Acts 16
1 And he came to Derbe and Lystra: and behold, a certain disciple was there, by name Timotheus, son of a Jewish believing woman, but [the] father a Greek,
పౌలో దర్బ్బీలుస్త్రానగరయోరుపస్థితోభవత్ తత్ర తీమథియనామా శిష్య ఏక ఆసీత్; స విశ్వాసిన్యా యిహూదీయాయా యోషితో గర్బ్భజాతః కిన్తు తస్య పితాన్యదేశీయలోకః|
2 who had a [good] testimony of the brethren in Lystra and Iconium.
స జనో లుస్త్రా-ఇకనియనగరస్థానాం భ్రాతృణాం సమీపేపి సుఖ్యాతిమాన్ ఆసీత్|
3 Him would Paul have go forth with him, and took [him and] circumcised him on account of the Jews who were in those places, for they all knew his father that he was a Greek.
పౌలస్తం స్వసఙ్గినం కర్త్తుం మతిం కృత్వా తం గృహీత్వా తద్దేశనివాసినాం యిహూదీయానామ్ అనురోధాత్ తస్య త్వక్ఛేదం కృతవాన్ యతస్తస్య పితా భిన్నదేశీయలోక ఇతి సర్వ్వైరజ్ఞాయత|
4 And as they passed through the cities they instructed them to observe the decrees determined on by the apostles and elders who were in Jerusalem.
తతః పరం తే నగరే నగరే భ్రమిత్వా యిరూశాలమస్థైః ప్రేరితై ర్లోకప్రాచీనైశ్చ నిరూపితం యద్ వ్యవస్థాపత్రం తదనుసారేణాచరితుం లోకేభ్యస్తద్ దత్తవన్తః|
5 The assemblies therefore were confirmed in the faith, and increased in number every day.
తేనైవ సర్వ్వే ధర్మ్మసమాజాః ఖ్రీష్టధర్మ్మే సుస్థిరాః సన్తః ప్రతిదినం వర్ద్ధితా అభవన్|
6 And having passed through Phrygia and the Galatian country, having been forbidden by the Holy Spirit to speak the word in Asia,
తేషు ఫ్రుగియాగాలాతియాదేశమధ్యేన గతేషు సత్సు పవిత్ర ఆత్మా తాన్ ఆశియాదేశే కథాం ప్రకాశయితుం ప్రతిషిద్ధవాన్|
7 having come down to Mysia, they attempted to go to Bithynia, and the Spirit of Jesus did not allow them;
తథా ముసియాదేశ ఉపస్థాయ బిథునియాం గన్తుం తైరుద్యోగే కృతే ఆత్మా తాన్ నాన్వమన్యత|
8 and having passed by Mysia they descended to Troas.
తస్మాత్ తే ముసియాదేశం పరిత్యజ్య త్రోయానగరం గత్వా సముపస్థితాః|
9 And a vision appeared to Paul in the night: There was a certain Macedonian man, standing and beseeching him, and saying, Pass over into Macedonia and help us.
రాత్రౌ పౌలః స్వప్నే దృష్టవాన్ ఏకో మాకిదనియలోకస్తిష్ఠన్ వినయం కృత్వా తస్మై కథయతి, మాకిదనియాదేశమ్ ఆగత్యాస్మాన్ ఉపకుర్వ్వితి|
10 And when he had seen the vision, immediately we sought to go forth to Macedonia, concluding that the Lord had called us to announce to them the glad tidings.
తస్యేత్థం స్వప్నదర్శనాత్ ప్రభుస్తద్దేశీయలోకాన్ ప్రతి సుసంవాదం ప్రచారయితుమ్ అస్మాన్ ఆహూయతీతి నిశ్చితం బుద్ధ్వా వయం తూర్ణం మాకిదనియాదేశం గన్తుమ్ ఉద్యోగమ్ అకుర్మ్మ|
11 Having sailed therefore away from Troas, we went in a straight course to Samothracia, and on the morrow to Neapolis,
తతః పరం వయం త్రోయానగరాద్ ప్రస్థాయ ఋజుమార్గేణ సామథ్రాకియోపద్వీపేన గత్వా పరేఽహని నియాపలినగర ఉపస్థితాః|
12 and thence to Philippi, which is [the] first city of that part of Macedonia, a colony. And we were staying in that city certain days.
