Psalms 75

1 Unto the end. May you not be corrupted. A Canticle Psalm of Asaph. We will confess to you, O God. We will confess, and we will call upon your name. We will describe your wonders.

«Εις τον πρώτον μουσικόν, επί Αλ-τασχέθ. Ψαλμός ωδής του Ασάφ.» Δοξολογούμέν σε, Θεέ, δοξολογούμεν, διότι πλησίον ημών είναι το όνομά σου· κηρύττονται τα θαυμάσιά σου.

2 While I have time, I will judge justices.

Όταν λάβω τον ωρισμένον καιρόν, εγώ θέλω κρίνει εν ευθύτητι.

3 The earth has been dissolved, with all who dwell in it. I have confirmed its pillars.

Διελύθη η γη και πάντες οι κάτοικοι αυτής· εγώ εστερέωσα τους στύλους αυτής. Διάψαλμα.

4 I said to the iniquitous: “Do not act unjustly,” and to the offenders: “Do not exalt the horn.”

Είπα προς τους άφρονας, μη γίνεσθε άφρονες· και προς τους ασεβείς, μη υψώνετε κέρας.

5 Do not exalt your horn on high. Do not speak iniquity against God.

Μη υψόνετε εις ύψος το κέρας υμών· μη λαλείτε με τράχηλον σκληρόν.

6 For it is neither from the east, nor from the west, nor before the desert mountains.

Διότι ούτε εξ ανατολών, ούτε εκ δυσμών, ούτε εκ της ερήμου, έρχεται ύψωσις.

7 For God is judge. This one he humbles and that one he exalts.

Αλλ' ο Θεός είναι ο Κριτής· τούτον ταπεινόνει και εκείνον υψόνει.

8 For, in the hand of the Lord, there is a cup of undiluted wine, full of consternation. And he has tipped it from here to there. So, truly, its dregs have not been emptied. All the sinners of the earth will drink.

Διότι εν τη χειρί του Κυρίου είναι ποτήριον πλήρες κεράσματος οίνου ακράτου, και εκ τούτου θέλει χύσει· πλην την τρυγίαν αυτού θέλουσι στραγγίσει πάντες οι ασεβείς της γης και θέλουσι πίει.

9 But I will announce it in every age. I will sing to the God of Jacob.

Εγώ δε θέλω κηρύττει διαπαντός, θέλω ψαλμωδεί εις τον Θεόν του Ιακώβ.

10 And I will break all the horns of sinners. And the horns of the just will be exalted.

Και πάντα τα κέρατα των ασεβών θέλω συντρίψει· τα δε κέρατα των δικαίων θέλουσιν υψωθή.