Psalms 74
1 The understanding of Asaph. O God, why have you rejected us to the end. Why has your fury become enraged over the sheep of your pasture?
Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
2 Be mindful of your congregation, which you have possessed from the beginning. You redeemed the scepter of your inheritance, mount Zion, in which you have dwelt.
Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
3 Lift up your hands against their arrogance in the end. How great the malice of the enemy has been in the sanctuary!
Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
4 And those who hate you have been glorified, in the midst of your solemnity. They have set up their own signs as a proof,
Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
5 as if it had been issued from on high; yet they did not understand. As in a forest of chopped wood,
Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
6 they have cut down the entrances themselves. With axe and hatchet, they have brought it down.
A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
7 They have set fire to your Sanctuary. They have polluted the tabernacle of your name on earth.
Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
8 They have said in their heart, the whole group of them together: “Let us cause all the feast days of God to cease from the land.
Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
9 We have not seen our proof; there is now no prophet. And he will no longer know us.”
Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
10 How long, O God, will the enemy place blame? Is the adversary to provoke your name until the end?
Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
11 Why do you turn your hand away, even your right hand, from the midst of your sinews, until the end?
Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
12 But God is our king before all ages. He has wrought salvation in the midst of the earth.
Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
13 In your virtue, you confirmed the sea. You crushed the heads of the serpents in the waters.
Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
14 You have broken the heads of the serpent. You have given him as food for the people of the Ethiopians.
Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
15 You have disrupted the fountains and the torrents. You have dried up the rivers of Ethan.
Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
16 Yours is the day, and yours is the night. You have made the morning light and the sun.
Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
17 You have made all the limits of the earth. The summer and the spring were formed by you.
Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
18 Be mindful of this: the enemy placed blame against the Lord, and a foolish people has incited against your name.
Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
19 Do not hand over to beasts the souls that confess to you; and do not forget the souls of your poor until the end.
Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
20 Consider your covenant. For those who have been darkened upon the earth have been filled by the iniquity of the houses.
Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
21 Do not allow the humble to be turned away in confusion. The poor and the needy will praise your name.
Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
22 Rise up, O God, judge your own case. Call to mind the accusations against you, which are made by the foolish all day long.
Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
23 Do not forget the voices of your adversaries. The arrogance of those who hate you rises up continually.
Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