తస్మాద్ గత్వా మాకిదనియాన్తర్వ్వర్త్తి రోమీయవసతిస్థానం యత్ ఫిలిపీనామప్రధాననగరం తత్రోపస్థాయ కతిపయదినాని తత్ర స్థితవన్తః|
13 And on the sabbath day we went outside the gate by the river, where it was the custom for prayer to be, and we sat down and spoke to the women who had assembled.
విశ్రామవారే నగరాద్ బహి ర్గత్వా నదీతటే యత్ర ప్రార్థనాచార ఆసీత్ తత్రోపవిశ్య సమాగతా నారీః ప్రతి కథాం ప్రాచారయామ|
14 And a certain woman, by name Lydia, a seller of purple, of the city of Thyatira, who worshipped God, heard; whose heart the Lord opened to attend to the things spoken by Paul.
తతః థుయాతీరానగరీయా ధూషరామ్బరవిక్రాయిణీ లుదియానామికా యా ఈశ్వరసేవికా యోషిత్ శ్రోత్రీణాం మధ్య ఆసీత్ తయా పౌలోక్తవాక్యాని యద్ గృహ్యన్తే తదర్థం ప్రభుస్తస్యా మనోద్వారం ముక్తవాన్|
15 And when she had been baptised and her house, she besought [us], saying, If ye have judged me to be faithful to the Lord, come into my house and abide [there]. And she constrained us.
అతః సా యోషిత్ సపరివారా మజ్జితా సతీ వినయం కృత్వా కథితవతీ, యుష్మాకం విచారాద్ యది ప్రభౌ విశ్వాసినీ జాతాహం తర్హి మమ గృహమ్ ఆగత్య తిష్ఠత| ఇత్థం సా యత్నేనాస్మాన్ అస్థాపయత్|
16 And it came to pass as we were going to prayer that a certain female slave, having a spirit of Python, met us, who brought much profit to her masters by prophesying.
యస్యా గణనయా తదధిపతీనాం బహుధనోపార్జనం జాతం తాదృశీ గణకభూతగ్రస్తా కాచన దాసీ ప్రార్థనాస్థానగమనకాల ఆగత్యాస్మాన్ సాక్షాత్ కృతవతీ|
17 She, having followed Paul and us, cried saying, These men are bondmen of the Most High God, who announce to you [the] way of salvation.
సాస్మాకం పౌలస్య చ పశ్చాద్ ఏత్య ప్రోచ్చైః కథామిమాం కథితవతీ, మనుష్యా ఏతే సర్వ్వోపరిస్థస్యేశ్వరస్య సేవకాః సన్తోఽస్మాన్ ప్రతి పరిత్రాణస్య మార్గం ప్రకాశయన్తి|
18 And this she did many days. And Paul, being distressed, turned, and said to the spirit, I enjoin thee in the name of Jesus Christ to come out of her. And it came out the same hour.
