Psalms 95

1 The Praise of a Canticle, of David himself. Come, let us exult in the Lord. Let us shout joyfully to God, our Savior.

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

2 Let us anticipate his presence with confession, and let us sing joyfully to him with psalms.

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

3 For the Lord is a great God and a great King over all gods.

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

4 For in his hand are all the limits of the earth, and the heights of the mountains are his.

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

5 For the sea is his, and he made it, and his hands formed the dry land.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

6 Come, let us adore and fall prostrate, and let us weep before the Lord who made us.

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

7 For he is the Lord our God, and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

8 If today you hear his voice, harden not your hearts:

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

9 as in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness, where your fathers tempted me; they tested me, though they had seen my works.

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

10 For forty years, I was offended by that generation, and I said: These have always strayed in heart.

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

11 And these have not known my ways. So I swore in my wrath: They shall not enter into my rest.

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.