< Job 24 >

1 Why are not times treasured up with the Almighty? why do not they that know him see his days?
Niyə Külli-İxtiyar hökm üçün zaman təyin etmir? Niyə Onu tanıyanlar hökm günlərini görmür?
2 They remove the landmarks; they violently take away the flocks and pasture them;
İnsanlar sərhəd daşlarını qaldırır, Sürüləri oğurlayıb otarır.
3 They drive away the ass of the fatherless, they take the widow's ox for a pledge;
Yetimlərin eşşəyini əlindən alır, Dul qadının öküzünü girov götürür.
4 They turn the needy out of the way: the afflicted of the land all hide themselves.
Yoxsulları yoldan çıxarır, Ölkədəki fəqirlərin hamısı gizlənməyə məcbur olur.
5 Lo, [as] wild asses in the desert, they go forth to their work, seeking early for the prey: the wilderness [yieldeth] them food for [their] children.
Baxın kasıblar vəhşi eşşəklər kimi Yemək tapmaq üçün ertədən işə çıxır, Övladları üçün çöldə çörək axtarır.
6 They reap in the field the fodder thereof, and they gather the vintage of the wicked;
Zəmilərdən yem yığırlar, Pislərin üzüm bağından üzüm qalıqlarını toplayırlar.
7 They pass the night naked without clothing, and have no covering in the cold;
Gecə paltarsız, çılpaq qalırlar, Soyuqda üstlərini örtməyə bir şey tapmırlar.
8 They are wet with the showers of the mountains, and for want of a shelter embrace the rock...
Dağlara yağan yağışdan islanırlar, Daldalanacaqları olmadığı üçün qayalara qısılırlar,
9 They pluck the fatherless from the breast, and take a pledge of the poor:
Yetim uşağı döşdən ayırırlar, Fəqirin körpəsini girov alırlar.
10 These go naked without clothing, and, hungry, they bear the sheaf;
Bu yazıqlar paltarsız, çılpaq dolanır, Qarınları acdır, amma taxıl dərzləri daşıyır.
11 They press out oil within their walls, they tread their winepresses, and suffer thirst.
Pislərin çəpərləri arasında yağ üçün zeytun sıxırlar, Şərab üçün üzüm sıxırlar, Amma özləri susuzluqdan yanırlar.
12 Men groan from out of the city, and the soul of the wounded crieth out; and God imputeth not the impiety.
Şəhərlərdən insan nalələri ucalır, Canı yaralı olanlar fəryad qoparır, Amma Allah dualarını nəzərə almır.
13 There are those that rebel against the light; they know not the ways thereof, nor abide in the paths thereof.
Elə insanlar var ki, işığa üsyan edir, Nurlu yolu tanımır, Onun dalınca getmir.
14 The murderer riseth with the light, killeth the afflicted and needy, and in the night is as a thief.
Qatil gün batanda qalxır, Fəqiri, yoxsulu öldürür, Gecə oğrusuna bənzəyir.
15 And the eye of the adulterer waiteth for the twilight, saying, No eye shall see me; and he putteth a covering on [his] face.
Zinakarın gözü alaqaranlıqdadır, “Kimsə məni görməz” deyə düşünür, Üz-gözünü gizlədir.
16 In the dark they dig through houses; by day they shut themselves in; they know not the light:
Oğrular evləri qaranlıqda yarır, Gündüz gizlənir, işıq nədir, bilmir.
17 For the morning is to them all [as] the shadow of death; for they are familiar with the terrors of the shadow of death.
Çünki onların sabahı qatı qaranlıqdır, Zülmətin dəhşəti onların aşnasıdır.
18 He is swift on the face of the waters; their portion is cursed on the earth: he turneth not unto the way of the vineyards.
Amma onlar su üzərində köpüyə bənzər, Torpaqdan lənət payı alar, Üzüm bağlarına qayıtmazlar.
19 Drought and heat consume snow waters; so doth Sheol those that have sinned. (Sheol h7585)
Necə ki quraqlıq və istilik qarı əridib udar, Ölülər diyarı da günahkarları elə götürüb aparar. (Sheol h7585)
20 The womb forgetteth him; the worm feedeth sweetly on him: he shall be no more remembered; and unrighteousness is broken as a tree, —
Onları ana bətni unudar, Qurdlar üçün ləziz yem olar, Bir də onları heç kim yada salmaz, Haqsızlıq bir ağac kimi sınar.
21 He that despoileth the barren that beareth not, and doeth not good to the widow:
Çünki sonsuz qadınlara yamanlıq edərlər, Dul qadınlara yaxşılıq etməzlər.
22 He draweth also the mighty with his power; he riseth up, and no [man] is sure of life.
Allah isə qüdrəti ilə bu güclüləri dartıb yerə vurar, Onlar qalxsa belə, həyatlarından əmin olmazlar.
23 [God] setteth him in safety, and he resteth thereon; but his eyes are upon their ways.
Allah onlara izin verir ki, əmin-amanlıqda yaşasınlar, Amma onlar gedən yollara göz qoyur.
24 They are exalted for a little, and are no more; they are laid low; like all [other] are they gathered, and are cut off as the tops of the ears of corn.
Qısa müddətə ucalır, sonra da yox olurlar. Yıxılırlar, lap əvvəlkilər kimi götürülüb aparılırlar, Sünbül kimi dərilib yığılırlar.
25 If it be not so now, who will make me a liar, and make my speech nothing worth?
Əgər belə deyilsə, Yalançı olduğumu kim sübut edə bilər? Sözlərimin dəyərsiz olduğunu kim deyə bilər?»

< Job 24 >