సా కన్యా బహుదినాని తాదృశమ్ అకరోత్ తస్మాత్ పౌలో దుఃఖితః సన్ ముఖం పరావర్త్య తం భూతమవదద్, అహం యీశుఖ్రీష్టస్య నామ్నా త్వామాజ్ఞాపయామి త్వమస్యా బహిర్గచ్ఛ; తేనైవ తత్క్షణాత్ స భూతస్తస్యా బహిర్గతః|
19 And her masters, seeing that the hope of their gains was gone, having seized Paul and Silas, dragged [them] into the market before the magistrates;
తతః స్వేషాం లాభస్య ప్రత్యాశా విఫలా జాతేతి విలోక్య తస్యాః ప్రభవః పౌలం సీలఞ్చ ధృత్వాకృష్య విచారస్థానేఽధిపతీనాం సమీపమ్ ఆనయన్|
20 and having brought them up to the praetors, said, These men utterly trouble our city, being Jews,
తతః శాసకానాం నికటం నీత్వా రోమిలోకా వయమ్ అస్మాకం యద్ వ్యవహరణం గ్రహీతుమ్ ఆచరితుఞ్చ నిషిద్ధం,
21 and announce customs which it is not lawful for us to receive nor practise, being Romans.
ఇమే యిహూదీయలోకాః సన్తోపి తదేవ శిక్షయిత్వా నగరేఽస్మాకమ్ అతీవ కలహం కుర్వ్వన్తి,
22 And the crowd rose up too against them; and the praetors, having torn off their clothes, commanded to scourge [them].
ఇతి కథితే సతి లోకనివహస్తయోః ప్రాతికూల్యేనోదతిష్ఠత్ తథా శాసకాస్తయో ర్వస్త్రాణి ఛిత్వా వేత్రాఘాతం కర్త్తుమ్ ఆజ్ఞాపయన్|
23 And having laid many stripes upon them they cast [them] into prison, charging the jailor to keep them safely;
అపరం తే తౌ బహు ప్రహార్య్య త్వమేతౌ కారాం నీత్వా సావధానం రక్షయేతి కారారక్షకమ్ ఆదిశన్|
24 who, having received such a charge, cast them into the inner prison, and secured their feet to the stocks.
ఇత్థమ్ ఆజ్ఞాం ప్రాప్య స తావభ్యన్తరస్థకారాం నీత్వా పాదేషు పాదపాశీభి ర్బద్ధ్వా స్థాపితావాన్|
25 And at midnight Paul and Silas, in praying, were praising God with singing, and the prisoners listened to them.
అథ నిశీథసమయే పౌలసీలావీశ్వరముద్దిశ్య ప్రాథనాం గానఞ్చ కృతవన్తౌ, కారాస్థితా లోకాశ్చ తదశృణ్వన్
26 And suddenly there was a great earthquake, so that the foundations of the prison shook, and all the doors were immediately opened, and the bonds of all loosed.
తదాకస్మాత్ మహాన్ భూమికమ్పోఽభవత్ తేన భిత్తిమూలేన సహ కారా కమ్పితాభూత్ తత్క్షణాత్ సర్వ్వాణి ద్వారాణి ముక్తాని జాతాని సర్వ్వేషాం బన్ధనాని చ ముక్తాని|
27 And the jailor being awakened out of his sleep, and seeing the doors of the prison opened, having drawn a sword was going to kill himself, thinking the prisoners had fled.
అతఏవ కారారక్షకో నిద్రాతో జాగరిత్వా కారాయా ద్వారాణి ముక్తాని దృష్ట్వా బన్దిలోకాః పలాయితా ఇత్యనుమాయ కోషాత్ ఖఙ్గం బహిః కృత్వాత్మఘాతం కర్త్తుమ్ ఉద్యతః|
28 But Paul called out with a loud voice, saying, Do thyself no harm, for we are all here.
కిన్తు పౌలః ప్రోచ్చైస్తమాహూయ కథితవాన్ పశ్య వయం సర్వ్వేఽత్రాస్మహే, త్వం నిజప్రాణహింసాం మాకార్షీః|
29 And having asked for lights, he rushed in, and, trembling, fell down before Paul and Silas.
తదా ప్రదీపమ్ ఆనేతుమ్ ఉక్త్వా స కమ్పమానః సన్ ఉల్లమ్ప్యాభ్యన్తరమ్ ఆగత్య పౌలసీలయోః పాదేషు పతితవాన్|
30 And leading them out said, Sirs, what must I do that I may be saved?
పశ్చాత్ స తౌ బహిరానీయ పృష్టవాన్ హే మహేచ్ఛౌ పరిత్రాణం ప్రాప్తుం మయా కిం కర్త్తవ్యం?
