Job 22
1 And Eliphaz the Temanite answered and said,
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 Can a man be profitable to God? surely it is unto himself that the wise man is profitable.
Czy człowiek może być użyteczny dla Boga? Mądry jest raczej użyteczny dla samego siebie.
3 Is it any pleasure to the Almighty if thou art righteous? And is it gain [to him] that thou makest thy ways perfect?
Czy Wszechmocny ma upodobanie [w tym], że jesteś sprawiedliwy? Czy ma zysk z tego, że doskonalisz swoje drogi?
4 Will he reason with thee for fear of thee? Will he enter with thee into judgment?
Czy będzie cię karać z powodu strachu przed tobą? Czy stawia cię przed sądem?
5 Is not thy wickedness great? and thine iniquities without end?
Czy twoja niegodziwość nie jest wielka i twoje nieprawości nie mają końca?
6 For thou hast taken a pledge of thy brother for nought, and stripped off the clothing of the naked.
Brałeś bowiem zastaw od swoich braci bez powodu i nagich z szat obdzierałeś.
7 Thou hast not given water to the fainting to drink, and thou hast withholden bread from the hungry.
Nie podałeś wody zmęczonemu, a głodnemu odmówiłeś chleba.
8 But the powerful man, he had the land; and the man of high rank dwelt in it.
Ale możnemu [dałeś] ziemię, a poważany mieszkał w niej.
9 Widows hast thou sent empty away, and the arms of the fatherless have been broken.
Wdowy odprawiłeś z niczym, a sierotom połamałeś ramiona.
10 Therefore snares are round about thee, and sudden fear troubleth thee;
Dlatego ogarnęły cię sidła, a trwoży cię nagły strach;
11 Or darkness, that thou canst not see, and floods of waters cover thee.
Lub [ogarnęła] cię ciemność, [bo] nie widzisz, a wezbrane wody okryły cię.
12 Is not God in the height of the heavens? And behold the summit of the stars: how exalted are they!
Czy Bóg nie jest na wysokości niebios? Spójrz na najwyższe gwiazdy, jakże są wysoko!
13 And thou sayest, What doth God know? will he judge through the dark cloud?
A ty mówisz: Cóż Bóg wie? Czy przez chmury będzie sądził?
14 Thick clouds are a covering to him, that he seeth not; and he walketh on the vault of the heavens.
Obłoki [są] jego zasłoną, więc nie widzi, po okręgu niebios się przechadza.
15 Dost thou mark the ancient path which wicked men have trodden?
Czy zwróciłeś uwagę na stare ścieżki, którymi kroczyli niegodziwcy?
16 Who were carried off before the time, whose foundation was overflowed with a flood;
Oni zostali wykorzenieni przed czasem, powódź zalała ich fundamenty.
17 Who said unto God, Depart from us! and what could the Almighty do to them?
Mówili Bogu: Odejdź od nas. Cóż może im uczynić Wszechmogący?
18 Yet he filled their houses with good. But the counsel of the wicked is far from me.
Przecież napełnił ich domy dobrem. Ale rada niegodziwych jest daleka ode mnie.
19 The righteous see it, and are glad; and the innocent laugh them to scorn:
Widzą [to] sprawiedliwi i cieszą się, a niewinny naśmiewa się z nich.
20 Is not he who rose against us destroyed, and doth not the fire consume his residue?
Nasz dobytek bowiem nie zostaje zniszczony, lecz ich resztkę pochłonął ogień.
21 Reconcile thyself now with him, and be at peace: thereby good shall come unto thee.
Zapoznaj się z nim i zawrzyj z nim pokój, bo będzie ci się szczęściło.
22 Receive, I pray thee, instruction from his mouth, and lay up his words in thy heart.
Przyjmij, proszę, prawo z jego ust i złóż jego słowa w swoim sercu.
23 If thou return to the Almighty, thou shalt be built up. If thou remove unrighteousness far from thy tents,
Jeśli się nawrócisz do Wszechmocnego, zostaniesz odbudowany i oddalisz nieprawość od swego namiotu.
24 And put the precious ore with the dust, and [the gold of] Ophir among the stones of the torrents,
Wtedy zgromadzisz złota jak prochu, a [złota] z Ofiru jak kamienia z potoku.
25 Then the Almighty will be thy precious ore, and silver heaped up unto thee;
Wszechmocny będzie twoim złotem, srebrem i twoją siłą.
26 Yea, then shalt thou delight thyself in the Almighty, and shalt lift up thy face unto God:
Wtedy będziesz się rozkoszować we Wszechmocnym i podniesiesz do Boga swoje oblicze.
27 Thou shalt make thy prayer unto him, and he will hear thee, and thou shalt pay thy vows;
Będziesz się modlił do niego, a on cię wysłucha, a ty wypełnisz swoje śluby.
28 And thou shalt decree a thing, and it shall be established unto thee; and light shall shine upon thy ways.
Cokolwiek postanowisz, to ci się spełni, a na twoich drogach rozbłyśnie światłość.
29 When they are made low, then thou shalt say, Rise up! and he shall save him that is of downcast eyes.
Gdy [inni] będą upokorzeni, ty powiesz: Będzie wywyższenie, bo Bóg zbawia pokornego.
30 [Even] him that is not innocent shall he deliver; yea, he shall be delivered by the pureness of thy hands.
Wybawi także tego, który nie jest bez winy, a zostanie wybawiony dzięki czystości twoich rąk.
