< Acts 14 >

1 And it came to pass in Iconium that they entered together into the synagogue of the Jews, and so spake that a great multitude of both Jews and Greeks believed.
Ug didto sa Iconio sila nanagkuyog sa pagsulod sa sinagoga sa mga Judio, ug sa ingon misulti sila nga tungod niana nanagpanoo ang usa ka dakung panon sa katawhan, sa mga Judio ug sa mga Gresyanhon.
2 But the Jews who did not believe stirred up the minds of [those of] the nations and made [them] evil-affected against the brethren.
Apan ang mga Judio nga wala motoo mihulhog sa mga Gentil, ug ilang gisugniban kini sila sa pagkasilag batok sa mga kaigsoonan.
3 They stayed therefore a good while, speaking boldly, [confiding] in the Lord, who gave witness to the word of his grace, giving signs and wonders to be done by their hands.
Ug busa mipabilin sila didto sa hataas nga panahon, nga sa walay kokahadlok nanagsulti sila alang sa Ginoo, ni kinsa gipanghimatud-an ang mga pulong sa iyang grasya diha sa iyang pagtugot nga ang mga ilhanan ug mga kahibulongan mangahimo pinaagi sa ilang mga kamot.
4 And the multitude of the city was divided, and some were with the Jews and some with the apostles.
Apan ang mga tawo sa siyudad nabahin; ang uban midapig sa mga Judio, ug ang uban midapig sa mga apostoles.
5 And when an assault was making, both of [those of] the nations and [the] Jews with their rulers, to use [them] ill and stone them,
Ug sa diha nay lihok sa mga Gentil ug mga Judio, uban sa ilang mga punoan, sa pagdagmal ug pagbato kanila,
6 they, being aware of it, fled to the cities of Lycaonia, Lystra and Derbe, and the surrounding country,
kini ilang nasayran ug sila mikalagiw ngadto sa Listra ug Derbe, mga siyudad sa Licaonia, ug ngadto sa kayutaan nga kasikbit.
7 and there they were announcing the glad tidings.
Ug didto ilang gimantala ang Maayong Balita.
8 And a certain man in Lystra, impotent in his feet, sat, [being] lame from his mother's womb, who had never walked.
Ug sa Listra didtoy naglingkod nga usa ka tawo nga walay umoy sa iyang mga tiil; siya bakul gikan pa sa iyang pagkahimugso nga tungod niana wala gayud siya makalakaw sukad masukad.
9 This [man] heard Paul speaking, who, fixing his eyes on him, and seeing that he had faith to be healed,
Siya naminaw kang Pablo nga nagsulti; ug si Pablo, sa nagtutok kaniya ug sa naila niya nga siya may pagtoo aron mamaayo siya,
10 said with a loud voice, Rise up straight upon thy feet: and he sprang up and walked.
miingon kaniya sa makusog nga tingog, "Itindog ang imong mga tiil ug tumul-id ka." Ug siya miugpo ug milakaw.
11 But the crowds, who saw what Paul had done, lifted up their voices in Lycaonian, saying, The gods, having made themselves like men, are come down to us.
Ug sa pagkakita sa mga tawo sa gibuhat ni Pablo, sila misinggit nga nanag-ingon sa pinulongan nga Licaoniyanhon, "Ang mga dios nanganaug dinhi kanato sa dagway sa mga tawo!"
12 And they called Barnabas Jupiter, and Paul Mercury, because he took the lead in speaking.
Ug si Bernabe ilang ginganlan si Zeus, ug si Pablo ilang ginganlan si Hermes tungod kay siya mao man ang pangulo sa sinultihay.
13 And the priest of Jupiter who was before the city, having brought bulls and garlands to the gates, would have done sacrifice along with the crowds.
Ug ang sacerdote ni Zeus, kinsang templo diha sa atbang sa siyudad, nagdalag mga baka nga toro ug mga purongpurong ngadto sa ganghaan, ug siya uban sa mga tawo buot unta modulot ug mga halad ngadto kanila.
