< Job 13 >

1 Lo, mine eye hath seen all [this], mine ear hath heard and understood it.
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 What ye know, I know also: I am not inferior to you.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 But I will speak to the Almighty, and will find pleasure in reasoning with God;
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 For ye indeed are forgers of lies, ye are all physicians of no value.
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 Oh that ye would be altogether silent! and it would be your wisdom.
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 Hear now my defence, and hearken to the pleadings of my lips.
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 Will ye speak unrighteously for God? and for him speak deceit?
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 Will ye accept his person? will ye contend for God?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 Will it be well if he should search you out? or as one mocketh at a man, will ye mock at him?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 He will certainly reprove you, if ye do secretly accept persons.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 Shall not his excellency terrify you? and his dread fall upon you?
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 Your memorable sayings are proverbs of ashes, your bulwarks are bulwarks of mire.
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Hold your peace from me, and I will speak, and let come on me what [will]!
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 Wherefore should I take my flesh in my teeth, and put my life in my hand?
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 Behold, if he slay me, yet would I trust in him; but I will defend mine own ways before him.
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 This also shall be my salvation, that a profane man shall not come before his face.
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 Hear attentively my speech and my declaration with your ears.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 Behold now, I have ordered the cause; I know that I shall be justified.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 Who is he that contendeth with me? For if I were silent now, I should expire.
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 Only do not two things unto me; then will I not hide myself from thee.
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Withdraw thy hand far from me; and let not thy terror make me afraid:
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 Then call, and I will answer; or I will speak, and answer thou me.
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 How many are mine iniquities and sins? Make me to know my transgression and my sin.
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 Wherefore dost thou hide thy face, and countest me for thine enemy?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 Wilt thou terrify a driven leaf? and wilt thou pursue dry stubble?
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 For thou writest bitter things against me, and makest me to possess the iniquities of my youth;
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 And thou puttest my feet in the stocks, and markest all my paths; thou settest a bound about the soles of my feet; —
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 One who, as a rotten thing consumeth, as a garment that the moth eateth.
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.

< Job 13 >