Psalms 95

1 The Praise of a Canticle, of David himself. Come, let us exult in the Lord. Let us shout joyfully to God, our Savior.

Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

2 Let us anticipate his presence with confession, and let us sing joyfully to him with psalms.

Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

3 For the Lord is a great God and a great King over all gods.

PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

4 For in his hand are all the limits of the earth, and the heights of the mountains are his.

W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

5 For the sea is his, and he made it, and his hands formed the dry land.

Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

6 Come, let us adore and fall prostrate, and let us weep before the Lord who made us.

Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

7 For he is the Lord our God, and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.

On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

8 If today you hear his voice, harden not your hearts:

Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

9 as in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness, where your fathers tempted me; they tested me, though they had seen my works.

Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

10 For forty years, I was offended by that generation, and I said: These have always strayed in heart.

Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

11 And these have not known my ways. So I swore in my wrath: They shall not enter into my rest.

Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.