< Job 11 >
1 And Zophar the Naamathite answered and said,
Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
2 Should not the multitude of words be answered? and should a man of much talk be justified?
«Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?
3 Should thy fictions make men hold their peace? and shouldest thou mock, and no one make [thee] ashamed?
İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?
4 For thou sayest, My doctrine is pure, and I am clean in thine eyes.
Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.
5 But oh that God would speak, and open his lips against thee;
Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.
6 And that he would shew thee the secrets of wisdom, how that they are the double of what is realised; and know that God passeth by [much] of thine iniquity!
Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.
7 Canst thou by searching find out God? canst thou find out the Almighty to perfection?
Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?
8 [It is as] the heights of heaven; what wilt thou do? deeper than Sheol; what canst thou know? (Sheol )
Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol )
9 The measure thereof is longer than the earth, and broader than the sea.
Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.
10 If he pass by, and shut up, and call to judgment, who can hinder him?
Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?
11 For he knoweth vain men, and seeth wickedness when [man] doth not consider it;
O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.
12 Yet a senseless man will make bold, though man be born [like] the foal of a wild ass.
Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.
13 If thou prepare thy heart and stretch out thy hands toward him,
Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,
14 If thou put far away the iniquity which is in thy hand, and let not wrong dwell in thy tents;
Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.
15 Surely then shalt thou lift up thy face without spot, and thou shalt be stedfast and shalt not fear:
Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.
16 For thou shalt forget misery; as waters that are passed away shalt thou remember it;
Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.
17 And life shall arise brighter than noonday; though thou be enshrouded in darkness, thou shalt be as the morning,
Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.
18 And thou shalt have confidence, because there shall be hope; and having searched about [thee], thou shalt take rest in safety.
Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.
19 Yea, thou shalt lie down, and none shall make thee afraid; and many shall seek thy favour.
Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.
20 But the eyes of the wicked shall fail, and [all] refuge shall vanish from them, and their hope [shall be] the breathing out of life.
Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».