< Job 19 >
1 And Job answered and said,
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 How long will ye vex my soul, and crush me with words?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 These ten times have ye reproached me; ye are not ashamed to stupefy me.
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 And be it [that] I have erred, mine error remaineth with myself.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 If indeed ye will magnify yourselves against me, and prove against me my reproach,
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 Know now that God hath overthrown me, and hath surrounded me with his net.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 Behold, I cry out of wrong, and I am not heard; I cry aloud, but there is no judgment.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 He hath hedged up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 He breaketh me down on every side, and I am gone; and my hope hath he torn up as a tree.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 And he hath kindled his anger against me, and hath counted me unto him as one of his enemies.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 His troops have come together and cast up their way against me, and have encamped round about my tent.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are quite estranged from me.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 My kinsfolk have failed, and my known friends have forgotten me.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 The sojourners in my house and my maids count me as a stranger; I am an alien in their sight.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 I called my servant, and he answered not; I entreated him with my mouth.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 My breath is strange to my wife, and my entreaties to the children of my [mother's] womb.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 Even young children despise me; I rise up, and they speak against me.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 All my intimate friends abhor me, and they whom I loved are turned against me.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 My bones cleave to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 Have pity upon me, have pity upon me, ye my friends; for the hand of God hath touched me.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 Oh would that my words were written! oh that they were inscribed in a book!
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 That with an iron style and lead they were graven in the rock for ever!
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 And [as for] me, I know that my Redeemer liveth, and the Last, he shall stand upon the earth;
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 And [if] after my skin this shall be destroyed, yet from out of my flesh shall I see God;
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another: — my reins are consumed within me.
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 If ye say, How shall we persecute him? when the root of the matter is found in me,
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 Be ye yourselves afraid of the sword! for the sword is fury against misdeeds, that ye may know there is a judgment.
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.