Psalms 77
1 Unto the end. For Jeduthun. A Psalm of Asaph. I cried out to the Lord with my voice, to God with my voice, and he attended to me.
Ég ákalla Drottin. Ég hrópa og kalla til hans. Ó, að hann vildi hlusta!
2 In the days of my tribulation, I sought God, with my hands opposite him in the night, and I was not deceived. My soul refused to be consoled.
Ég er í miklum vanda og þarfnast mjög hjálpar hans. Alla nóttina er ég á bæn, ég lyfti höndum til himins, – ég bið og bið. Ég mun ekki eiga glaðan dag fyrr en Drottinn hefur hjálpað mér.
3 I was mindful of God, and I was delighted, and I was distressed, and my spirit fell away.
Ég hugsa um Guð, mikið þrái ég hjálp hans!
4 My eyes anticipated the vigils. I was disturbed, and I did not speak.
Drottinn, mér mun ekki koma dúr á auga fyrr en þú hefur hjálpað mér. Ég er við það að gefast upp, jafnvel bænin er mér erfið.
5 I considered the days of antiquity, and I held the years of eternity in my mind.
Góðar minningar liðinna ára leita sífellt á huga minn.
6 And I meditated in the night with my heart, and I was distressed, and I examined my spirit.
Þá sungum við gleðiljóð langt fram á kvöld! Ég velti þessu fyrir mér, íhuga hve allt hefur breyst.
7 So then, will God reject for eternity? Will he not continue to allow himself to show favor?
Hefur Drottinn hafnað mér fyrir fullt og allt? Mun hann ekki miskunna mér framar?
8 Or, will he cut off his mercy in the end, from generation to generation?
Elskar hann mig ekki lengur og er umhyggja hans búin fyrir fullt og allt? Gekk hann á bak orða sinna?
9 And would God ever forget to be merciful? Or, would he, in his wrath, restrict his mercies?
Gleymdi hann miskunn sinni við mig, vesalinginn? Hefur hann í reiðikasti lokað dyrum kærleika síns?
10 And I said, “Now I have begun. This change is from the right hand of the Most High.”
„Þetta eru örlög mín, “sagði ég, „blessun Guðs hefur snúist í bölvun.“
11 I was mindful of the works of the Lord. For I will be mindful from the beginning of your wonders,
Ég renni huganum yfir alla þá blessun sem ég hef notið frá Guði.
12 and I will meditate on all your works. And I will take part in your intentions.
Sú gæfa gleymist seint! – Já, hún líður mér aldrei úr minni!
13 Your way, O God, is in what is holy. Which God is great like our God?
Guð minn, þínir vegir eru heilagir. Hvar skyldi aðra eins að finna?
14 You are the God who performs miracles. You have made your virtue known among the peoples.
Þú ert Guð undra og tákna. Stórvirki þín blasa við augum.
15 With your arm, you have redeemed your people, the sons of Jacob and of Joseph.
Með þinni voldugu hendi bjargaðir þú sonum Jakobs og Jósefs.
16 The waters saw you, O God, the waters saw you, and they were afraid, and the depths were stirred up.
Þegar Rauðahafið sá þig, ókyrrðist það! Jafnvel djúpið skalf af ótta!
17 Great was the sound of the waters. The clouds uttered a voice. For your arrows also pass by.
Það varð skýfall og þrumur bergmáluðu um himininn. Elding leiftraði.
18 The voice of your thunder is like a wheel. Your flashes have illuminated the whole world. The earth has quaked and trembled.
Þrumurnar tjáðu reiði þína og eldingarnar lýstu upp jörðina!
19 Your way is through the sea, and your paths are through many waters. And your traces will not be known.
Þú lagðir veg gegnum hafið – veg sem enginn þekkti áður!
20 You have conducted your people like sheep, by the hand of Moses and Aaron.
Þú leiddir fólk þitt þessa leið eins og fjárhóp, undir leiðsögn Móse og Arons.
