Psalms 77

1 Unto the end. For Jeduthun. A Psalm of Asaph. I cried out to the Lord with my voice, to God with my voice, and he attended to me.

Tatawag ako sa Diyos gamit ang aking tinig; tatawag ako sa Diyos gamit ang aking tinig, at diringgin ako ng aking Diyos.

2 In the days of my tribulation, I sought God, with my hands opposite him in the night, and I was not deceived. My soul refused to be consoled.

Sa mga araw ng aking mga kaguluhan, hinanap ko ang Panginoon; sa gabi, inunat ko ang aking mga kamay, at hindi nito nagawang mapagod. Tumanggi akong mapanatag.

3 I was mindful of God, and I was delighted, and I was distressed, and my spirit fell away.

Inisip ko ang Diyos habang naghihinagpis ako; inisip ko siya habang nanghihina ako. (Selah)

4 My eyes anticipated the vigils. I was disturbed, and I did not speak.

Binuksan mo ang aking mga mata; labis akong nabahala para magsalita.

5 I considered the days of antiquity, and I held the years of eternity in my mind.

Iniisip ko ang nakaraan, tungkol sa mga panahong matagal nang nakalipas.

6 And I meditated in the night with my heart, and I was distressed, and I examined my spirit.

Sa kahabaan ng gabi inaalala ko ang awit na minsan kong inawit. Nag-isip akong mabuti at sinubukang unawain ang nangyari.

7 So then, will God reject for eternity? Will he not continue to allow himself to show favor?

Tatanggihan ba ako ng Panginoon habang buhay? Hindi na ba niya muli ipakikita ang kaniyang tulong?

8 Or, will he cut off his mercy in the end, from generation to generation?

Ang kaniya bang katapatan sa tipan ay wala na habang buhay?

9 And would God ever forget to be merciful? Or, would he, in his wrath, restrict his mercies?

Habangbuhay na bang bigo ang kaniyang pangako? Nakalimutan na ba ng Diyos na maging mapagbigay-loob? Napigil na ba ng galit ang kaniyang habag? (Selah)

10 And I said, “Now I have begun. This change is from the right hand of the Most High.”

Sabi ko, “Ito ang aking hinagpis: ang pagbabago ng kanang kamay ng Makapangyarihang Diyos sa atin.”

11 I was mindful of the works of the Lord. For I will be mindful from the beginning of your wonders,

Pero, aalalahanin ko ang mga ginawa mo Yahweh; Iisipin ko ang mga kahanga-hangang mga ginawa mo noon.

12 and I will meditate on all your works. And I will take part in your intentions.

Pagninilay-nilayan ko ang lahat ng mga ginawa mo at pagmumuni-munihin ko ang mga iyon.

13 Your way, O God, is in what is holy. Which God is great like our God?

Ang paraan ninyo O Diyos ay banal; anong diyos-diyosan ang maihahambing sa aming dakilang Diyos?

14 You are the God who performs miracles. You have made your virtue known among the peoples.

Ikaw ang Diyos na gumagawa ng mga kababalaghan; ipinakita mo ang iyong lakas sa mga tao.

15 With your arm, you have redeemed your people, the sons of Jacob and of Joseph.

Binigyan mo ng tagumpay ang iyong bayan sa pamamagitan ng iyong dakilang kapangyarihan - ang mga kaapu-apuhan ni Jacob at Jose. (Selah)

16 The waters saw you, O God, the waters saw you, and they were afraid, and the depths were stirred up.

Nakita ka ng katubigan O Diyos; nakita ka ng katubigan, at natakot (sila) ang kailaliman ng tubig ay nanginig.

17 Great was the sound of the waters. The clouds uttered a voice. For your arrows also pass by.

Nagbuhos ng tubig ang mga ulap; ang kalangitan ay kumulog; kumikislap ang iyong mga palaso sa buong paligid.

18 The voice of your thunder is like a wheel. Your flashes have illuminated the whole world. The earth has quaked and trembled.

Ang madagundong mong boses ay narinig sa hangin; inilawan ng kidlat ang mundo; nanginig at nayanig ito.

19 Your way is through the sea, and your paths are through many waters. And your traces will not be known.

Papunta sa dagat ang iyong landas at ang iyong daan ay patungo sa umaalong tubig, pero ang mga bakas ng iyong mga paa ay hindi nakita.

20 You have conducted your people like sheep, by the hand of Moses and Aaron.

Inakay mo ang iyong bayan tulad ng isang kawan sa pamamagitan ng mga kamay ni Moises at Aaron.