Ecclesiastes 7
1 A [good] name is better than precious ointment, and the day of death than the day of one's birth.
| نیک نامی از روغن معطر بهتر است و روزممات از روز ولادت. | ۱ |
2 It is better to go to the house of mourning than to go to the house of feasting: in that that is the end of all men, and the living taketh it to heart.
| رفتن به خانه ماتم از رفتن به خانه ضیافت بهتر است زیرا که این آخرت همه مردمان است و زندگان این را در دل خود می‌نهند. | ۲ |
3 Vexation is better than laughter; for by the sadness of the countenance the heart is made better.
| حزن از خنده بهتر است زیرا که ازغمگینی صورت دل اصلاح می‌شود. | ۳ |
4 The heart of the wise is in the house of mourning, but the heart of fools in the house of mirth.
| دل حکیمان در خانه ماتم است و دل احمقان در خانه شادمانی. | ۴ |
5 It is better for a man to hear the rebuke of the wise, than to hear the song of fools.
| شنیدن عتاب حکیمان بهتر است از شنیدن سرود احمقان، | ۵ |
6 For as the crackling of thorns under a pot, so is the laughter of the fool. This also is vanity.
| زیرا خنده احمقان مثل صدای خارها در زیر دیگ است و این نیز بطالت است. | ۶ |
7 Surely oppression maketh a wise man mad, and a gift destroyeth the heart.
| به درستی که ظلم، مرد حکیم را جاهل می‌گرداند و رشوه، دل را فاسد می‌سازد. | ۷ |
8 Better is the end of a thing than its beginning; better is a patient spirit than a proud spirit.
| انتهای امر از ابتدایش بهتر است و دل حلیم از دل مغرور نیکوتر. | ۸ |
9 Be not hasty in thy spirit to be vexed; for vexation resteth in the bosom of fools.
| در دل خود به زودی خشمناک مشو زیرا خشم در سینه احمقان مستقرمی شود. | ۹ |
10 Say not, How is it that the former days were better than these? for thou dost not inquire wisely concerning this.
| مگو چرا روزهای قدیم از این زمان بهتربود زیرا که در این خصوص از روی حکمت سوال نمی کنی. | ۱۰ |
11 Wisdom is as good as an inheritance, and profitable to them that see the sun.
| حکمت مثل میراث نیکو است بلکه به جهت بینندگان آفتاب نیکوتر. | ۱۱ |
12 For wisdom is a defence [as] money is a defence; but the excellency of knowledge is, [that] wisdom maketh them that possess it to live.
| زیرا که حکمت ملجایی است و نقره ملجایی؛ اما فضیلت معرفت این است که حکمت صاحبانش را زندگی می‌بخشد. | ۱۲ |
13 Consider the work of God; for who can make straight what he hath made crooked?
| اعمال خدا را ملاحظه نما زیرا کیست که بتواند آنچه را که او کج ساخته است راست نماید؟ | ۱۳ |
14 In the day of prosperity enjoy good, and in the day of adversity consider: God hath also set the one beside the other, to the end that man should find out nothing [of what shall be] after him.
| در روز سعادتمندی شادمان باش و درروز شقاوت تامل نما زیرا خدا این را به ازاء آن قرار داد که انسان هیچ‌چیز را که بعد از او خواهدشد دریافت نتواند کرد. | ۱۴ |
15 All [this] have I seen in the days of my vanity: there is a righteous [man] that perisheth by his righteousness, and there is a wicked [man] that prolongeth [his days] by his wickedness.
| این همه را در روزهای بطالت خود دیدم. مرد عادل هست که در عدالتش هلاک می‌شود و مرد شریر هست که در شرارتش عمر دراز دارد. | ۱۵ |
16 Be not righteous overmuch; neither make thyself overwise: why shouldest thou destroy thyself?
| پس گفتم به افراط عادل مباش و خود را زیاده حکیم مپندار مبادا خویشتن را هلاک کنی. | ۱۶ |
17 Be not overmuch wicked, neither be thou foolish: why shouldest thou die before thy time?
| و به افراط شریر مباش و احمق مشو مبادا پیش ازاجلت بمیری. | ۱۷ |
18 It is good that thou shouldest take hold of this; yea, also from that withdraw not thy hand: for he that feareth God cometh forth from them all.
| نیکو است که به این متمسک شوی و از آن نیز دست خود را برنداری زیرا هرکه از خدا بترسد، از این هر دو بیرون خواهد آمد. | ۱۸ |
19 Wisdom strengtheneth the wise more than ten mighty [men] that are in a city.
| حکمت مرد حکیم را توانایی می‌بخشدبیشتر از ده حاکم که در یک شهر باشند. | ۱۹ |
20 Surely there is not a righteous man upon earth, that doeth good and sinneth not.
| زیرامرد عادلی در دنیا نیست که نیکویی ورزد و هیچ خطا ننماید. | ۲۰ |
21 Also give not heed unto all words that are spoken, lest thou hear thy servant curse thee.
| و نیز به همه سخنانی که گفته شود دل خودرا منه، مبادا بنده خود را که تو را لعنت می‌کندبشنوی. | ۲۱ |
22 For also thine own heart knoweth that oftentimes thou thyself likewise hast cursed others.
| زیرا دلت می‌داند که تو نیز بسیار بارهادیگران را لعنت نموده‌ای. | ۲۲ |
23 All this have I tried by wisdom: I said, I will be wise; but it was far from me.
| این همه را با حکمت آزمودم و گفتم به حکمت خواهم پرداخت اما آن از من دور بود. | ۲۳ |
24 Whatever hath been, is far off, and exceeding deep: who will find it out?
| آنچه هست دور و بسیار عمیق است. پس کیست که آن را دریافت نماید؟ | ۲۴ |
25 I turned, I and my heart, to know, and to search, and to seek out wisdom and reason, and to know wickedness to be folly, and foolishness to be madness;
| پس برگشته دل خود را بر معرفت و بحث و طلب حکمت وعقل مشغول ساختم تا بدانم که شرارت حماقت است و حماقت دیوانگی است. | ۲۵ |
26 and I found more bitter than death the woman whose heart is nets and snares, [and] whose hands are bands: whoso pleaseth God shall escape from her; but the sinner shall be caught by her.
| و دریافتم که زنی که دلش دامها و تله‌ها است و دستهایش کمندها می‌باشد، چیز تلختر از موت است. هرکه مقبول خدا است، از وی رستگار خواهد شد اماخطاکار گرفتار وی خواهد گردید. | ۲۶ |
27 See this which I have found, saith the Preacher, [searching] one by one to find out the reason;
| جامعه می‌گوید که اینک چون این را با آن مقابله کردم تا نتیجه را دریابم این را دریافتم، | ۲۷ |
28 which my soul yet seeketh, and I have not found: one man among a thousand have I found, but a woman among all those have I not found.
| که جان من تا به حال آن را جستجو می‌کند ونیافتم. یک مرد از هزار یافتم اما از جمیع آنها زنی نیافتم. | ۲۸ |
29 Only see this which I have found: that God made man upright, but they have sought out many devices.
| همانا این را فقط دریافتم که خدا آدمی را راست آفرید، اما ایشان مخترعات بسیار طلبیدند. | ۲۹ |
