Psalms 78
1 The understanding of Asaph. O my people, attend to my law. Incline your ears to the words of my mouth.
Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
2 I will open my mouth in parables. I will speak about concepts that are from the beginning.
Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
3 We have heard and known such great things, as our fathers have described to us.
Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
4 These things have not been hidden from their sons in any generation: declaring the praises of the Lord, and his virtues, and the wonders that he has done.
Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
5 And he has received testimony with Jacob, and he has set a law within Israel. Such great things, he has commanded our fathers, so as to make these things known to their sons,
Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
6 so that another generation might know them, and so that the sons, who will be born and who will grow up, shall describe them to their sons.
Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
7 So then, may they put their hope in God, and may they not forget the works of God, and may they seek his commandments.
Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
8 May they not become like their fathers, a perverse and exasperating generation: a generation that does not straighten their heart and whose spirit is not trustworthy with God.
Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
9 The sons of Ephraim, who bend and shoot the bow, have been turned back in the day of battle.
Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
10 They have not kept the covenant of God. And they were not willing to walk in his law.
Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
11 And they have been forgetful of his benefits, and of his miracle, which he revealed to them.
Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
12 He performed miracles in the sight of their fathers, in the land of Egypt, in the field of Tanis.
Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
13 He broke the sea and he led them through. And he stationed the waters, as if in a vessel.
Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
14 And he led them with a cloud by day, and with illumination by fire throughout the night.
Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
15 He broke through the rock in the wasteland, and he gave them to drink, as if from the great abyss.
Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
16 He brought forth water from the rock, and he conducted the waters, as if they were rivers.
Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
17 And yet, they continued to sin against him. In a waterless place, they provoked the Most High with resentment.
Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
18 And they tempted God in their hearts, by asking for food according to their desires.
İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
19 And they spoke badly about God. They said, “Would God be able to prepare a table in the desert?
Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
20 He struck the rock, and so waters flowed and the torrents flooded, but would even he be able to provide bread, or provide a table, for his people?”
Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
21 Therefore, the Lord heard, and he was dismayed, and a fire was kindled within Jacob, and an anger ascended into Israel.
Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
22 For they neither put their trust in God, nor did they hope in his salvation.
Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
23 And he commanded the clouds from above, and he opened the doors of heaven.
Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
24 And he rained down manna upon them to eat, and he gave them the bread of heaven.
Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
25 Man ate the bread of Angels. He sent them provisions in abundance.
İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
26 He transferred the south wind from heaven, and, in his virtue, he brought in the Southwest wind.
Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
27 And he rained down flesh upon them, as if it were dust, and feathered birds, as if they were the sand of the sea.
Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
28 And they fell down in the midst of their camp, encircling their tabernacles.
Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
29 And they ate until they were greatly satisfied, and he brought to them according to their desires.
Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
30 They were not cheated out of what they wanted. Their food was still in their mouth,
Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
31 and then the wrath of God came upon them. And he slew the fat ones among them, and he impeded the elect of Israel.
Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
32 In all these things, they continued to sin, and they were not trustworthy with his miracles.
Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
33 And their days faded away into vanity, and their years with haste.
Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
34 When he slew them, then they sought him. And they returned, and they drew near to him in the early morning.
Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
35 And they were mindful that God is their helper and that the Most High God is their redeemer.
Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
36 And they chose him with their mouth, and then they lied to him with their tongue.
Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
37 For their heart was not upright with him, nor have they been living faithfully in his covenant.
Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
38 Yet he is merciful, and he will pardon their sins. And he will not destroy them. And he has abundantly turned aside his own wrath. And he did not enflame his wrath entirely.
Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
39 And he remembered that they are flesh: with a spirit that goes forth and does not return.
Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
40 How often did they provoke him in the desert and stir him to wrath in a waterless place?
Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
41 And they turned back and tempted God, and they exasperated the Holy One of Israel.
Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
42 They did not remember his hand, in the day that he redeemed them from the hand of the one troubling them.
Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
43 Thus, he positioned his signs in Egypt and his wonders in the field of Tanis.
Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
44 And he turned their rivers into blood, along with their rain showers, so that they could not drink.
Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
45 He sent among them the common fly, and it devoured them, and the frog, and it scattered them.
Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
46 And he gave up their fruits to mold and their labors to the locust.
Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
47 And he slew their vineyards with hail and their mulberry trees with severe frost.
Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
48 And he delivered their cattle to the hail and their possessions to fire.
Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
49 And he sent the wrath of his indignation among them: indignation and wrath and tribulation, sent forth by evil angels.
Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
50 He made way for the path of his anger. He did not spare their souls from death. And he enclosed their beasts of burden in death.
Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
51 And he struck all the first-born in the land of Egypt: the first-fruits of all their labor in the tabernacles of Ham.
Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
52 And he took away his own people like sheep, and he led them through the wilderness like a flock.
Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
53 And he led them out in hope, and they did not fear. And the sea covered their enemies.
Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
54 And he led them to the mountain of his sanctification: the mountain that his right hand had acquired. And he cast out the Gentiles before their face. And he divided their land by lot to them, with a line of distribution.
Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
55 And he caused the tribes of Israel to dwell in their tabernacles.
Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
56 Yet they tempted and aggravated God Most High, and they did not keep his testaments.
Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
57 And they turned themselves aside, and they did not serve the covenant. In the same manner as their fathers, they were turned backwards, like a crooked bow.
Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
58 They impelled him to anger on their hills, and they provoked him to rivalry with their graven images.
Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
59 God listened, and he spurned them, and he reduced Israel greatly, almost to nothing.
Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
60 And he rejected the tabernacle of Shiloh, his tabernacle where he had dwelt among men.
İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
61 And he delivered their virtue into captivity, and their beauty into the hands of the enemy.
Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
62 And he enclosed his people with the sword, and he spurned his inheritance.
Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
63 Fire consumed their young men, and their virgins were not lamented.
İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
64 Their priests fell by the sword, and their widows did not weep.
Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
65 And the Lord was awakened, as if out of sleep, and like a powerful man impaired by wine.
O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
66 And he struck his enemies on the back. He gave them over to everlasting disgrace.
Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
67 And he rejected the tabernacle of Joseph, and he did not choose the tribe of Ephraim.
Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
68 But he chose the tribe of Judah: mount Zion, which he loved.
Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
69 And he built up his sanctuary, like a single-horned beast, in the land that he founded for all ages.
Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
70 And he chose his servant David, and he took him from the flocks of the sheep: he received him from following the ewes with their young,
Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
71 in order to pasture Jacob his servant and Israel his inheritance.
Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
72 And he fed them with the innocence of his heart. And he led them with the understanding of his hands.
Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
