multiplied, it is for the sword, and his offspring shall not be satisfied with bread;
Nə olsun, övladları çoxalır, Hamısı qılıncdan keçiriləcək, Nəslində doyunca çörək tapan olmayacaq.
15 Those that remain of him shall be buried by death, and his widows shall not weep.
Nəslindən sağ qalanlar xəstəlikdən ölərək dəfn ediləcək, Dul arvadları ağlaya bilməyəcək.
16 Though he heap up silver as the dust, and prepare clothing as the clay;
Pis insan qum qədər gümüş yığsa da, Torpaq zərrələri qədər paltar yığsa da,
17 He may prepare it, but the just shall put it on; and the innocent shall divide the silver.
Onun yığdığını saleh geyəcək, Gümüşünü günahsızlar böləcək.
18 He buildeth his house as the moth, and as a booth that a keeper maketh.
Güvə çanağı kimi, Qarovulçu çardağı kimi ev tikir,
19 He lieth down rich, but will do so no more; he openeth his eyes, and he is not.
Varlı olaraq yatır, amma sona qədər belə qalmaz, Gözlərini açanda hamısı yox olub gedəcək.
20 Terrors overtake him like waters; a whirlwind stealeth him away in the night.
Dəhşət onu sel tək basacaq, Tufan gecə onu qapıb aparacaq.
21 The east wind carrieth him away and he is gone; and as a storm it hurleth him out of his place.
Şərq küləyi onu qaldırıb sovuracaq, Onu öz yerindən süpürüb aparacaq.
22 And [God] shall cast upon him and not spare: he would fain flee out of his hand.
Ona qarşı amansız küləklər əsəcək, O isə yelin əlindən qaçmağa cəhd edəcək.
23 [Men] shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.
Külək onu ələ salaraq əl çalacaq, Öz yerindən onun üçün vıyıldayacaq.
