Job 13
1 Lo, mine eye hath seen all [this], mine ear hath heard and understood it.
Мана, мениң көзүм буларниң һәммисини көрүп чиққан; Мениң қулиқим буларни аңлап чүшәнгән.
2 What ye know, I know also: I am not inferior to you.
Силәрниң билгәнлириңларни мәнму билимән; Мениң силәрдин қелишқичилигим йоқ.
3 But I will speak to the Almighty, and will find pleasure in reasoning with God;
Бирақ мениң арзуюм Һәммигә қадир билән сөзлишиштур, Мениң Худа билән муназирә қилғум келиду.
4 For ye indeed are forgers of lies, ye are all physicians of no value.
Силәр болсаңлар төһмәт чаплиғучилар, Һәммиңлар ярамсиз тевипсиләр.
5 Oh that ye would be altogether silent! and it would be your wisdom.
Силәр пәқәтла сүкүттә турған болсаңлар еди! Бу силәр үчүн даналиқ болатти!
6 Hear now my defence, and hearken to the pleadings of my lips.
Мениң муназирәмгә қулақ селиңлар, Ләвлиримдики муһакимиләрни аңлап беқиңлар.
7 Will ye speak unrighteously for God? and for him speak deceit?
Силәр Худаниң вакаләтчиси сүпитидә болувелип адилсиз сөз қиламсиләр? Униң үчүн һейлә-микирлик гәп қилмақчимусиләр?
8 Will ye accept his person? will ye contend for God?
Униңға йүз-хатирә қилип [хушамәт] қилмақчимусиләр?! Униңға вакалитән дәва соримақчимусиләр?
9 Will it be well if he should search you out? or as one mocketh at a man, will ye mock at him?
У ич-бағриңларни ахтуруп чиқса, силәр үчүн яхши болаттиму? Инсан балисини алдиғандәк уни алдимақчимусиләр?
10 He will certainly reprove you, if ye do secretly accept persons.
Силәр йүз-хатирә қилип йошурунчә хушамәт қилсаңлар, У чоқум силәрни әйипләйду.
11 Shall not his excellency terrify you? and his dread fall upon you?
Буниңдин көрә Униң һәйвисиниң силәрни қорқатқини, Униң вәһимисиниң силәргә чүшкини түзүк әмәсму?
12 Your memorable sayings are proverbs of ashes, your bulwarks are bulwarks of mire.
Пәнд-несиһәтиңлар пәқәт күлгә охшаш сөзләр, халас; Силәр [ишәш бағлиған] истиһкамиңлар пәқәт лай истиһкамлар, халас.
13 Hold your peace from me, and I will speak, and let come on me what [will]!
Мени ихтияримға қоюветип зуван сүрмәңлар, мени гәп қилғили қоюңлар. Бешимға һәр немә кәлсә кәлсун!
14 Wherefore should I take my flesh in my teeth, and put my life in my hand?
Қандақла болмисун, җеним билән тәвәккул қилимән, Мән җенимни алқинимға елип қойимән!
15 Behold, if he slay me, yet would I trust in him; but I will defend mine own ways before him.
У җенимни алсиму мән йәнила Уни күтимән, Униңға тайинимән; Бирақ қандақла болмисун мән тутқан йоллиримни Униң алдида ақлимақчимән;
16 This also shall be my salvation, that a profane man shall not come before his face.
Бундақ қилишим маңа ниҗатлиқ болиду; Чүнки иплас бир адәм униң алдиға баралмайду.
17 Hear attentively my speech and my declaration with your ears.
Сөзлиримни диққәт билән аңлаңлар, Баянлиримға убдан қулақ селиңлар.
18 Behold now, I have ordered the cause; I know that I shall be justified.
Мана, мән өз дәвайимни тәртиплиқ қилип тәйяр қилдим; Мән өзүмниң һәқиқәтән ақлинидиғанлиғимни билимән.
19 Who is he that contendeth with me? For if I were silent now, I should expire.
Мән билән бәс-муназирә қилидиған қени ким баркин? Һазир сүкүт қилған болсам, тиниқтин тохтиған болаттим!
20 Only do not two things unto me; then will I not hide myself from thee.
[Аһ Худа]! Маңа пәқәт икки ишнила қилип бәргин; Шундақ болғандила, мән өзүмни Сәндин қачурмаймән:
21 Withdraw thy hand far from me; and let not thy terror make me afraid:
— Қолуңни мәндин жирақ қилғин; — Вәһимәң мени қорқатмисун.
22 Then call, and I will answer; or I will speak, and answer thou me.
Андин мени сот қилишқа чақир, мән саңа җавап беримән; Яки мән Саңа [дәвайимдин] сөз қилсам, Сәнму маңа җавап берисән.
23 How many are mine iniquities and sins? Make me to know my transgression and my sin.
Мениң қәбиһликлирим һәм гуналирим зади қанчилик? Итаәтсизлигим һәм гунайимни маңа көрситип бәр!
24 Wherefore dost thou hide thy face, and countest me for thine enemy?
Немишкә дидариңни мәндин йошурисән? Немишкә мени Өз дүшминиң дәп билдиң?
25 Wilt thou terrify a driven leaf? and wilt thou pursue dry stubble?
Уяқ-буяққа учуруветилидиған анчики бир йопурмақни вәһимигә салмақчимусән? Қуруп кәткән пахални қоғлимақчимусән?
26 For thou writest bitter things against me, and makest me to possess the iniquities of my youth;
Чүнки Сән мениң үстүмдин зәһәрдәк әрзләрни язисән, Сән яшлиғимдики қәбиһликлиримни маңа қайтуруватисән.
27 And thou puttest my feet in the stocks, and markest all my paths; thou settest a bound about the soles of my feet; —
Мән чирип кәткән бир нәрсә, Мән пәқәт күйә йегән бир кийимла болғиним билән, Лекин Сән мениң путлиримни кишәнләйсән, Һәммә йоллиримни күзитип жүрисән; Тапанлиримға маңмаслиқ үчүн чәк сизип қойғансән.
28 One who, as a rotten thing consumeth, as a garment that the moth eateth.
