2 Corinthians 8
1 But we make known to you, brethren, the grace of God bestowed in the assemblies of Macedonia;
เห ภฺราตร: , มากิทนิยาเทศสฺถาสุ สมิติษุ ปฺรกาศิโต ย อีศฺวรสฺยานุคฺรหสฺตมหํ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยามิฯ
2 that in a great trial of affliction the abundance of their joy and their deep poverty has abounded to the riches of their [free-hearted] liberality.
วสฺตุโต พหุเกฺลศปรีกฺษาสมเย เตษำ มหานนฺโท'ตีวทีนตา จ วทานฺยตายา: ปฺรจุรผลมฺ อผลยตำฯ
3 For according to [their] power, I bear witness, and beyond [their] power, [they were] willing of their own accord,
เต เสฺวจฺฉยา ยถาศกฺติ กิญฺจาติศกฺติ ทาน อุทฺยุกฺตา อภวนฺ อิติ มยา ปฺรมาณีกฺริยเตฯ
4 begging of us with much entreaty [to give effect to] the grace and fellowship of the service which [was to be rendered] to the saints.
วยญฺจ ยตฺ ปวิตฺรโลเกภฺยเสฺตษำ ทานมฺ อุปการารฺถกมฺ อํศนญฺจ คฺฤหฺลามสฺตทฺ พหุนุนเยนาสฺมานฺ ปฺรารฺถิตวนฺต: ฯ
5 And not according as we hoped, but they gave themselves first to the Lord, and to us by God's will.
วยํ ยาทฺฤกฺ ปฺรไตฺย×กฺษามหิ ตาทฺฤคฺ อกฺฤตฺวา เต'เคฺร ปฺรภเว ตต: ปรมฺ อีศฺวรเสฺยจฺฉยาสฺมภฺยมปิ สฺวานฺ นฺยเวทยนฺฯ
6 So that we begged Titus that, according as he had before begun, so he would also complete as to you this grace also;
อโต เหโตสฺตฺวํ ยถารพฺธวานฺ ตไถว กรินฺถินำ มเธฺย'ปิ ตทฺ ทานคฺรหณํ สาธเยติ ยุษฺมานฺ อธิ วยํ ตีตํ ปฺรารฺถยามหิฯ
7 but even as ye abound in every way, in faith, and word, and knowledge, and all diligence, and in love from you to us, that ye may abound in this grace also.
อโต วิศฺวาโส วากฺปฏุตา ชฺญานํ สรฺโวฺวตฺสาโห 'สฺมาสุ เปฺรม ไจไต รฺคุไณ รฺยูยํ ยถาปรานฺ อติเศเธฺว ตไถไวเตน คุเณนาปฺยติเศธฺวํฯ
8 I do not speak as commanding [it], but through the zeal of others, and proving the genuineness of your love.
เอตทฺ อหมฺ อาชฺญยา กถยามีติ นหิ กินฺตฺวเนฺยษามฺ อุตฺสาหการณาทฺ ยุษฺมากมปิ เปฺรมฺน: สารลฺยํ ปรีกฺษิตุมิจฺฉตา มไยตตฺ กถฺยเตฯ
9 For ye know the grace of our Lord Jesus Christ, that for your sakes he, being rich, became poor, in order that ye by his poverty might be enriched.
ยูยญฺจาสฺมตฺปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺยานุคฺรหํ ชานีถ ยตสฺตสฺย นิรฺธนเตฺวน ยูยํ ยทฺ ธนิโน ภวถ ตทรฺถํ ส ธนี สนฺนปิ ยุษฺมตฺกฺฤเต นิรฺธโน'ภวตฺฯ
10 And I give [my] opinion in this, for this is profitable for you who began before, not only to do, but also to be willing, a year ago.
เอตสฺมินฺ อหํ ยุษฺมานฺ สฺววิจารํ ชฺญาปยามิฯ คตํ สํวตฺสรมฺ อารภฺย ยูยํ เกวลํ กรฺมฺม กรฺตฺตํ ตนฺนหิ กินฺตฺวิจฺฉุกตำ ปฺรกาศยิตุมปฺยุปากฺราภฺยธฺวํ ตโต เหโต รฺยุษฺมตฺกฺฤเต มม มนฺตฺรณา ภทฺราฯ
11 But now also complete the doing of it; so that as [there was] the readiness to be willing, so also to complete out of what ye have.
อโต 'ธุนา ตตฺกรฺมฺมสาธนํ ยุษฺมาภิ: กฺริยตำ เตน ยทฺวทฺ อิจฺฉุกตายามฺ อุตฺสาหสฺตทฺวทฺ เอไกกสฺย สมฺปทนุสาเรณ กรฺมฺมสาธนมฺ อปิ ชนิษฺยเตฯ
12 For if the readiness be there, [a man is] accepted according to what he may have, not according to what he has not.
ยสฺมินฺ อิจฺฉุกตา วิทฺยเต เตน ยนฺน ธารฺยฺยเต ตสฺมาตฺ โส'นุคฺฤหฺยต อิติ นหิ กินฺตุ ยทฺ ธารฺยฺยเต ตสฺมาเทวฯ
13 For [it is] not in order that there may be ease for others, and for you distress,
ยต อิตเรษำ วิราเมณ ยุษฺมากญฺจ เกฺลเศน ภวิตวฺยํ ตนฺนหิ กินฺตุ สมตไยวฯ
14 but [on the principle] of equality; in the present time your abundance for their lack, that their abundance may be for your lack, so that there should be equality.
