Acts 4
1 And as they were speaking to the people, the priests and captain of the temple and the Sadducees came upon them,
યસ્મિન્ સમયે પિતરયોહનૌ લોકાન્ ઉપદિશતસ્તસ્મિન્ સમયે યાજકા મન્દિરસ્ય સેનાપતયઃ સિદૂકીગણશ્ચ
2 being distressed on account of their teaching the people and preaching by Jesus the resurrection from among [the] dead;
તયોર્ ઉપદેશકરણે ખ્રીષ્ટસ્યોત્થાનમ્ ઉપલક્ષ્ય સર્વ્વેષાં મૃતાનામ્ ઉત્થાનપ્રસ્તાવે ચ વ્યગ્રાઃ સન્તસ્તાવુપાગમન્|
3 and they laid hands on them, and put them in ward till the morrow; for it was already evening.
તૌ ધૃત્વા દિનાવસાનકારણાત્ પરદિનપર્ય્યનન્તં રુદ્ધ્વા સ્થાપિતવન્તઃ|
4 But many of those who had heard the word believed; and the number of the men had become [about] five thousand.
તથાપિ યે લોકાસ્તયોરુપદેશમ્ અશૃણ્વન્ તેષાં પ્રાયેણ પઞ્ચસહસ્રાણિ જના વ્યશ્વસન્|
5 And it came to pass on the morrow that their rulers and elders and scribes were gathered together at Jerusalem,
પરેઽહનિ અધિપતયઃ પ્રાચીના અધ્યાપકાશ્ચ હાનનનામા મહાયાજકઃ
6 and Annas the high priest, and Caiaphas, and John, and Alexander, and as many as were of [the] high priestly family;
કિયફા યોહન્ સિકન્દર ઇત્યાદયો મહાયાજકસ્ય જ્ઞાતયઃ સર્વ્વે યિરૂશાલમ્નગરે મિલિતાઃ|
7 and having placed them in the midst they inquired, In what power or in what name have ye done this?
અનન્તરં પ્રેરિતૌ મધ્યે સ્થાપયિત્વાપૃચ્છન્ યુવાં કયા શક્તયા વા કેન નામ્ના કર્મ્માણ્યેતાનિ કુરુથઃ?
8 Then Peter, filled with [the] Holy Spirit, said to them, Rulers of the people and elders [of Israel],
તદા પિતરઃ પવિત્રેણાત્મના પરિપૂર્ણઃ સન્ પ્રત્યવાદીત્, હે લોકાનામ્ અધિપતિગણ હે ઇસ્રાયેલીયપ્રાચીનાઃ,
9 if we this day are called upon to answer as to the good deed [done] to the infirm man, how he has been healed,
એતસ્ય દુર્બ્બલમાનુષસ્ય હિતં યત્ કર્મ્માક્રિયત, અર્થાત્, સ યેન પ્રકારેણ સ્વસ્થોભવત્ તચ્ચેદ્ અદ્યાવાં પૃચ્છથ,
10 be it known to you all, and to all the people of Israel, that in the name of Jesus Christ the Nazaraean, whom ye have crucified, whom God has raised from among [the] dead, by him this [man] stands here before you sound [in body].
તર્હિ સર્વ્વ ઇસ્રાયેલીયલોકા યૂયં જાનીત નાસરતીયો યો યીશુખ્રીષ્ટઃ ક્રુશે યુષ્માભિરવિધ્યત યશ્ચેશ્વરેણ શ્મશાનાદ્ ઉત્થાપિતઃ, તસ્ય નામ્ના જનોયં સ્વસ્થઃ સન્ યુષ્માકં સમ્મુખે પ્રોત્તિષ્ઠતિ|
11 He is the stone which has been set at nought by you the builders, which is become the corner stone.
નિચેતૃભિ ર્યુષ્માભિરયં યઃ પ્રસ્તરોઽવજ્ઞાતોઽભવત્ સ પ્રધાનકોણસ્ય પ્રસ્તરોઽભવત્|
12 And salvation is in none other, for neither is there another name under heaven which is given among men by which we must be saved.
તદ્ભિન્નાદપરાત્ કસ્માદપિ પરિત્રાણં ભવિતું ન શક્નોતિ, યેન ત્રાણં પ્રાપ્યેત ભૂમણ્ડલસ્યલોકાનાં મધ્યે તાદૃશં કિમપિ નામ નાસ્તિ|
13 But seeing the boldness of Peter and John, and perceiving that they were unlettered and uninstructed men, they wondered; and they recognised them that they were with Jesus.
