< Ecclesiastes 10 >

1 Dead flies cause the ointment of the apothecary to stink [and] ferment; [so] a little folly is weightier than wisdom [and] honour.
همچنانکه مگسهای مرده می‌توانند یک شیشه عطر را متعفن کنند، همچنین یک حماقت کوچک می‌تواند حکمت و عزت شخص را بی‌ارزش نماید.
2 The heart of a wise [man] is at his right hand; but a fool's heart at his left.
دل شخص خردمند او را به انجام کارهای درست وا می‌دارد، اما دل شخص نادان او را به طرف بدی و گناه می‌کشاند.
3 Yea also, when he that is a fool walketh by the way, his sense faileth [him], and he saith to every one [that] he is a fool.
آدم نادان را می‌توان حتی از راه رفتنش شناخت.
4 If the spirit of the ruler rise up against thee, leave not thy place; for quietness pacifieth great offences.
وقتی رئیس تو از دست تو خشمگین می‌شود از کار خود دست نکش. اگر در مقابل خشم او آرام بمانی از بروز اشتباهات بیشتر جلوگیری خواهی کرد.
5 There is an evil that I have seen under the sun, as an error [that] proceedeth from the ruler:
بدی دیگری نیز در زیر این آسمان دیده‌ام که در اثر اشتباهات برخی پادشاهان به وجود می‌آید:
6 folly is set in great dignities, but the rich sit in a low place.
به اشخاص نادان مقام و منصب‌های عالی داده می‌شود؛ برای ثروتمندان اهمیتی قائل نمی‌شوند؛
7 I have seen servants upon horses, and princes walking as servants upon the earth.
غلامان سوار بر اسبند، ولی بزرگان مانند بردگان، پیاده راه می‌روند.
8 He that diggeth a pit falleth into it; and whoso breaketh down a hedge, a serpent biteth him.
آن که چاه می‌کَنَد ممکن است در آن بیفتد؛ کسی که دیوار را سوراخ می‌کند ممکن است مار او را بگزد.
9 Whoso removeth stones is hurt therewith; he that cleaveth wood is endangered thereby.
آن که در معدن سنگ کار می‌کند ممکن است از سنگها صدمه ببیند؛ کسی که درخت می‌برد ممکن است از این کار آسیبی به او برسد.
10 If the iron be blunt, and one do not whet the edge, then must he apply more strength; but wisdom is profitable to give success.
تبر کُند، احتیاج به نیروی بیشتری دارد، پس کسی که تیغهٔ آن را از قبل تیز می‌کند، عاقل است.
11 If the serpent bite before enchantment, then the charmer hath no advantage.
پس از اینکه مار کسی را گزید، آوردن افسونگر بی‌فایده است.
12 The words of a wise man's mouth are gracious; but the lips of a fool swallow up himself.
سخنان شخص دانا دلنشین است، ولی حرفهای آدم نادان باعث تباهی خودش می‌گردد؛
13 The beginning of the words of his mouth is folly; and the end of his talk is mischievous madness.
ابتدای حرفهای او حماقت است و انتهای آن دیوانگی محض؛
14 And the fool multiplieth words: [yet] man knoweth not what shall be; and what shall be after him, who will tell him?
او زیاد حرف می‌زند. ولی کیست که از آینده خبر داشته باشد و بداند که چه پیش خواهد آمد؟
15 The labour of fools wearieth them, because they know not how to go to the city.
آدم نادان حتی از انجام دادن کوچکترین کار خسته می‌شود، زیرا شعور انجام دادن آن را ندارد.
16 Woe to thee, O land, when thy king is a child, and thy princes eat in the morning!
وای بر سرزمینی که پادشاهش غلامی بیش نیست و رهبرانش صبحگاهان می‌خورند و مست می‌کنند!
17 Happy art thou, O land, when thy king is a son of nobles, and thy princes eat in [due] season, for strength, and not for drunkenness!
خوشا به حال مملکتی که پادشاه آن نجیب‌زاده است و رهبرانش به موقع و به اندازه می‌خورند و می‌نوشند و مست نمی‌کنند.
18 By much sloth fulness the framework falleth in; and through idleness of the hands the house drippeth.
در اثر تنبلی سقف خانه چکه می‌کند و فرو می‌ریزد.
19 A feast is made for laughter, and wine maketh life merry; but money answereth everything.
جشن، شادی می‌آورد و شراب باعث خوشی می‌گردد، اما بدون پول نمی‌شود اینها را فراهم کرد.
20 Curse not the king, no, not in thy thought; and curse not the rich in thy bedchamber: for the bird of the air will carry the voice, and that which hath wings will tell the matter.
حتی در فکر خود پادشاه را نفرین نکن و حتی در اتاق خوابت شخص ثروتمند را لعنت نکن، چون ممکن است پرنده‌ای حرفهایت را به گوش آنان برساند!

< Ecclesiastes 10 >