วรฺตฺตมานสมเย ยุษฺมากํ ธนาธิเกฺยน เตษำ ธนนฺยูนตา ปูรยิตวฺยา ตสฺมาตฺ เตษามปฺยาธิเกฺยน ยุษฺมากํ นฺยูนตา ปูรยิษฺยเต เตน สมตา ชนิษฺยเตฯ
15 According as it is written, He who [gathered] much had no excess, and he who [gathered] little was nothing short.
ตเทว ศาสฺเตฺร'ปิ ลิขิตมฺ อาเสฺต ยถา, เยนาธิกํ สํคฺฤหีตํ ตสฺยาธิกํ นาภวตฺ เยน จาลฺปํ สํคฺฤหีตํ ตสฺยาลฺปํ นาภวตฺฯ
16 But thanks [be] to God, who gives the same diligent zeal for you in the heart of Titus.
ยุษฺมากํ หิตาย ตีตสฺย มนสิ ย อีศฺวร อิมมฺ อุโทฺยคํ ชนิตวานฺ ส ธโนฺย ภวตุฯ
17 For he received indeed the entreaty, but, being full of zeal, he went of his own accord to you;
ตีโต'สฺมากํ ปฺรารฺถนำ คฺฤหีตวานฺ กิญฺจ สฺวยมฺ อุทฺยุกฺต: สนฺ เสฺวจฺฉยา ยุษฺมตฺสมีปํ คตวานฺฯ
18 but we have sent with him the brother whose praise [is] in the glad tidings through all the assemblies;
เตน สห โย'ปร เอโก ภฺราตาสฺมาภิ: เปฺรษิต: สุสํวาทาตฺ ตสฺย สุขฺยาตฺยา สรฺวฺวา: สมิตโย วฺยาปฺตา: ฯ
19 and not only [so], but [is] also chosen by the assemblies as our fellow-traveller with this grace, ministered by us to the glory of the Lord himself, and [a witness of] our readiness;
ปฺรโภ เรฺคารวาย ยุษฺมากมฺ อิจฺฉุกตาไย จ ส สมิติภิเรตไสฺย ทานเสวาไย อสฺมากํ สงฺคิเตฺว นฺยโยชฺยตฯ
20 avoiding this, that any one should blame us in this abundance [which is] administered by us;
ยโต ยา มโหปายนเสวาสฺมาภิ รฺวิธียเต ตามธิ วยํ ยตฺ เกนาปิ น นินฺทฺยามเห ตทรฺถํ ยตามเหฯ
21 for we provide for things honest, not only before [the] Lord, but also before men.
ยต: เกวลํ ปฺรโภ: สากฺษาตฺ ตนฺนหิ กินฺตุ มานวานามปิ สากฺษาตฺ สทาจารํ กรฺตฺตุมฺ อาโลจามเหฯ
22 And we have sent with them our brother whom we have often proved to be of diligent zeal in many things, and now more diligently zealous through the great confidence [he has] as to you.
ตาภฺยำ สหาปร เอโก โย ภฺราตาสฺมาภิ: เปฺรษิต: โส'สฺมาภิ รฺพหุวิษเยษุ พหวารานฺ ปรีกฺษิต อุโทฺยคีว ปฺรกาศิตศฺจ กินฺตฺวธุนา ยุษฺมาสุ ทฺฤฒวิศฺวาสาตฺ ตโสฺยตฺสาโห พหุ ววฺฤเธฯ
23 Whether as regards Titus, [he is] my companion and fellow-labourer in your behalf; or our brethren, [they are] deputed messengers of assemblies, Christ's glory.
ยทิ กศฺจิตฺ ตีตสฺย ตตฺตฺวํ ชิชฺญาสเต ตรฺหิ ส มม สหภาคี ยุษฺมนฺมเธฺย สหการี จ, อปรโย รฺภฺราโตฺรสฺตตฺตฺวํ วา ยทิ ชิชฺญาสเต ตรฺหิ เตา สมิตีนำ ทูเตา ขฺรีษฺฏสฺย ปฺรติพิมฺเพา เจติ เตน ชฺญายตำฯ
24 Shew therefore to them, before the assemblies, the proof of your love, and of our boasting about you.
อโต เหโต: สมิตีนำ สมกฺษํ ยุษฺมตฺเปฺรมฺโน'สฺมากํ ศฺลาฆายาศฺจ ปฺรามาณฺยํ ตานฺ ปฺรติ ยุษฺมาภิ: ปฺรกาศยิตวฺยํฯ