તદા પિતરયોહનોરેતાદૃશીમ્ અક્ષેભતાં દૃષ્ટ્વા તાવવિદ્વાંસૌ નીચલોકાવિતિ બુદ્ધ્વા આશ્ચર્ય્યમ્ અમન્યન્ત તૌ ચ યીશોઃ સઙ્ગિનૌ જાતાવિતિ જ્ઞાતુમ્ અશક્નુવન્|
14 And beholding the man who had been healed standing with them, they had nothing to reply;
કિન્તુ તાભ્યાં સાર્દ્ધં તં સ્વસ્થમાનુષં તિષ્ઠન્તં દૃષ્ટ્વા તે કામપ્યપરામ્ આપત્તિં કર્ત્તં નાશક્નુન્|
15 but having commanded them to go out of the council they conferred with one another,
તદા તે સભાતઃ સ્થાનાન્તરં ગન્તું તાન્ આજ્ઞાપ્ય સ્વયં પરસ્પરમ્ ઇતિ મન્ત્રણામકુર્વ્વન્
16 saying, What shall we do to these men? for that indeed an evident sign has come to pass through their means is manifest to all that inhabit Jerusalem, and we cannot deny it.
તૌ માનવૌ પ્રતિ કિં કર્ત્તવ્યં? તાવેકં પ્રસિદ્ધમ્ આશ્ચર્ય્યં કર્મ્મ કૃતવન્તૌ તદ્ યિરૂશાલમ્નિવાસિનાં સર્વ્વેષાં લોકાનાં સમીપે પ્રાકાશત તચ્ચ વયમપહ્નોતું ન શક્નુમઃ|
17 But that it be not further spread among the people, let us threaten them severely no longer to speak to any man in this name.
કિન્તુ લોકાનાં મધ્યમ્ એતદ્ યથા ન વ્યાપ્નોતિ તદર્થં તૌ ભયં પ્રદર્શ્ય તેન નામ્ના કમપિ મનુષ્યં નોપદિશતમ્ ઇતિ દૃઢં નિષેધામઃ|
18 And having called them, they charged [them] not to speak at all nor teach in the name of Jesus.
તતસ્તે પ્રેરિતાવાહૂય એતદાજ્ઞાપયન્ ઇતઃ પરં યીશો ર્નામ્ના કદાપિ કામપિ કથાં મા કથયતં કિમપિ નોપદિશઞ્ચ|
19 But Peter and John answering said to them, If it be righteous before God to listen to you rather than to God, judge ye;
તતઃ પિતરયોહનૌ પ્રત્યવદતામ્ ઈશ્વરસ્યાજ્ઞાગ્રહણં વા યુષ્માકમ્ આજ્ઞાગ્રહણમ્ એતયો ર્મધ્યે ઈશ્વરસ્ય ગોચરે કિં વિહિતં? યૂયં તસ્ય વિવેચનાં કુરુત|
20 for as for us we cannot refrain from speaking of the things which we have seen and heard.
વયં યદ્ અપશ્યામ યદશૃણુમ ચ તન્ન પ્રચારયિષ્યામ એતત્ કદાપિ ભવિતું ન શક્નોતિ|
21 But they, having further threatened them, let them go, finding no way how they might punish them, on account of the people, because all glorified God for what had taken place;
યદઘટત તદ્ દૃષ્ટા સર્વ્વે લોકા ઈશ્વરસ્ય ગુણાન્ અન્વવદન્ તસ્માત્ લોકભયાત્ તૌ દણ્ડયિતું કમપ્યુપાયં ન પ્રાપ્ય તે પુનરપિ તર્જયિત્વા તાવત્યજન્|
22 for the man on whom this sign of healing had taken place was above forty years old.
યસ્ય માનુષસ્યૈતત્ સ્વાસ્થ્યકરણમ્ આશ્ચર્ય્યં કર્મ્માક્રિયત તસ્ય વયશ્ચત્વારિંશદ્વત્સરા વ્યતીતાઃ|
23 And having been let go, they came to their own [company], and reported all that the chief priests and elders had said to them.
તતઃ પરં તૌ વિસૃષ્ટૌ સન્તૌ સ્વસઙ્ગિનાં સન્નિધિં ગત્વા પ્રધાનયાજકૈઃ પ્રાચીનલોકૈશ્ચ પ્રોક્તાઃ સર્વ્વાઃ કથા જ્ઞાપિતવન્તૌ|
24 And they, having heard [it], lifted up [their] voice with one accord to God, and said, Lord, thou art the God who made the heaven and the earth and the sea, and all that is in them;
તચ્છ્રુત્વા સર્વ્વ એકચિત્તીભૂય ઈશ્વરમુદ્દિશ્ય પ્રોચ્ચૈરેતત્ પ્રાર્થયન્ત, હે પ્રભો ગગણપૃથિવીપયોધીનાં તેષુ ચ યદ્યદ્ આસ્તે તેષાં સ્રષ્ટેશ્વરસ્ત્વં|
25 who hast said by the mouth of thy servant David, Why have [the] nations raged haughtily and [the] peoples meditated vain things?
