Isaiah 21
1 The burden of the desert of the sea. As whirlwinds in the south pass through, so it cometh from the desert, from a terrible land.
Ti pakaammo maipanggep iti disierto nga adda iti igid ti baybay. Kas iti napigsa nga angin a dumalapus iti Negev, lumasatto daytoy manipud iti let-ang, manipud iti nakabutbuteng a daga.
2 A grievous vision is declared unto me: the treacherous dealeth treacherously, and the spoiler spoileth. Go up, Elam! besiege, Media! All the sighing thereof have I made to cease.
Maysa a makapaupay a sirmata ti naited kaniak: ti mangliliput a tao ket agtigtignay a sililiput, ken ti manangdadael ket mangdaddadael. Sumang-at ket rumautkayo, Elam; manglakubkayo, Media; Pasardengekto amin ti panagas-asugna.
3 Therefore are my loins filled with pain; anguish hath taken hold upon me, as the anguish of a woman in travail: I am bowed down so as not to hear, I am dismayed so as not to see.
Gapu iti daytoy, nakariknaak iti ut-ot kadagiti lumok; ti ut-ot a kas iti ut-ot ti agpasikal a babai ti nangtengngel kaniak; napadumogak iti nangngegak; naburiburak iti nakitak.
4 My heart panteth, horror affrighteth me: the night of my pleasure hath he turned into trembling unto me.
Agkibkibbayo ti barukongko; agtigtigergerak iti buteng; ti rabii a segseggaak ket nagbalin a nakabutbuteng kaniak.
5 Prepare the table, appoint the watch; eat, drink: arise, ye princes, anoint the shield.
Insaganada ti lamisaan, inyaplagda dagiti alfombra ket agkakaan ken aggiinomda; tumakderkayo, dakayo a prinsipe, sapsapoanyo iti lana dagiti kalasagyo.
6 For thus hath the Lord said unto me: Go, set a watchman, let him declare what he seeth.
Ta daytoy ti kinuna ni Yahweh kaniak, “Mapanka, mangdutokka iti guardia; masapul nga ipakaammona ti makitana.
7 And he saw chariots, horsemen by pairs, a chariot with asses, a chariot with camels; and he hearkened diligently with much heed.
No makakita isuna iti karwahe, iti sagdudua a lallaki a nakakabalio, kadagiti nakasakay iti asno, kadagiti nakasakay iti kamelio ket ngarud masapul nga agsiput ken agalibtak unay.”
8 And he cried [as] a lion, Lord, I stand continually upon the watchtower in the daytime, and I am set in my ward whole nights.
Nagpukkaw ti guardia, “Apo, iti pagwanawanan, agtaktakderak nga agmalmalem, inaldaw ken iti disso a pagwanawanak ket agtaktakderak nga agpatpatnag.”
9 — And behold, there cometh a chariot of men; horsemen by pairs. And he answered and said, Babylon is fallen, is fallen; and all the graven images of her gods he hath broken unto the ground.
Adtoyen ti maysa a nakakarwahe ket adda kaduana a bunggoy ti lallaki, sagdudua a lallaki a nakakabalio. Ipukpukkawna, “Naparmeken, naparmeken ti Babilonia ket dagiti amin a nakitikitan nga imahen dagiti diosda ket naburaken iti daga.”
10 O my threshing, and the corn of my floor! What I have heard of Jehovah of hosts, the God of Israel, have I declared unto you.
Nairik ken naitaep a tattaok, annak ti pagirikak! Impakaammok kadakayo ti nangngegko manipud kenni Yahweh a Mannakabalin-amin, a Dios ti Israel.
11 The burden of Dumah. He calleth to me out of Seir, Watchman, what of the night? Watchman, what of the night?
Ti pakaammo maipanggep iti Duma. Adda umaw-awag kaniak manipud iti Seir. “Guardia, kasano pay kabayag ti rabii? Guardia, kasano pay kabayag ti rabii?”
12 The watchman said, The morning cometh, and also the night: if ye will inquire, inquire; return, come.
Kinuna ti guardia, “Dumtengen ti agsapa ken kasta met ti rabii: No agsaludsodka, agsaludsodka ket kalpasanna, agsublikanto manen.”
13 The burden against Arabia. In the forest of Arabia shall ye lodge, [ye] caravans of Dedanites.
Ti pakaaammo maipanggep iti Arabia. Agpatpatnagkayo iti let-ang ti Arabia, dakayo a bunggoy a taga-Dedan.
14 Bring ye water to meet the thirsty! The inhabitants of the land of Tema come forth with their bread for him that fleeth.
Mangiyegkayo iti danum para kadagiti mawaw; dakayo nga agnanaed iti daga ti Tema, mangipankayo iti tinapay kadagiti tattao a naglibas.
15 For they flee from the swords, from the drawn sword, and from the bent bow, and from the grievousness of war.
Ta intarayanda ti kampilan, manipud iti nauyos a kampilan, manipud iti napilko a pana ken manipud iti dagsen ti gubat.
16 For thus hath the Lord said unto me: Within a year, according to the years of a hired servant, and all the glory of Kedar shall fail;
Ta daytoy ti imbaga ti Apo kaniak, “Iti las-ud ti makatawen, agpatingganto amin ti dayag ti Kedar, a kas iti mapasamak iti panagtrabaho ti matangtangdanan nga agtrabaho iti makatawen.
17 and the residue of the number of the archers, the mighty men of the sons of Kedar, shall be diminished: for Jehovah, the God of Israel, hath spoken.
Manmanonto laeng ti mabati kadagiti pumapana, dagiti mannakigubat ti Kedar” ta ni Yahweh, a Dios ti Israel, ti nagsao.
