Ecclesiastes 10
1 Dead flies cause the ointment of the apothecary to stink [and] ferment; [so] a little folly is weightier than wisdom [and] honour.
Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.
2 The heart of a wise [man] is at his right hand; but a fool's heart at his left.
Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.
3 Yea also, when he that is a fool walketh by the way, his sense faileth [him], and he saith to every one [that] he is a fool.
I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.
4 If the spirit of the ruler rise up against thee, leave not thy place; for quietness pacifieth great offences.
Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.
5 There is an evil that I have seen under the sun, as an error [that] proceedeth from the ruler:
Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:
6 folly is set in great dignities, but the rich sit in a low place.
Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;
7 I have seen servants upon horses, and princes walking as servants upon the earth.
Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.
8 He that diggeth a pit falleth into it; and whoso breaketh down a hedge, a serpent biteth him.
kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.
9 Whoso removeth stones is hurt therewith; he that cleaveth wood is endangered thereby.
Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.
10 If the iron be blunt, and one do not whet the edge, then must he apply more strength; but wisdom is profitable to give success.
Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.
11 If the serpent bite before enchantment, then the charmer hath no advantage.
Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.
12 The words of a wise man's mouth are gracious; but the lips of a fool swallow up himself.
Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.
13 The beginning of the words of his mouth is folly; and the end of his talk is mischievous madness.
Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.
14 And the fool multiplieth words: [yet] man knoweth not what shall be; and what shall be after him, who will tell him?
Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
15 The labour of fools wearieth them, because they know not how to go to the city.
Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.
16 Woe to thee, O land, when thy king is a child, and thy princes eat in the morning!
Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.
17 Happy art thou, O land, when thy king is a son of nobles, and thy princes eat in [due] season, for strength, and not for drunkenness!
Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.
18 By much sloth fulness the framework falleth in; and through idleness of the hands the house drippeth.
Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.
19 A feast is made for laughter, and wine maketh life merry; but money answereth everything.
Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.
20 Curse not the king, no, not in thy thought; and curse not the rich in thy bedchamber: for the bird of the air will carry the voice, and that which hath wings will tell the matter.
Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.