ત્વં નિજસેવકેન દાયૂદા વાક્યમિદમ્ ઉવચિથ, મનુષ્યા અન્યદેશીયાઃ કુર્વ્વન્તિ કલહં કુતઃ| લોકાઃ સર્વ્વે કિમર્થં વા ચિન્તાં કુર્વ્વન્તિ નિષ્ફલાં|
26 The kings of the earth were there, and the rulers were gathered together against the Lord and against his Christ.
પરમેશસ્ય તેનૈવાભિષિક્તસ્ય જનસ્ય ચ| વિરુદ્ધમભિતિષ્ઠન્તિ પૃથિવ્યાઃ પતયઃ કુતઃ||
27 For in truth against thy holy servant Jesus, whom thou hadst anointed, both Herod and Pontius Pilate, with [the] nations, and peoples of Israel, have been gathered together in this city
ફલતસ્તવ હસ્તેન મન્ત્રણયા ચ પૂર્વ્વ યદ્યત્ સ્થિરીકૃતં તદ્ યથા સિદ્ધં ભવતિ તદર્થં ત્વં યમ્ અથિષિક્તવાન્ સ એવ પવિત્રો યીશુસ્તસ્ય પ્રાતિકૂલ્યેન હેરોદ્ પન્તીયપીલાતો
28 to do whatever thy hand and thy counsel had determined before should come to pass.
ઽન્યદેશીયલોકા ઇસ્રાયેલ્લોકાશ્ચ સર્વ્વ એતે સભાયામ્ અતિષ્ઠન્|
29 And now, Lord, look upon their threatenings, and give to thy bondmen with all boldness to speak thy word,
હે પરમેશ્વર અધુના તેષાં તર્જનં ગર્જનઞ્ચ શૃણુ;
30 in that thou stretchest out thy hand to heal, and that signs and wonders take place through the name of thy holy servant Jesus.
તથા સ્વાસ્થ્યકરણકર્મ્મણા તવ બાહુબલપ્રકાશપૂર્વ્વકં તવ સેવકાન્ નિર્ભયેન તવ વાક્યં પ્રચારયિતું તવ પવિત્રપુત્રસ્ય યીશો ર્નામ્ના આશ્ચર્ય્યાણ્યસમ્ભવાનિ ચ કર્મ્માણિ કર્ત્તુઞ્ચાજ્ઞાપય|
31 And when they had prayed, the place in which they were assembled shook, and they were all filled with the Holy Spirit, and spoke the word of God with boldness.
ઇત્થં પ્રાર્થનયા યત્ર સ્થાને તે સભાયામ્ આસન્ તત્ સ્થાનં પ્રાકમ્પત; તતઃ સર્વ્વે પવિત્રેણાત્મના પરિપૂર્ણાઃ સન્ત ઈશ્વરસ્ય કથામ્ અક્ષોભેણ પ્રાચારયન્|
32 And the heart and soul of the multitude of those that had believed were one, and not one said that anything of what he possessed was his own, but all things were common to them;
અપરઞ્ચ પ્રત્યયકારિલોકસમૂહા એકમનસ એકચિત્તીભૂય સ્થિતાઃ| તેષાં કેપિ નિજસમ્પત્તિં સ્વીયાં નાજાનન્ કિન્તુ તેષાં સર્વ્વાઃ સમ્પત્ત્યઃ સાધારણ્યેન સ્થિતાઃ|
33 and with great power did the apostles give witness of the resurrection of the Lord Jesus, and great grace was upon them all.
અન્યચ્ચ પ્રેરિતા મહાશક્તિપ્રકાશપૂર્વ્વકં પ્રભો ર્યીશોરુત્થાને સાક્ષ્યમ્ અદદુઃ, તેષુ સર્વ્વેષુ મહાનુગ્રહોઽભવચ્ચ|
34 For neither was there any one in want among them; for as many as were owners of lands or houses, selling them, brought the price of what was sold
તેષાં મધ્યે કસ્યાપિ દ્રવ્યન્યૂનતા નાભવદ્ યતસ્તેષાં ગૃહભૂમ્યાદ્યા યાઃ સમ્પત્તય આસન્ તા વિક્રીય
35 and laid it at the feet of the apostles; and distribution was made to each according as any one might have need.
તન્મૂલ્યમાનીય પ્રેરિતાનાં ચરણેષુ તૈઃ સ્થાપિતં; તતઃ પ્રત્યેકશઃ પ્રયોજનાનુસારેણ દત્તમભવત્|
36 And Joseph, who had been surnamed Barnabas by the apostles (which is, being interpreted, Son of consolation), a Levite, Cyprian by birth,
વિશેષતઃ કુપ્રોપદ્વીપીયો યોસિનામકો લેવિવંશજાત એકો જનો ભૂમ્યધિકારી, યં પ્રેરિતા બર્ણબ્બા અર્થાત્ સાન્ત્વનાદાયક ઇત્યુક્ત્વા સમાહૂયન્,
37 being possessed of land, having sold [it], brought the money and laid it at the feet of the apostles.
સ જનો નિજભૂમિં વિક્રીય તન્મૂલ્યમાનીય પ્રેરિતાનાં ચરણેષુ સ્થાપિતવાન્|