31 And they said, Believe on the Lord Jesus and thou shalt be saved, thou and thy house.
పశ్చాత్ తౌ స్వగృహమానీయ తయోః సమ్ముఖే ఖాద్యద్రవ్యాణి స్థాపితవాన్ తథా స స్వయం తదీయాః సర్వ్వే పరివారాశ్చేశ్వరే విశ్వసన్తః సానన్దితా అభవన్|
32 And they spoke to him the word of the Lord, with all that were in his house.
తస్మై తస్య గృహస్థితసర్వ్వలోకేభ్యశ్చ ప్రభోః కథాం కథితవన్తౌ|
33 And he took them the same hour of the night and washed [them] from their stripes; and was baptised, he and all his straightway.
తథా రాత్రేస్తస్మిన్నేవ దణ్డే స తౌ గృహీత్వా తయోః ప్రహారాణాం క్షతాని ప్రక్షాలితవాన్ తతః స స్వయం తస్య సర్వ్వే పరిజనాశ్చ మజ్జితా అభవన్|
34 And having brought them into his house he laid the table [for them], and rejoiced with all his house, having believed in God.
పశ్చాత్ తౌ స్వగృహమానీయ తయోః సమ్ముఖే ఖాద్యద్రవ్యాణి స్థాపితవాన్ తథా స స్వయం తదీయాః సర్వ్వే పరివారాశ్చేశ్వరే విశ్వసన్తః సానన్దితా అభవన్|
35 And when it was day, the praetors sent the lictors, saying, Let those men go.
దిన ఉపస్థితే తౌ లోకౌ మోచయేతి కథాం కథయితుం శాసకాః పదాతిగణం ప్రేషితవన్తః|
36 And the jailor reported these words to Paul: The praetors have sent that ye may be let go. Now therefore go out and depart in peace.
తతః కారారక్షకః పౌలాయ తాం వార్త్తాం కథితవాన్ యువాం త్యాజయితుం శాసకా లోకాన ప్రేషితవన్త ఇదానీం యువాం బహి ర్భూత్వా కుశలేన ప్రతిష్ఠేతాం|
37 But Paul said to them, Having beaten us publicly uncondemned, us who are Romans, they have cast us into prison, and now they thrust us out secretly? no, indeed, but let them come themselves and bring us out.
కిన్తు పౌలస్తాన్ అవదత్ రోమిలోకయోరావయోః కమపి దోషమ్ న నిశ్చిత్య సర్వ్వేషాం సమక్షమ్ ఆవాం కశయా తాడయిత్వా కారాయాం బద్ధవన్త ఇదానీం కిమావాం గుప్తం విస్త్రక్ష్యన్తి? తన్న భవిష్యతి, స్వయమాగత్యావాం బహిః కృత్వా నయన్తు|
38 And the lictors reported these words to the praetors. And they were afraid when they heard they were Romans.
తదా పదాతిభిః శాసకేభ్య ఏతద్వార్త్తాయాం కథితాయాం తౌ రోమిలోకావితి కథాం శ్రుత్వా తే భీతాః
39 And they came and besought them, and having brought them out, asked them to go out of the city.
సన్తస్తయోః సన్నిధిమాగత్య వినయమ్ అకుర్వ్వన్ అపరం బహిః కృత్వా నగరాత్ ప్రస్థాతుం ప్రార్థితవన్తః|
40 And having gone out of the prison, they came to Lydia; and having seen the brethren, they exhorted them and went away.
తతస్తౌ కారాయా నిర్గత్య లుదియాయా గృహం గతవన్తౌ తత్ర భ్రాతృగణం సాక్షాత్కృత్య తాన్ సాన్త్వయిత్వా తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రస్థితౌ|
