Isaiah 47
1 Come down and sit in the dust, virgin-daughter of Babylon! Sit on the ground, — [there is] no throne, O daughter of the Chaldeans; for thou shalt no more be called tender and delicate.
Kanaog ug lingkod diha sa abog, ulay nga babayeng anak sa Babilonia; lingkod diha sa yuta nga walay trono, anak nga babaye sa mga Caldeahanon. Dili na gayod kamo pagatawgon nga maanindot ug haruhay.
2 Take the millstones, and grind meal; remove thy veil, lift up the train, uncover the leg, pass over rivers:
Kuhaa ang galingan nga bato ug paggaling ug harina; kuhaa ang imong tabon hukasa ang imong bisti, kuhaa ang tabon sa imong paa, ug tabok sa mga sapa.
3 thy nakedness shall be uncovered, yea, thy shame shall be seen. I will take vengeance, and I will meet none [to stay me]. ...
Makita ang imong pagkahubo, oo, maulawan ka: Manimalos ako ug wala gayod akoy tawo nga kaluy-an.
4 Our Redeemer, Jehovah of hosts is his name, the Holy One of Israel. ...
Ang among Manunubos, si Yahweh nga labawng makagagahom mao ang iyang ngalan, ang Balaang Dios sa Israel.
5 Sit silent, and get thee into darkness, daughter of the Chaldeans; for thou shalt no more be called, Mistress of kingdoms.
Lingkod diha sa kahilom ug adto ngadto sa kangitngit, mga anak nga babaye sa mga Caldeahanon; tungod kay dili na gayod kamo pagatawgon nga rayna sa mga gingharian.
6 I was wroth with my people, I polluted mine inheritance, and gave them into thy hand: thou didst shew them no mercy; upon the aged didst thou very heavily lay thy yoke;
Nasuko ako sa akong katawhan; gipasipad-an ko ang akong panulondon ug gitugyan ko sila ngadto sa imong kamot, apan wala ka magpakitag kaluoy ngadto kanila; gisangonan nimo ug bug-at kaayo nga yugo ang mga tigulang.
7 and thou saidst, I shall be a mistress for ever; so that thou didst not take these things to heart, thou didst not remember the end thereof.
Miingon ka, “Magdumala ako hangtod sa kahangtoran ingon nga gamhanang rayna.” Wala ka magbaton niining mga butanga diha sa imong kasingkasing, ni magtagad kung maunsa sila.
8 And now hear this, thou voluptuous one, that dwellest carelessly, that sayest in thy heart, It is I, and there is none but me; I shall not sit as a widow, neither shall I know loss of children:
Busa karon paminawa kini, kamo nga nahigugma sa kalipay ug naglingkod nga walay kabalaka; kamo nga nag-ingon diha sa inyong kasingkasing, “Ania ako, ug walay sama kanako; dili gayod ako molingkod ingon nga balo, ni makasinati nga mawad-an ug mga anak.”
9 yet these two things shall come upon thee in a moment, in one day, loss of children and widowhood; they shall come upon thee in full measure for the multitude of thy sorceries, for the great abundance of thine enchantments.
Apan moabot kining duha ka butang diha kaninyo sa usa ka adlaw: ang pagkawala sa mga anak ug ang pagkabalo; moabot kini kaninyo sa kalit, bisan paman sa inyong mga pagpamarang ug ang inyong daghan nga pagyamyam ug mga anting-anting.
10 For thou hast confided in thy wickedness: thou hast said, None seeth me. Thy wisdom and thy knowledge, it hath seduced thee; and thou hast said in thy heart, It is I, and there is none but me.
Nagsalig kamo sa inyong pagkadaotan; miingon kamo, “Walay nakakita kanako”; ang inyong kaalam ug ang inyong kahibalo nagpasalaag kaninyo, apan nag-ingon kamo diha sa inyong kasingkasing, “ania ako, ug walay sama kanako.”
11 But evil shall come upon thee — thou shalt not know from whence it riseth; and mischief shall fall upon thee, which thou shalt not be able to ward off; and desolation that thou suspectest not shall come upon thee suddenly.
Moabot ang katalagman kaninyo; dili kamo makahimo sa pag-abog niini pinaagi sa inyong mga pagyamyam. Modangat diha kaninyo ang kalaglagan; dili kamo makahimo sa pag-abog niini. Mohapak kaninyo ang katalagman sa kalit, sa dili pa ninyo kini mahibaloan.
12 Stand now with thine enchantments and with the multitude of thy sorceries, wherein thou hast laboured from thy youth; if so be thou shalt be able to turn them to profit, if so be thou mayest cause terror.
Padayon sa pagbuhat sa inyong mga salamangka ug sa inyong pagpamarang nga matinud-anon ninyong ginabuhat sukad pa sa inyong pagkabatan-on; tingali ug magmalamposon kamo, tingali ug maabog ninyo palayo ang katalagman.
13 Thou art wearied in the multitude of thy counsels. Let now the interpreters of the heavens, the observers of the stars, who predict according to the new moons what shall come upon thee, stand up, and save thee.
Gikapoy na kamo sa daghan ninyong mga pagpakitambag; tugoti nga mobarog kadtong mga kalakin-an ug luwason kamo—kadtong mga nanagna sa kalangitan ug nagtan-aw sa mga bituon, kadtong nagpahayag sa mga bag-ong bulan—tugoti sila nga moluwas kaninyo.
14 Behold, they shall be as stubble, the fire shall burn them; they shall not deliver themselves from the power of the flame: there shall not be a coal to warm at, [nor] fire to sit before it.
Tan-awa, mahimo silang sama sa dagami. Ugdawon sila sa kalayo. Dili nila maluwas ang ilang mga kaugalingon gikan sa kamot sa pagdilaab. Wala nay baga nga mopainit kanila ug wala nay kalayo alang kanila!
15 Thus shall they be unto thee with whom thou hast laboured, they that trafficked with thee from thy youth: they shall wander every one to his own quarter; there is none to save thee.
Mao kini ang mahitabo kanila diha kaninyo, kadtong inyong gitrabahoan, ug namalit kamo ug namaligya uban kanila sa dihang batan-on pa kamo, ug ang tanan kanila nagpadayon sa pagbuhat sa ilang kaugalingong mga binuang; ug sa dihang manawag kamo aron sa pagpakitabang, walay bisan usa nga makaluwas kaninyo.”
