Psalms 77
1 Unto the end. For Jeduthun. A Psalm of Asaph. I cried out to the Lord with my voice, to God with my voice, and he attended to me.
Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
2 In the days of my tribulation, I sought God, with my hands opposite him in the night, and I was not deceived. My soul refused to be consoled.
W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
3 I was mindful of God, and I was delighted, and I was distressed, and my spirit fell away.
Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
4 My eyes anticipated the vigils. I was disturbed, and I did not speak.
Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
5 I considered the days of antiquity, and I held the years of eternity in my mind.
Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
6 And I meditated in the night with my heart, and I was distressed, and I examined my spirit.
Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
7 So then, will God reject for eternity? Will he not continue to allow himself to show favor?
Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
8 Or, will he cut off his mercy in the end, from generation to generation?
Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
9 And would God ever forget to be merciful? Or, would he, in his wrath, restrict his mercies?
Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
10 And I said, “Now I have begun. This change is from the right hand of the Most High.”
I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
11 I was mindful of the works of the Lord. For I will be mindful from the beginning of your wonders,
Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
12 and I will meditate on all your works. And I will take part in your intentions.
I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
13 Your way, O God, is in what is holy. Which God is great like our God?
Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
14 You are the God who performs miracles. You have made your virtue known among the peoples.
Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
15 With your arm, you have redeemed your people, the sons of Jacob and of Joseph.
Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
16 The waters saw you, O God, the waters saw you, and they were afraid, and the depths were stirred up.
Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
17 Great was the sound of the waters. The clouds uttered a voice. For your arrows also pass by.
Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
18 The voice of your thunder is like a wheel. Your flashes have illuminated the whole world. The earth has quaked and trembled.
Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
19 Your way is through the sea, and your paths are through many waters. And your traces will not be known.
Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
20 You have conducted your people like sheep, by the hand of Moses and Aaron.
Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
