Job 17
1 My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are mine.
| روحم در هم شکسته، پایان زندگی من فرا رسیده و قبر آماده است تا مرا در خود جای دهد. |
2 Are there not mockers around me? and doth [not] mine eye abide in their provocation?
| مسخره‌کنندگان دور مرا گرفته‌اند. آنها را در همه جا می‌بینم. |
3 Lay down now [a pledge], be thou surety for me with thyself: who is he that striketh hands with me?
| هیچ‌کس بر بی‌گناهی من گواهی نمی‌دهد زیرا تو ای خدا، به ایشان حکمت نداده‌ای تا بتوانند مرا یاری دهند. ای خدا، نگذار آنها پیروز شوند. |
4 For thou hast hidden their heart from understanding; therefore thou wilt not exalt [them].
5 He that betrayeth friends for a prey — even the eyes of his children shall fail.
| کسی که برای منفعت خویش بر ضد دوستانش سخن گوید، فرزندانش کور خواهند شد. |
6 And he hath made me a proverb of the peoples; and I am become one to be spit on in the face.
| خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم گردانیده است و آنها به صورتم تف می‌اندازند. |
7 And mine eye is dim by reason of grief, and all my members are as a shadow.
| چشمانم از گریه تار شده و از من سایه‌ای بیش باقی نمانده است. |
8 Upright men [shall be] astonished at this, and the innocent shall be stirred up against the ungodly;
| مردان درستکار وقتی مرا می‌بینند دچار حیرت می‌شوند. ولی سرانجام آدمهای بی‌گناه بر اشخاص نابکار پیروز خواهند شد، |
9 But the righteous shall hold on his way, and he that hath clean hands shall increase in strength.
| و پاکان و درستکاران پیش خواهند رفت و قویتر و قویتر خواهند شد. |
10 But as for you all, pray come on again; and I shall not find one wise man among you.
| اگر می‌توانید استدلال بهتری ارائه کنید، گرچه در بین شما که مقابل من ایستاده‌اید آدم فهمیده‌ای نمی‌بینم. |
11 My days are past, my purposes are broken off, the cherished thoughts of my heart.
| روزهای من سپری شده، امیدهایم به باد فنا رفته و آرزوهای دلم برآورده نشده است. |
12 They change the night into day; the light [they imagine] near in presence of the darkness.
| دوستانم شب را روز و روز را شب می‌گویند! چگونه حقیقت را وارونه جلوه می‌دهند! |
| اگر بمیرم، در تاریکی فرو رفته و قبر را پدر و کرم را مادر و خواهر خود خواهم خواند. (Sheol h7585) |
14 I cry to the grave, Thou art my father! to the worm, My mother, and my sister!
15 And where is then my hope? yea, my hope, who shall see it?
| پس امید من کجاست؟ آیا کسی می‌تواند آن را پیدا کند؟ |