14 But the apostles Barnabas and Paul, having heard [it], rent their garments, and rushed out to the crowd, crying
Apan sa pagkadungog niini sa mga apostoles, ni Bernabe ug ni Pablo, gipanggisi nila ang ilang mga bisti ug midalagan sila ngadto sa katawhan, nanagsinggit ug nanag-ingon,
15 and saying, Men, why do ye these things? We also are men of like passions with you, preaching to you to turn from these vanities to the living God, who made the heaven, and the earth, and the sea, and all things in them;
"Mga tawo, nganong nagabuhat kamo niini? Kami usab mga tawo, nga sama ra kaninyog kinaiya. Ug kami nagamantala kaninyo sa Maayong Balita, nga gikan niining maong mga kakawangan kinahanglan managpangliso kamo ngadto sa buhing Dios nga maoy nagbuhat sa langit ug sa yuta ug sa dagat ug sa tanang butang diha kanila.
16 who in the past generations suffered all the nations to go in their own ways,
Sa miaging kapanahonan iyang gipasagdan ang tanang kanasuran sa paglakaw sa ilang kaugalingong mga dalan;
17 though indeed he did not leave himself without witness, doing good, and giving to you from heaven rain and fruitful seasons, filling your hearts with food and gladness.
ngani wala niya itugot nga dili kapanghimatud-an ang iyang kaugalingon, sanglit gibuhat man niya ang maayo, ug gihatagan niya kamog ulan gikan sa langit ug kapanahonan nga makapabunga, ug ang inyong mga kasingkasing nabuhong sa pagkaon ug sa kalipay."
18 And saying these things, they with difficulty kept the crowds from sacrificing to them.
Bisan pa sa maong mga pulong, diriyot wala nila kapugngi ang mga tawo sa pagdulot kanilag mga halad.
19 But there came Jews from Antioch and Iconium, and having persuaded the crowds and stoned Paul, drew him out of the city, supposing him to have died.
Apan dihay mga Judio nga nangabut didto gikan sa Antioquia ug sa Iconio; ug sa nadani nila ang mga tawo, si Pablo ilang gipanagbato ug ilang giguyod paingon sa gawas sa siyudad, sa pagdahum nga siya patay na.
20 But while the disciples encircled him, he rose up and entered into the city. And on the morrow he went away with Barnabas to Derbe.
Apan sa gialirongan siya sa mga tinun-an, siya mibangon ug misulod balik sa siyudad; ug sa pagkasunod nga adlaw siya milakaw uban kang Bernabe padulong sa Derbe.
21 And having announced the glad tidings to that city, and having made many disciples, they returned to Lystra, and Iconium, and Antioch,
Ug sa nakamantala na sila sa Maayong Balita didto sa maong siyudad ug nakadanig daghang mga kinabig, sila namalik ngadto sa Listra ug sa Iconio ug sa Antioquia,
22 establishing the souls of the disciples, exhorting them to abide in the faith, and that through many tribulations we must enter into the kingdom of God.
nga nanagpalig-on sa mga kalag sa mga tinun-an ug nanagmaymay kanila sa pagpadayon sa pagtoo ug nanag-ingon nga kinahanglan managsulod kita sa gingharian sa Dios pinaagi sa daghang mga kasakit.
23 And having chosen them elders in each assembly, having prayed with fastings, they committed them to the Lord, on whom they had believed.
Ug sa gikatudlo na nila ang mga anciano alang kanila diha sa matag-iglesia, ug sa nakaampo na uban sa pagpuasa, ilang gitugyan sila ngadto sa Ginoo nga ilang gitoohan.
24 And having passed through Pisidia they came to Pamphylia,
Ug unya milatas sila sa Pisidia ug miabut sa Panfilia.
25 and having spoken the word in Perga, they came down to Attalia;
Ug tapus makamantala sa pulong didto sa Perge, sila milugsong ngadto sa Atalia;
26 and thence they sailed away to Antioch, whence they had been committed to the grace of God for the work which they had fulfilled.
ug gikan didto manakayan sila balik sa Antioquia, diin didto sila kaniadto ikatugyan sa grasya sa Dios alang sa bulohaton nga karon ila nang natapus.
27 And having arrived, and having brought together the assembly, they related to them all that God had done with them, and that he had opened a door of faith to the nations.
Ug sa pag-abut nila didto, ilang gitigum ang iglesia ug gisuginlan sa tanang gibuhat sa Dios sa iyang pagpakig-uban kanila, ug giunsa niya sa pag-ablig pultahan sa pagtoo ngadto sa mga Gentil.
28 And they stayed no little time with the disciples.
Ug sila nanagpabilin uban sa mga tinun-an sulod sa hataas nga panahon.

< Acts 14 >